E dde goaij da gehuurd? De nieuwe buurman keek vreemd op toen ik hem antwoordde dat ik het huis had gekocht en niet gehuurd... Er bleek Kempische klinkerverwisseling in het spel te zijn.

Vorige zondagochtend stormde ik om dezelfde reden vliegensvlug de trap af. Dat mijn kinderen een zangerige Limburgse tongval ontwikkeld hebben, met bijhorend mank voorzetselgebruik (ze zitten 'langs' me en willen 'groter als mij' worden maar zijn gelukkig nog kleiner dan ik), tot daaraan toe, maar ik duld geen Antwerps dialect in ons huis! Het bleek vals alarm, Knofje was luidkeels op tv aan het verkondigen (gezien de geringe toonvastheid zal ik het maar niet als zingen bestempelen) dat 'zèèè ieël blèèè' was.. Maar ergens is het toch verontrustend, dat gebrekkige taalbad waarin onze kinderen tegenwoordig ondergedompeld worden.

In vrijwel elk hospitalisatieverslag moet ik het gruwelijke non-woord cordecompensatie vervangen door hartfalen

De klemtoon op STEM-richtingen, het onderwaarderen van talen en artistieke vakken in het secundair onderwijs, en de volledige teloorgang van verbredende kennis aan onze hogescholen en zelfs universiteiten - 'universitas' kan je de huidige beroepsopleiding tot arts al lang niet meer verwijten - leiden tot beschamende situaties.

Mijn grootste ontgoocheling was de eerste keer dat ik Michel Haïssaguerre, toch een lichtend voorbeeld voor elke elektrofysioloog die zich bezighoudt met het isoleren van pulmonaalvenen, en daarnaast ook voor iedereen die droomt van een New England-paper met werkelijke impact, onverstaanbaar Engels hoorde brabbelen tijdens een zo langverwachte keynote sessie op het EHRA congres. Zonde...

Op mijn twee Franstalige collega's na spreekt niemand op onze eigen dienst vloeiend de taal van de zuiderburen, hoewel Hasselt slechts 15 minuten van de taalgrens verwijderd is. Bij het verplegend personeel heb je zelfs meer kans om in het Turks dan in het Frans geholpen te worden. Maar vooral met onze Nederlandse taal gaat het van kwaad naar erger. Lezingen op lokale symposia gaan gebukt onder zware Gentse en Antwerpse accenten. Tijdens de bachelorproef-presentaties geneeskunde aan UHasselt, leunden de studenten qua taalgebruik en uitspraak vaak dichter aan bij Pat Krimson dan Ivo Belet. Het zal hen een schrale troost zijn dat de huidige lichting nieuwsankers hun afkomst ook maar moeilijk kan verhullen (nietwaar Fatma, Xavier en Freek?). En dan hebben we het nog niet over Tom Waes en Thomas Huyghe...

Freek kan als verzachtende omstandigheid inbrengen dat hij wel correct kan schrijven. Dat kan helaas niet van alle (jonge) collega- artsen gezegd worden. E-mails met dt-fouten zijn tegenwoordig schering en inslag. In vrijwel elk hospitalisatieverslag moet ik het gruwelijke non-woord 'cordecompensatie' vervangen door 'hartfalen'. Bovendien vraag vraag ik me af of er nog een zeldzame assistent in opleiding rondloopt die besef heeft van het bestaan van de werkwoordelijke eindgroep...

Van Bumba tot De Slimste Mens. Belabberd taalgebruik lijkt steeds meer de norm te worden. Het is hoog tijd voor vreedzaam protest en een krachtig politiek signaal. Wij willen 'Tien voor taal' terug op de openbare omroep. En Martine Tanghe.

E dde goaij da gehuurd? De nieuwe buurman keek vreemd op toen ik hem antwoordde dat ik het huis had gekocht en niet gehuurd... Er bleek Kempische klinkerverwisseling in het spel te zijn.Vorige zondagochtend stormde ik om dezelfde reden vliegensvlug de trap af. Dat mijn kinderen een zangerige Limburgse tongval ontwikkeld hebben, met bijhorend mank voorzetselgebruik (ze zitten 'langs' me en willen 'groter als mij' worden maar zijn gelukkig nog kleiner dan ik), tot daaraan toe, maar ik duld geen Antwerps dialect in ons huis! Het bleek vals alarm, Knofje was luidkeels op tv aan het verkondigen (gezien de geringe toonvastheid zal ik het maar niet als zingen bestempelen) dat 'zèèè ieël blèèè' was.. Maar ergens is het toch verontrustend, dat gebrekkige taalbad waarin onze kinderen tegenwoordig ondergedompeld worden. De klemtoon op STEM-richtingen, het onderwaarderen van talen en artistieke vakken in het secundair onderwijs, en de volledige teloorgang van verbredende kennis aan onze hogescholen en zelfs universiteiten - 'universitas' kan je de huidige beroepsopleiding tot arts al lang niet meer verwijten - leiden tot beschamende situaties.Mijn grootste ontgoocheling was de eerste keer dat ik Michel Haïssaguerre, toch een lichtend voorbeeld voor elke elektrofysioloog die zich bezighoudt met het isoleren van pulmonaalvenen, en daarnaast ook voor iedereen die droomt van een New England-paper met werkelijke impact, onverstaanbaar Engels hoorde brabbelen tijdens een zo langverwachte keynote sessie op het EHRA congres. Zonde... Op mijn twee Franstalige collega's na spreekt niemand op onze eigen dienst vloeiend de taal van de zuiderburen, hoewel Hasselt slechts 15 minuten van de taalgrens verwijderd is. Bij het verplegend personeel heb je zelfs meer kans om in het Turks dan in het Frans geholpen te worden. Maar vooral met onze Nederlandse taal gaat het van kwaad naar erger. Lezingen op lokale symposia gaan gebukt onder zware Gentse en Antwerpse accenten. Tijdens de bachelorproef-presentaties geneeskunde aan UHasselt, leunden de studenten qua taalgebruik en uitspraak vaak dichter aan bij Pat Krimson dan Ivo Belet. Het zal hen een schrale troost zijn dat de huidige lichting nieuwsankers hun afkomst ook maar moeilijk kan verhullen (nietwaar Fatma, Xavier en Freek?). En dan hebben we het nog niet over Tom Waes en Thomas Huyghe... Freek kan als verzachtende omstandigheid inbrengen dat hij wel correct kan schrijven. Dat kan helaas niet van alle (jonge) collega- artsen gezegd worden. E-mails met dt-fouten zijn tegenwoordig schering en inslag. In vrijwel elk hospitalisatieverslag moet ik het gruwelijke non-woord 'cordecompensatie' vervangen door 'hartfalen'. Bovendien vraag vraag ik me af of er nog een zeldzame assistent in opleiding rondloopt die besef heeft van het bestaan van de werkwoordelijke eindgroep... Van Bumba tot De Slimste Mens. Belabberd taalgebruik lijkt steeds meer de norm te worden. Het is hoog tijd voor vreedzaam protest en een krachtig politiek signaal. Wij willen 'Tien voor taal' terug op de openbare omroep. En Martine Tanghe.