...

De onderzoekers hebben drie grote gegevensbanken doorgenomen: die van het Kaiser Permanente, die van North en South California en die van de staten aan de Atlantische kust. Ze hebben dan de gegevens van 38.868 hiv-geïnfecteerde patiënten die geen hartfalen vertoonden bij inclusie in de gegevensbank, geanalyseerd en vergeleken met die van 386.586 patiënten zonder hiv-infectie (placebogroep). Tijdens een follow-up van 17 jaar was de incidentie van hartfalen 0,24 per 100 patiëntjaren bij de hiv-geïnfecteerde patiënten en 0,16 per 100 patiëntjaren in de referentiegroep zonder hiv. De incidentie van hartfalen was dus ongeveer 50% hoger bij de hiv-geïnfecteerde patiënten. Bij multivariabele analyse hebben de vorsers dan het verband tussen een hiv-infectie en het optreden van hartfalen en de factoren die daartoe bijdragen, onderzocht. De incidentie van hartfalen werd niet significant beïnvloed door sociaal-demografische factoren, een cardiovasculaire voorgeschiedenis, andere antecedenten, het voorschrijven van cardiovasculaire geneesmiddelen of het optreden van een infarct tijdens de studieperiode. Conclusie, er bestaat een duidelijk verband tussen een hiv-infectie en hartfalen, maar het hogere risico correleert niet met atherosclerose of preventieve toediening van medicatie. Verder onderzoek is wenselijk om de oorzaak van die correlatie te achterhalen en om preventieve maatregelen te kunnen nemen. Daarvoor moet onderzoek worden verricht naar het effect van de gekozen antiretrovirale behandeling op het risico op hartfalen en naar de mogelijke, aan het hiv-gerelateerde mechanismen. Ook moet een beleid worden uitgestippeld voor de preventie en de behandeling van hartfalen bij hiv-geïnfecteerde patiënten. Ref.: Go AS et al. Abstract THAB0103, International AIDS Conference 2018, Amsterdam.