Evolutie op lange termijn positief bij getransplanteerde seropositieve patiënten

De auteurs hebben retrospectief de gegevens doorgenomen van 1.294 patiënten die tussen 2000 en 2019 zijn opgenomen in het register van getransplanteerde patiënten van de University of California in San Francisco. Distributie van de patiënten: 774 patiënten met een niertransplantaat van wie 119 hiv-geïnfecteerd, en 520 met een levertransplantaat van wie 80 hiv-geïnfecteerd.Na een levertransplantatie hebben de vorsers enkel de totale overleving van de patiënten geëvalueerd. Na een gemiddelde follow-up van 15 jaar was 70% van de hiv-geïnfecteerde patiënten nog altijd in leven (vs. 75,7% van de seronegatieve patiënten). Het verschil was niet significant (p = 0,12).Het primaire eindpunt na niertransplantatie was de overleving van het transplantaat na gemiddeld 15 jaar. Die bedroeg 75% bij de hiv-geïnfecteerde patiënten en 57% bij de seronegatieve patiënten. Het verschil was andermaal niet significant (p = 0,77). De overleving van patiënten met een niertransplantaat was echter significant hoger bij de seronegatieve patiënten (79,6%) dan bij de hiv-geïnfecteerde patiënten (53,6%). De vorsers schrijven dat toe aan het feit dat hiv-geïnfecteerde patiënten vaak ernstige cardiovasculaire comorbiditeit vertonen. We mogen daarbij niet vergeten dat de belangrijkste twee oorzaken van het terminale nierfalen in de onderzochte groep hypertensie en diabetische nefropathie waren, twee comorbiditeiten die vaak en veel vroeger optreden bij hiv-geïnfecteerde patiënten die worden behandeld met antiretrovirale middelen.Tot besluit, de langetermijnprognose van hiv-geïnfecteerde patiënten bij wie een lever- of niertransplantatie wordt uitgevoerd, is uitstekend. Er is dus geen enkele reden waarom hiv-geïnfecteerde patiënten geen lever- of niertransplantatie zouden mogen ondergaan.Ref.: Zarinsefat A. et al. JAMA Surgery 2022, online en te raadplegen op de website van het tijdschrift.