...

Net zoals de meeste presentaties op de CROI ging het om een onderzoek van Amerikaanse patiënten en meer bepaald van patiënten die regelmatig toegang hadden tot gezondheidszorg. Alle patiënten waren aangesloten bij Kaiser Permanente, een van de belangrijkste ziekteverzekeraars en aanbieders van medische zorg in talloze staten van de USA.De auteurs hebben de gegevens geanalyseerd van 39.000 hiv-geïnfecteerde patiënten en 387.767 seronegatieve mensen. Elke hiv-geïnfecteerde patiënt werd vergeleken met tien vergelijkbare seronegatieve mensen (vergelijkbaar qua leeftijd, geslacht, etnische origine en jaar van inschrijving bij het Kaiser Permanente). Tijdens de onderzochte periode (van 2000 tot 2016) is de levensverwachting van hiv-geïnfecteerde patiënten gestaag gestegen. In 2000 was de gemiddelde levensverwachting van hiv-geïnfecteerde patiënten 22 jaar korter dan bij de seronegatieve mensen van de cohorte. In 2016 was dat verschil grotendeels weggewerkt en was er nog maar een verschil van 9 jaar tussen hiv-geïnfecteerde patiënten en de algemene bevolking. Een belangrijke bevinding is ook dat als de antiretrovirale behandeling werd gestart als het aantal CD4-cellen hoger was dan 500/mm³, de levensverwachting zelfs wat langer was dan bij seronegatieve mensen.In een tweede deel hebben de onderzoekers het effect van belangrijke andere aandoeningen zoals chronisch leverlijden (met inbegrip van hepatitis B en hepatitis C), chronische nierinsufficiëntie, chronisch longlijden, hart- en vaataandoeningen, diabetes en kanker onderzocht. Hiv-geïnfecteerde patiënten bleken veel minder jaren in goede gezondheid te leven dan hiv-negatieve mensen. Tussen 2014 en 2016 kon een hiv-geïnfecteerde patiënt van 21 jaar gemiddeld nog 36 jaar worden zonder de bovenvermelde comorbiditeit. Bij seronegatieve mensen deed die comorbiditeit zich gemiddeld pas voor op de leeftijd van 52 jaar. Hiv-geïnfecteerde patiënten worden dus gemiddeld 16 jaar sneller oud. Chronisch leverlijden trad gemiddeld 24 jaar eerder op bij hiv-geïnfecteerde patiënten, chronische nierinsufficiëntie 17 jaar eerder en chronisch longlijden 16 jaar eerder. De vorsers erkennen echter dat het feit dat hiv-geïnfecteerde patiënten regelmatig naar een arts gaan en vaker worden gescreend, dan mensen in de algemene populatie, een zwak punt van hun studie is. Want daardoor zouden chronische leeftijdsgebonden aandoeningen op een jongere leeftijd kunnen worden gediagnosticeerd.Ref.: Marcus L. et al. Abstract 151, CROI 2020.