...
Lees er eender welk interview met eender welke ziekenfondsbons op na, je kunt er donder op zeggen dat ze zich uitspreken tegen een splitsing van de sociale zekerheid. Gaandeweg hebben de ziekenfondsen zich geschikt naar de logica van een gedefederaliseerde staat, maar dat neemt niet weg dat ze van oudsher sterk unitair denken en gekant blijven tegen verschillen in terugbetaling van gezondheidszorg naargelang de regio. Tenminste als het gaat over de verplichte ziekteverzekering. Want voor de aanvullende verzekeringen - die de lokale verbonden autonoom naar eigen goeddunken beheren - steekt het blijkbaar niet zo nauw. PromotiestuntsHet lijkt wel Delhaize tegen Colruyt. Ziekenfonds x schrapt remgelden voor kinderen tot twee, waarop ziekenfonds y meteen terugslaat met gratis geneeskunde voor kinderen tot zes, enzovoort. Alle middelen zijn goed om klanten te lokken en de concurrentieslag met de andere 'ziekenkassen' te beslechten. Hoe dergelijke promotiestunts te rijmen zijn met de doctrine van 'dezelfde toegang tot gezondheidszorg voor iedereen ongeacht regio of gewest' die de nationale landsbonden consequent huldigen, is een raadsel. Bovendien, remgelden heten niet toevallig remgelden: ze zijn in het leven geroepen om uitgaven in de gezondheidszorg af te remmen. Patiten laten meebetalen voor geneeskundige verzorging, is vaak de enige manier om ze te responsabiliseren. Remgelden zijn een belangrijk signaal dat gezondheidszorg niet gratis is. Verblind door de strijd om marktaandelen, gooien de lokale ziekenfondsbesturen in West-Vlaanderen dat principe overboord. Weliswaar hebben ook in het nieuwe akkoord artsen-ziekenfondsen Omnio-patiten met een gmd al recht op 'n-euro-geneeskunde'. Maar de lokale verbonden gaan nog een stuk verder: ze creen de indruk dat geneeskunde gratis is. Ze zetten de deur wagenwijd open voor onverantwoord patitengedrag en overconsumptie. SpagaatHet voorval illustreert de spagaat waarin ziekenfondsen terechtkomen als het onderscheid tussen verplichte en aanvullende verzekeringen vervaagt en lokale besturen zich ongestoord op het terrein van de verplichte ziekteverzekeringen wagen. Het is ook om die reden wachten op de reactie van Guy Peeters en Marc Justaert die in elk interview hameren op het belang van zuinig omspringen met de middelen en daarbij geen kans onbenut laten om artsen en ziekenhuizen te responsabiliseren. Een kwalijke evolutie doet zich intussen ook voor bij het socialistisch ziekenfonds Solidaris in Luik dat gratis geneeskunde aanbiedt aan alle -18-jarigen. Voorwaarde is dat ze een gmd hebben bij een huisarts die geconventioneerd is. Het manoeuvre is even doorzichtig als perfide: gedeconventioneerde huisartsen buitenspel zetten.