...

Volgens gerandomiseerde, gecontroleerde studies zouden agonisten van de receptor voor glucagon like peptide 1 (GLP-1-agonisten) en natrium-glucosecotransporter 2-remmers (SGLT2-remmers) heilzame effecten hebben via vermagering en ontstekingsremmende effecten. Een Engelse groep heeft dat in het reële leven onderzocht door vergelijking met dipeptidylpeptidase 4-remmers (DPP-4-remmers). Ze hebben beslist de vergelijking door te voeren met DPP-4-remmers omdat die geen invloed hebben op het gewicht en de lever.De eerste cohorte (2007-2020) bestond uit patiënten ouder dan 40 jaar bij wie een behandeling met een GLP-1-antagonist (n = 30.291) of een DPP-4-remmer (n = 225.320) werd gestart. De incidentie van NAFLD was lager bij behandeling met een GLP-1-antagonist: 3,9 versus 4,6 per 1.000 patiëntjaren (HR 0,86, 95% BI: 0,73-1,01, verschil dus niet statistisch significant). De curven van de cumulatieve incidentie gingen uit elkaar na vier jaar gebruik.De tweede cohorte (2013-2020) bestond uit patiënten ouder dan 40 jaar bij wie een behandeling met een SGLT2-remmer (n = 41.184) of een DPP-4-remmer (n = 148.421) werd gestart. De incidentie van NAFLD was lager bij behandeling met een SGLT2-remmer: 5,4 versus 7,0 per 1.000 patiëntjaren (HR 0,78, 95% BI 0,68-0,89, dus statistisch significant verschil). De curven van de cumulatieve incidentie gingen uit elkaar na vier maanden gebruik.In geen van beide groepen werden de resultaten beïnvloed door de leeftijd, het geslacht, het gebruik van cholesterolverlagers of een vroeger gebruik van glitazones of metformine.Bij de patiënten bij wie de plasmaconcentraties van de transaminasen waren gemeten, was het risico op verhoogde transaminasen 11% lager met GLP-1-agonisten (HR 0,89; 95% BI 0,83-0,95) en 34% lager met SGLT2-remmers (HR 0,66; 95% BI: 0,61-0,71). Die resultaten zijn bijzonder interessant, ook al omdat de incidentie van NAFLD tijdens de studieperiode nagenoeg verviervoudigd is van 1,2 per 1.000 patiëntjaren naar 4,5 per 1.000 patiëntjaren in 2019, terwijl er anderzijds in feite maar weinig therapeutische opties zijn.Naar R Pradhan et al. Diabetes Care. 1 feb 2022 .Online gepubliceerd voor de papieren versie. https://doi.org/10.2337/dc21-1953