Zou ik het aandurven om iets over zeuren te schrijven? Het zeuren waarover Erika Vlieghe het overlaatst had in De Zevende Dag van de VRT? Het stelt me gerust dat het gezeur over Erika Vlieghe nog niet aan bod kwam in AK.

Als ik zeuren op de zoekmachine van AKonline intik krijg ik nauwelijks vier resultaten. Cardioloog Pieter Koopman is de laatste die het woord gebruikte in een column over nachtlawaai in september 2019: "Als je een huis koopt naast de luchthaven, ga je toch ook niet zeuren dat er te veel Boeings overvliegen?" Collega Koopman profileert zich als man en vader.

Vlieghe scoort 47 resultaten op de zoekmachine en de laatste keer dat zij aan bod kwam was november 2020 bij de uitreiking van de prijs 'Specialist van het Jaar' die Artsenkrant uitreikte aan alle Belgische specialisten. Als vaandeldrager ontving prof. Erika Vlieghe het beeldje symbolisch uit handen van minister Vandenbroucke. De geldprijs, 10.000 euro, ging naar Dokters van de Wereld. Op Vlieghes mondneusmaker stond 'let's talk POSITIVE'.

"Als we heel vaak tegen elkaar zeggen: 'Het is verschrikkelijk en we houden het niet meer vol', dan hou je het ook niet meer vol. Ik wil op geen enkele manier ontkennen dat dit loodzwaar is voor iedereen en zeker voor een heleboel groepen zoals heel kwetsbare mensen of onze jongeren, dat is zonder twijfel zo. Maar tegelijk denk ik, ik heb dat nog al eens gezegd en ik ga dat ook eens op een trui laten zetten: we moeten stoppen met te veel te zeuren" getuigde ze in De Zevende Dag.

Het was positief bedoeld, maar het schoot in het verkeerde keelgat van vele twitteraars. Ik onthoud de lezer van beschamende voorbeelden en vertolk liever de tweet van onze hoofdredacteur Geert Verrijken: "Professor Vlieghe symboliseert de inzet van artsen-specialisten tegen covid-19. Daarvoor kreeg ze in november 2020 de prijs van 'Specialist van het jaar' van @aktweets en het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Artsen-Specialisten. Het eens zijn met alles wat ze zegt, hoeft niet. Respect voor haar inzet wel".

In een vorige eeuw waar mannen van Mars kwamen en vrouwen van Venus schreef men dat 'zij' respect nodig had, 'hij' waardering. Men probeerde toen uit te leggen waarom vrouwen altijd zeuren en mannen het altijd uitleggen.

Ik moest er aan denken bij het lezen van de open brief waarin Erika Vlieghe het uitlegde aan al haar mede-Belgen wat ze bedoelde met 'niet zeuren'. Misschien is Erika Vlieghe het prototype van de hedendaagse vrouw maar waarbij het niet de bedoeling is dat ze zich als man gedraagt, om Griet Vandermassen te parafraseren.

Vandermassen wil binnen het feminisme aandacht voor de biologische grondslag van de verschillen tussen mannen en vrouwen. Ze geeft nog geen 'resultaten' in AKonline dus verwijs ik op de Internationale Vrouwendag van 8 maart noodgedwongen naar een interview in Knack, de geaffilieerde Roulartapartner.

Willen wij het oude leven wel terug?

Ik had hierover graag nog wat voortgeborduurd als feministische man maar ik beperk me tot een algemenere reflectie over een zinsnede in de uitleg van Vlieghe: "Kan dit alles beter? Natuurlijk, en er wordt ook door heel veel mensen op het terrein permanent aan gesleuteld om alles beter, sneller en performanter te laten verlopen...Zij doen het voor u en ons allemaal, belangeloos en uit burgerzin, en willen niet liever dan dat het vooruitgaat. Het oude leven komt terug. Hoe en wanneer exact, dat kan ik u niet zeggen. Dat zullen we stap voor stap de komende weken en maanden moeten ontdekken...En om gaandeweg niet teveel energie te verliezen, stel ik dus voor met zijn allen wat minder te zeuren ?. Doet u ook mee?"

Met alle respect en begrip, maar is dit niet wat paternalistisch? Als wij ons houden aan de maatregelen en dus in ons kot blijven, zullen zij, geselecteerde wetenschappers en verkozen politici die regeringen vormen, het belangeloos en uit burgerzin voor ons wel oplossen en komt het oude leven terug.

Willen wij het oude leven wel terug? Geven wij ons leven niet liever een nieuwe andere wending, want is deze crisis niet het resultaat van het oude leven? Het zijn maar eerlijke vragen als brave gehoorzame burger die ik me stel.

Ik wil geloven dat zij die het gaan oplossen niet zeuren, in de tweede betekenis van het woord namelijk: het spel niet eerlijk spelen, bedriegen, smokkelen, frauderen. Ik weet het, Van Dale kent het woord niet meer, het Vlaams en etymologisch woordenboek hebben het nog niet geschrapt en geven nog talloze voordelen. 'Zeurkous' en 'zeurpiet' worden in beide betekenissen nog gebruikt.

Een x of non-binair equivalent is er niet, en hopelijk komt het er nooit omdat zeuren in de toekomst noch nodig, noch mogelijk is. Het zou de verwerkelijking van een nieuwe wereld zonder zeuren bevestigen, een wereld waar men het hart kan luchten en luisterend naar elkaar samen het pad naar evenwicht kan bewandelen.

Zou ik het aandurven om iets over zeuren te schrijven? Het zeuren waarover Erika Vlieghe het overlaatst had in De Zevende Dag van de VRT? Het stelt me gerust dat het gezeur over Erika Vlieghe nog niet aan bod kwam in AK. Als ik zeuren op de zoekmachine van AKonline intik krijg ik nauwelijks vier resultaten. Cardioloog Pieter Koopman is de laatste die het woord gebruikte in een column over nachtlawaai in september 2019: "Als je een huis koopt naast de luchthaven, ga je toch ook niet zeuren dat er te veel Boeings overvliegen?" Collega Koopman profileert zich als man en vader.Vlieghe scoort 47 resultaten op de zoekmachine en de laatste keer dat zij aan bod kwam was november 2020 bij de uitreiking van de prijs 'Specialist van het Jaar' die Artsenkrant uitreikte aan alle Belgische specialisten. Als vaandeldrager ontving prof. Erika Vlieghe het beeldje symbolisch uit handen van minister Vandenbroucke. De geldprijs, 10.000 euro, ging naar Dokters van de Wereld. Op Vlieghes mondneusmaker stond 'let's talk POSITIVE'."Als we heel vaak tegen elkaar zeggen: 'Het is verschrikkelijk en we houden het niet meer vol', dan hou je het ook niet meer vol. Ik wil op geen enkele manier ontkennen dat dit loodzwaar is voor iedereen en zeker voor een heleboel groepen zoals heel kwetsbare mensen of onze jongeren, dat is zonder twijfel zo. Maar tegelijk denk ik, ik heb dat nog al eens gezegd en ik ga dat ook eens op een trui laten zetten: we moeten stoppen met te veel te zeuren" getuigde ze in De Zevende Dag. Het was positief bedoeld, maar het schoot in het verkeerde keelgat van vele twitteraars. Ik onthoud de lezer van beschamende voorbeelden en vertolk liever de tweet van onze hoofdredacteur Geert Verrijken: "Professor Vlieghe symboliseert de inzet van artsen-specialisten tegen covid-19. Daarvoor kreeg ze in november 2020 de prijs van 'Specialist van het jaar' van @aktweets en het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Artsen-Specialisten. Het eens zijn met alles wat ze zegt, hoeft niet. Respect voor haar inzet wel".In een vorige eeuw waar mannen van Mars kwamen en vrouwen van Venus schreef men dat 'zij' respect nodig had, 'hij' waardering. Men probeerde toen uit te leggen waarom vrouwen altijd zeuren en mannen het altijd uitleggen. Ik moest er aan denken bij het lezen van de open brief waarin Erika Vlieghe het uitlegde aan al haar mede-Belgen wat ze bedoelde met 'niet zeuren'. Misschien is Erika Vlieghe het prototype van de hedendaagse vrouw maar waarbij het niet de bedoeling is dat ze zich als man gedraagt, om Griet Vandermassen te parafraseren. Vandermassen wil binnen het feminisme aandacht voor de biologische grondslag van de verschillen tussen mannen en vrouwen. Ze geeft nog geen 'resultaten' in AKonline dus verwijs ik op de Internationale Vrouwendag van 8 maart noodgedwongen naar een interview in Knack, de geaffilieerde Roulartapartner. Ik had hierover graag nog wat voortgeborduurd als feministische man maar ik beperk me tot een algemenere reflectie over een zinsnede in de uitleg van Vlieghe: "Kan dit alles beter? Natuurlijk, en er wordt ook door heel veel mensen op het terrein permanent aan gesleuteld om alles beter, sneller en performanter te laten verlopen...Zij doen het voor u en ons allemaal, belangeloos en uit burgerzin, en willen niet liever dan dat het vooruitgaat. Het oude leven komt terug. Hoe en wanneer exact, dat kan ik u niet zeggen. Dat zullen we stap voor stap de komende weken en maanden moeten ontdekken...En om gaandeweg niet teveel energie te verliezen, stel ik dus voor met zijn allen wat minder te zeuren ?. Doet u ook mee?"Met alle respect en begrip, maar is dit niet wat paternalistisch? Als wij ons houden aan de maatregelen en dus in ons kot blijven, zullen zij, geselecteerde wetenschappers en verkozen politici die regeringen vormen, het belangeloos en uit burgerzin voor ons wel oplossen en komt het oude leven terug. Willen wij het oude leven wel terug? Geven wij ons leven niet liever een nieuwe andere wending, want is deze crisis niet het resultaat van het oude leven? Het zijn maar eerlijke vragen als brave gehoorzame burger die ik me stel.Ik wil geloven dat zij die het gaan oplossen niet zeuren, in de tweede betekenis van het woord namelijk: het spel niet eerlijk spelen, bedriegen, smokkelen, frauderen. Ik weet het, Van Dale kent het woord niet meer, het Vlaams en etymologisch woordenboek hebben het nog niet geschrapt en geven nog talloze voordelen. 'Zeurkous' en 'zeurpiet' worden in beide betekenissen nog gebruikt.Een x of non-binair equivalent is er niet, en hopelijk komt het er nooit omdat zeuren in de toekomst noch nodig, noch mogelijk is. Het zou de verwerkelijking van een nieuwe wereld zonder zeuren bevestigen, een wereld waar men het hart kan luchten en luisterend naar elkaar samen het pad naar evenwicht kan bewandelen.