...
Chirurgisch herstel van die barrière kan echter bijwerkingen veroorzaken. Een Scandinavische groep heeft een gerandomiseerde studie uitgevoerd van de respectieve voor- en nadelen van twee laparoscopische technieken, namelijk totale circulaire (360°) fundoplicatie of nissenoperatie (n = 227) en partiële (270°) posterieure fundoplicatie of toupetoperatie (n = 229). Het primaire eindpunt was blootstelling van de slokdarm aan zuur drie jaar na de operatie.De mediane blootstelling aan zuur (interval tussen kwartielen) daalde van 14,6% (9,8-21,9) naar 1,8% (0,7-4,4) na een nissenoperatie en van 16,0% (10,4-22,7) naar 2,5% (0,8-6,8) na een partiële posterieure fundoplicatie (p = 0,31). Beide procedures verminderden de refluxsymptomen goed en even goed. Met beide operaties trad vaak dysfagie op kort na de operatie (zes weken), maar daarna is de dysfagie stilaan verdwenen. De levenskwaliteit was niet zo goed voor de chirurgie, maar is na chirurgie weer normaal geworden en stabiel gebleven tijdens een follow-up van vijf jaar. Er was geen verschil tussen de twee patiëntengroepen.De gemiddelde dysfagiescore voor vloeistoffen na zes weken en voor vast voedsel na 12 en 24 maanden was iets lager na een partiële posterieure fundoplicatie, maar het verschil was toch significant. Conclusie, beide operaties zijn even effectief en mogelijk treedt minder dysfagie op na een partiële posterieure fundoplicatie.BS Håkanson et al. JAMA Surg. 3 maart 2019. [Online gepubliceerd voor de papieren versie].https://jamanetwork.com/journals/jamasurgery/article-abstract/2727129