COMPLETE, complete revascularisatie en STEMI

De COMPLETE-studie is een gerandomiseerde, gecontroleerde studie die het nut van een al dan niet onmiddellijke complete revascularisatie heeft onderzocht bij de behandeling van een infarct met een primaire angioplastiek. Een belangrijke studie, want de eerder uitgevoerde studies waren statistisch niet krachtig genoeg om een effect op de sterfte of het risico op recidiefinfarct te detecteren.

...

De studie werd uitgevoerd bij ongeveer 4.000 patiënten van gemiddeld 62 jaar (80% mannen) met een ST-elevatiemyocardinfarct (STEMI) bij wie de targetkransslagader met succes werd behandeld met een primaire angioplastiek en die nog andere significante letsels vertoonden (stenose ≥ 70% of stenose van 50% tot 70% en een FFR < 0,80). Voor de angioplastiek werden de patiënten in een 1-1-verhouding gerandomiseerd naar complete revascularisatie (n = 2.016) of enkel revascularisatie van de targetarterie (n = 2.015). Alle patiënten kregen na de angioplastiek een optimale medische behandeling (aspirine + een andere plaatjesaggregatieremmer, statine, bètablokker en ACE-remmer of sartan).De twee primaire eindpunten waren enerzijds een samengesteld eindpunt van cardiovasculaire sterfte en recidiefinfarct en anderzijds een samengesteld eindpunt van cardiovasculaire sterfte, recidiefinfarct en revascularisatie wegens ischemie.Na een mediane follow-up van drie jaar werd een analyse uitgevoerd volgens het principe van intentie tot behandelen, waarvan de resultaten werden gepresenteerd op een persconferentie en tijdens een hotlinesessie op het jaarlijkse congres van de European Society of Cardiology. De resultaten waren beter na complete revascularisatie (gemiddeld behandeling van 79% van de vernauwingen en complete revascularisatie effectief in 91% van de gevallen) dan na revascularisatie van enkel het targetbloedvat. De incidentie van optreden van de primaire eindpunten was respectievelijk 2,7% versus 3,7% (HR 0,74, p = 0,004) en 3,1% versus 6,2% (HR 0,51, p< 0,001). Bij verdere analyse was het verschil in incidentie van het eerste primaire eindpunt vooral toe te schrijven aan een lagere incidentie van recidiefinfarct (1,9% versus 2,8%). Het verschil in incidentie van het tweede primaire eindpunt was ook toe te schrijven aan een lagere incidentie van revascularisatie (0,5% versus 2,8%). Er was echter geen verschil in cardiovasculaire sterfte. Die bedroeg 1% in beide groepen.Evenmin was er een significant verschil naargelang de complete revascularisatie onmiddellijk (op d1 tot d3 tijdens de eerste ziekenhuisopname) dan wel later (binnen 3 weken na de ziekenhuisopname) werd uitgevoerd. De resultaten waren vergelijkbaar in alle onderzochte subgroepen.Je kan de timing dus kiezen volgens die gegevens. Meer details vindt u in het artikel, dat nog tijdens de presentatie online werd gezet op de website van the New England Journal of Medicine.Naar de presentatie van Shamir Mehta, Hamilton, Canada (ESC 2019, Parijs 31 augustus - 4 september) en SR Mehta et al. N Engl J Med. 2019 Sep 1. doi: 10.1056/NEJMoa1907775. [Online gepubliceerd voor de papieren versie].