'Zelfs voor Italianen is Venetië niet evident'

D okter Hueting, waarom Venetië?Mijn hele carrière bracht ik door op het platteland. Terwijl we in onze vrije tijd vooral naar concerten, opera en tentoonstellingen gaan. Dan moet je een grotere afstand afleggen en naarmate je ouder wordt, heb je dat toch liefst achter de hoek. Sowieso gingen we dus in een stad wonen. Dat kon natuurlijk in België maar we dwepen al twintig jaar met Venetië. En zo rijpte het plan. Venetië heeft een cultuuraanbod van een grote stad maar zonder auto's, fietsen, steps... Alles gaat te voet en dat zorgt vanzelf voor een ander levenstempo. De stad op zich is natuurlijk prachtig. Een echt centrum is er niet, wel zes op zichzelf staande wijken. Wij kochten een appartement in het meest centrale gedeelte. Is het geen hele dure stad?Het is qua aankoop en levensduurte vergelijkbaar met een grootstad. We zijn hier niet gedomicilieerd. We hebben ook een appartement in Gent-centrum omdat we een heel aantal minder mobiele mensen die niet naar Venetië kunnen, willen blijven zien. Dat appartement wordt nu ook verbouwd. Door de domiciliering blijft de continuïteit qua sociale zekerheid enz. in stand. Administratief is er geen probleem. Zelfs de betaling van het Kadastraal Inkomen (KI) verloopt digitaal. Idem voor de Italiaanse huisvuil- en stadsbelasting. Eigenlijk is Venetië uw tweede verblijf in het buitenland?In Italië betalen buitenlanders een soort gemeentebelasting. Of België nu een tweede verblijfstaks gaat heffen, valt nog te bezien. Wel als je verhuurt. Men gaat nu eindelijk de Europese regelgeving toepassen. Iedereen met bezit in het buitenland moet voor het eind van het jaar het KI opgeven. België gaat dat nu zelf bepalen. Hoe weet ik niet. Italië heft ook een KI. Dat wordt na de verbouwing herzien. Voor de erfenis kan een buitenlands eigendom fiscaal interessant zijn. Erfrechten zijn in Italië heel laag. We laten de kinderen nu al de naakte eigendom aankopen met een officiële schenking. Stilaan vermindert ons vruchtgebruik en neemt hun naakte eigendom toe. Na verloop van tijd is het dus hun eigendom. Hoeveel administratie kwam er kijken bij de verhuis?Een aankoop is een administratief kluwen waarbij je zeer veel assistentie nodig hebt. Dat wisten we, we hebben geoefend. Vroegen gingen we al in alle jaargetijden naar Venetië. Twee jaar geleden stopte ik met mijn praktijk en brachten we alle schoolvakanties - mijn vrouw werkte toen nog - in Venetië door. Het dagelijks leven, boodschappen doen om de hoek, zelf koken, op afstand vergaderen, dossiers afwerken... Hoe gaat dat? Bij ons werd de folie hierdoor alleen maar erger (lacht). Het bleek dus de juiste keuze te zijn. We kenden hier een groep Milanezen bij wie we huurden. Ze zijn zelf bezeten van Venetië en verblijven deels in Milaan en deels in Venetië. Zij gaven ons veel goede raad. Ook voor Italianen is Venetië niet evident. Je hebt een makelaar, een architect of landmeter, een advocaat en een notaris nodig, anders geraak je er nooit doorheen. We kochten een tweede verdieping in een 17de eeuws Venetiaans, vaak verbouwd palazzo. Je hebt de gevel en de begane grond met in het midden de ingang naar de binnenplaats. Aan weerszijden zijn er opslagruimtes, tegenwoordig een winkel en een restaurant. Het eerste en het tweede zijn het 'piano nobile' ('schoon verdiep') met daarboven een gewone verdieping. De indeling is heel ingewikkeld, langzaam aan beginnen we ze te begrijpen. Waarom zit er hier een 'vide' in onze plattegrond? Ha, maar hier is nog een trap. En hoe geraakt men op de verdieping boven ons? Bij de aankoop moet je zeker zijn dat ieder hoekje, deurtje, venstertje... officieel vergund is en in de kadasters voorkomt. Anders krijg je hoge boetes tot zelfs een inbeslagname. De procedures zijn ongelooflijk. Voor een koop doorgaat gaat de landmeter-architect, zeker in het centrum, na of het pand stabiel is. Hij duikt ook in de kadasters en verifieert wat wanneer werd vergund. De verkoper brengt alles officieel in orde en pas dan gaat de koop door. De notaris controleert enkel of niet iemand anders het pand kocht via een andere makelaar. Hoe lang bent u ermee bezig geweest?In november 2018 vonden we het pand. Dat duurde even omdat ik muzikant ben en de piano en de klavecimbel mee moesten. Met Kerstmis 2018 deden we een bod dat na nieuwjaar geaccepteerd werd. De voorlopige koopakte tekenden we in maart 2019 tijdens het stopgezette carnaval, toen alles op slot ging vanwege covid. Daarna duurde het een aantal maanden eer aktes en vergunningen definitief in orde en plannen aan- of bijgepast waren. Zomer 2020 tekenden we de akte definitief. Vervolgens was het zoeken naar aannemers. Niet evident door covid. Naar Italiaanse begrippen ging het echter wonderlijk snel. Iedereen zei: dat lukt nooit. En inderdaad. We zijn hier nu, maar het duurt nog een tot twee weken eer het appartement op orde is. Er zit nog geen keuken in en de verwarming doet het niet. We wonen nu om de hoek. Wel is er genoeg ruimte om er de hele verhuis te stouwen. De verhuis op zich was een hele onderneming?Een internationale verhuisfirma vinden, is al niet simpel. Naar Venetië verhuizen is helemaal dubbel: de vrachtwagen geraakt niet verder dan de rand van de stad. Dan wordt het Canal Grande afgevaren met grote platte boten waarop heel de inboedel kan. Aan onze straat, gelukkig zonder brug, moest alles er weer handmatig af en op steekkarren. Ik heb een hilarisch filmpje waarop men de klavecimbel en de piano van 200 kg over de rand tilt. Het appartement heeft gelukkig een lift. Om dat alles met Italianen geregeld te krijgen, blijf je best zen. Ze gingen bijvoorbeeld in België verhuisdozen brengen. Maar de ploeg die dat moest doen geraakte er niet op het afgesproken tijdstip. En dus... bracht een Brusselse collega op een andere dag andere dozen. We verkochten ons huis in de zomer van 2021. Voorwaarde was dat we tot het einde van het jaar mochten blijven. Midden december moesten we weg. Maar toen viel bij het verhuisbedrijf een klant weg en konden we al op 1 december inpakken. Dat deden we, het was echter niet evident. Hoe de inboedel splitsen? Wat gaat er naar Venetië? Wat naar Gent? Wat in een voorlopige opslag in Gent? Wat staat er waar en moet waar komen zodat verhuizers het kunnen meenemen? Die periode ligt nu goddank achter ons. Onze vroegtijdige aankomst leidde ook tot lichte paniek bij de architecte (lacht). We kwamen toe op het slechtste moment. De marmeren vloer werd net opgeschuurd en gepolijst en in het appartement hing een enorme stofwolk. Dan denk je wel: moeten we hier binnenkort komen wonen? Taal, mentaliteit, afstanden... zijn anders in het buitenland?Met Skype, Zoom, WhatsApp enz. communiceer je met iedereen. Dat is niet hetzelfde als iemand in real life zien maar op afstand wonen is stilaan relatief. De dagelijkse manier van doen, is natuurlijk anders. Ik weet dat ik me kan aanpassen en geen heimwee heb. Mijn vrouw is anders, ze weet alleen dat ze van het platteland nu naar het buitenland gaat. Verder is het belangrijk dat je enigszins kan communiceren met de mensen. Mijn vrouw is classica, ze gaf heel haar carrière Latijn, dat maakt het gemakkelijker om Italiaans te leren. Ze volgt ook al jaren Italiaans als hobby. Ze kan de conversatie op gang houden, ik niet. Twee jaar geleden waren we hier twee maanden en volgden we een intensieve cursus. Dan ga je met grote passen vooruit. Een passage in de voorlopige koopakte die we via onze advocaat niet geregeld kregen, hebben we zelf geschreven in notarieel Italiaans. De notaris ging direct akkoord (lacht).Hoe belangrijk is het om ter plekke mensen te kennen?De communicatie met aannemers, verhuizers, architecten... gebeurde grotendeels op afstand. Daarnaast is contact met de buren, buurtwinkels... belangrijk. Ze zijn aangenaam verrast dat het in het Italiaans kan, dat vergemakkelijkt de integratie. Van bij het begin hadden we een goed contact met de buurvrouw. Als er dan een indrukwekkende enveloppe van de fiscus in de brievenbus zit, stuurt ze een bericht via WhatsApp. 'Het is niet met uw voornaam, hoe kan dat en wat moet ik ermee doen?' Van belang is om alles vooraf na te gaan en contacten te leggen. Zodat je niet geïsoleerd bent van alles en iedereen en zodat je weet hoe of wat je moet aanvangen als er iets voorvalt.