...
Het KCE verrichte een aantal studies over de corrigerende (refractieve) oogchirurgie. Het derde - en laatste - in de reeks onderzoekt het wettelijk kader voor extramurale (oog)chirurgie.Geen controle Een Europese richtlijn uit 2011 verplicht de lidstaten om kwaliteits- en veiligheidsnormen op te leggen voor patiëntenzorg, ongeacht de omgeving waarin die wordt georganiseerd. Het KCE stelt hier voor de extramurale centra een lacune vast.Weliswaar zijn er algemene reglementeringen waaraan ook deze centra moeten voldoend: regels voor de brandveiligheid, voor de veiligheid van de gebruikte apparatuur, en de regels voor medische zorg in het algemeen (deontologie, patiëntenrechten, beroepsgeheim, enzovoort). Maar er zijn geen specifieke regels en er is geen controle.Niet dat deze centra dan per definitie niet veilig zouden zijn. Het KCE stipt aan dat een aantal centra voor oogheelkunde afspraken hebben gemaakt over kwaliteitsnormen, en die door een onafhankelijke centra laten controleren. Maar ze zijn daartoe nog niet wettelijk verplicht.Het KCE pleit ervoor dat er een officieel erkenningsproces wordt ingesteld. Centra moeten een vergunning krijgen om te kunnen werken. Er moet een geregelde controle komen. De resultaten daarvan moeten worden gepubliceerd.Lat gelijk leggen Het KCE wijst ook op het gevaar dat deze extramurale centra artsen en ander personeel uit ziekenhuizen wegtrekt. De centra trekken vooral patiënten aan met een lager risico. Artsen moeten geen deel van hun inkomen afstaan aan de instelling. De centra zijn niet gebonden aan dezelfde transparantieregels. Het personeel moet er zelden deelnemen aan wachtdiensten. Enzovoort. Het KCE vindt dat de overheid dit fenomeen beter in kaart moet brengen, en dat het ervoor moet zorgen dat de lat voor chirurgie ziekenhuizen en in deze extramurale centra meer gelijk ligt.In een persmededeling wijst het KCE er ook op dat zo een centra niet alleen bestaan voor oogheelkunde, maar ook voor bijvoorbeeld esthetische chirurgie.Lees ook: KCE doet oproep studievoorstellen