Eendracht maakt macht

16/12/21 om 00:00

Bijgewerkt op 13/12/21 om 12:12

SGLT2-remmers en GLP-1-receptoragonisten (GLP-1 = glucagon-like peptide-1) blijken de cardiovasculaire prognose te verbeteren. Dat opent nieuwe horizonten en wekt veel enthousiasme op. Aangezien beide klassen bewezen hebben dat ze het cardiovasculaire risico verlagen, rees logischerwijs de vraag of een combinatie van beide een additief en misschien zelfs synergetisch effect zou kunnen hebben.

...

Volgens een explorerende analyse van de gerandomiseerde AMPLITUDE-O-studie bij 4.076 patiënten (gemiddelde leeftijd 65 jaar, 33% vrouwen) met type 2-diabetes en een hart- en vaataandoening of nierlijden was het risico op ernstige cardiovasculaire accidenten na een mediane follow-up van 1,8 jaar 27% lager met efpeglenatide, een GLP-1-receptoragonist (H.C. Gerstein et al. N Engl J Med. 2021; 385: 896-907). Bij de randomisatie werden de patiënten gestratificeerd naargelang ze al een SGLT2-remmer kregen (n = 618, 15%) dan wel of een SGLT2-remmer voorzien was. Volgens de explorerende analyse staat het effect van de GLP-1-agonist los van het al dan niet gebruik van een SGLT2-remmer en steeg het risico op bijwerkingen niet met een combinatie van beide.Volgens die analyse worden de werkzaamheid en de veiligheid van efpeglenatide niet beïnvloed door gelijktijdige toediening van een SGLT2-remmer. Nu moet nog worden onderzocht of een combinatietherapie het cardiovasculaire risico sterker doet dalen dan een monotherapie.Naar de presentatie van CSP Lam tijdens de 'Late Breaking Science'-sessie van het AHA 2021. https://doi.org/10.1161/CIRCULATIONAHA.121.057934 (accès libre et gratuit)