In Brussel was er pas ook een feest. Al had het begrotingsconclaaf meer weg van een vaudeville. Er bekroop me enige nostalgie. De sfeer tijdens zo'n weekend is bijzonder. Met de kabinetards van de diverse coalitiepartijen eindeloos vergaderen in duffe lokalen. Meestal geen mossel friet, wel pizza of de geroemde wetstraatbroodjes. Vergaderen tot diep in de nacht - het is belachelijk maar blijkbaar een even onwrikbare Belgische traditie als eetfestijnen.

De State of the Union moest worden uitgesteld. De bonje ging niet over de begroting zelf, wel over het tersluiks invoeren van weer een nieuwe belasting. Sommige partijen zien het groots en willen ons land per se in het Guinness book of records met de hoogste belastingdruk. Ultiem valt er dan een begroting uit de lucht - die lag al een week te gisten - en gaan ze de hete hangijzers 'onderzoeken'. Laat de ESA dat onderzoek maar doen.

In de gezondheidszorg wordt er dus extra bespaard. Het leeuwendeel zat al in de pipeline. Task Force voorstellen, correcties van overschrijdingen en het met de farma afgesproken toekomstpact. De kritieken waren nochtans niet mals. Ik stel me dan altijd de vraag of die stuurlui de begrotingsnota zelf gelezen hebben of gewoonweg meedrijven op wat stemmingmakerij na een ochtendlijk radio 1 interview of een simplistische tweet.

Ik blijf me afvragen wie er in ons medebeheersysteem het meeste boter op zijn hoofd heeft.

Het kan verkeren. De ene dag wordt de populairste politica op handen gedragen door de sector: "Na 15 jaar immobilisme, eindelijk opnieuw een minister met visie." Maar zodra ze wil versnellen, is het moord en brand. De ziekenfondsen kraamden a capella een existentiële kreet. Leg de bal in het kamp van de artsen en we moeten niet voor eigen deur vegen. En dan klagen over de lagere terugbetaling van meestal nodeloze antibiotica. Nooit de publicaties van Herman Goossens gelezen? Mutatis mutandis ben je dan voor de terugbetaling van homeopathie. Ik blijf me afvragen wie er in ons medebeheersysteem het meeste boter op zijn hoofd heeft als de budgetten ontsporen en verspilling niet wordt aangepakt. Dat dan afschuiven op de politiek is... politiek.

Voor een deel hebben de klagers wel gelijk. Wat er nu gebeurt is mossel noch vis. De structurele hervormingen hebben legistiek nog een hele weg af te leggen, zodat noodgedwongen de klassieke kaasschaaf weer bovengehaald wordt. Nogmaals lineaire besparingen in radiologie of klinische biologie, het wordt langzaamaan melodramatisch. En de indexering van honoraria tijdens een lopend akkoord inhouden, dat is spelen met vuur.

Mossel noch vis, een favoriete uitdrukking van Rik Torfs. Ik denk dat we nu vooral meer zalm nodig hebben. De Idioten deden het gisteren al voor. Ze lieten Maggie zien hoe een antirookcampagne zou kunnen werken zonder dure tabacologen. Ik wil er een serieuze suggestie aan toevoegen. Voor een voetbalkwetsuur kreeg mijn zoon een eenvoudige enkelbrace voorgeschreven. De prijs was 105 euro. Terugbetaling door het gulle Riziv was 83 euro. Kostprijs van zo'n brace bij Alibaba... 3,41 dollar. Waarom geen Europese aanbestedingen hiervoor? Dat levert immense besparingen op waar de patiënt niets van merkt. Maar misschien eerst even kijken of er genoeg zalmen in de conventiecommissie bandagisten-ziekenfondsen zitten...?

In Brussel was er pas ook een feest. Al had het begrotingsconclaaf meer weg van een vaudeville. Er bekroop me enige nostalgie. De sfeer tijdens zo'n weekend is bijzonder. Met de kabinetards van de diverse coalitiepartijen eindeloos vergaderen in duffe lokalen. Meestal geen mossel friet, wel pizza of de geroemde wetstraatbroodjes. Vergaderen tot diep in de nacht - het is belachelijk maar blijkbaar een even onwrikbare Belgische traditie als eetfestijnen.De State of the Union moest worden uitgesteld. De bonje ging niet over de begroting zelf, wel over het tersluiks invoeren van weer een nieuwe belasting. Sommige partijen zien het groots en willen ons land per se in het Guinness book of records met de hoogste belastingdruk. Ultiem valt er dan een begroting uit de lucht - die lag al een week te gisten - en gaan ze de hete hangijzers 'onderzoeken'. Laat de ESA dat onderzoek maar doen. In de gezondheidszorg wordt er dus extra bespaard. Het leeuwendeel zat al in de pipeline. Task Force voorstellen, correcties van overschrijdingen en het met de farma afgesproken toekomstpact. De kritieken waren nochtans niet mals. Ik stel me dan altijd de vraag of die stuurlui de begrotingsnota zelf gelezen hebben of gewoonweg meedrijven op wat stemmingmakerij na een ochtendlijk radio 1 interview of een simplistische tweet. Het kan verkeren. De ene dag wordt de populairste politica op handen gedragen door de sector: "Na 15 jaar immobilisme, eindelijk opnieuw een minister met visie." Maar zodra ze wil versnellen, is het moord en brand. De ziekenfondsen kraamden a capella een existentiële kreet. Leg de bal in het kamp van de artsen en we moeten niet voor eigen deur vegen. En dan klagen over de lagere terugbetaling van meestal nodeloze antibiotica. Nooit de publicaties van Herman Goossens gelezen? Mutatis mutandis ben je dan voor de terugbetaling van homeopathie. Ik blijf me afvragen wie er in ons medebeheersysteem het meeste boter op zijn hoofd heeft als de budgetten ontsporen en verspilling niet wordt aangepakt. Dat dan afschuiven op de politiek is... politiek. Voor een deel hebben de klagers wel gelijk. Wat er nu gebeurt is mossel noch vis. De structurele hervormingen hebben legistiek nog een hele weg af te leggen, zodat noodgedwongen de klassieke kaasschaaf weer bovengehaald wordt. Nogmaals lineaire besparingen in radiologie of klinische biologie, het wordt langzaamaan melodramatisch. En de indexering van honoraria tijdens een lopend akkoord inhouden, dat is spelen met vuur.Mossel noch vis, een favoriete uitdrukking van Rik Torfs. Ik denk dat we nu vooral meer zalm nodig hebben. De Idioten deden het gisteren al voor. Ze lieten Maggie zien hoe een antirookcampagne zou kunnen werken zonder dure tabacologen. Ik wil er een serieuze suggestie aan toevoegen. Voor een voetbalkwetsuur kreeg mijn zoon een eenvoudige enkelbrace voorgeschreven. De prijs was 105 euro. Terugbetaling door het gulle Riziv was 83 euro. Kostprijs van zo'n brace bij Alibaba... 3,41 dollar. Waarom geen Europese aanbestedingen hiervoor? Dat levert immense besparingen op waar de patiënt niets van merkt. Maar misschien eerst even kijken of er genoeg zalmen in de conventiecommissie bandagisten-ziekenfondsen zitten...?