Wat vinden donorkinderen zelf van anonieme spermadonatie?

Phyline Casteels is vijfdejaars arts-specialist in opleiding gastro-enterologie en stamt zelf af van een spermadonor. Ze weet dit van jongs af aan. "Al in de kleuterklas vertelde ik klasgenootjes hoe de vork precies in de steel zit", en in de loop der jaren heeft dr. Casteels met heel veel andere donorkinderen - volwassenen verwekt via anonieme spermadonatie - van gedachten gewisseld, zo vertelt ze."Sommige donorkinderen willen de mogelijkheid krijgen om hun afkomst te traceren en willen toegang tot de identiteitsgegevens van hun donor. Anderen hebben er dan weer geen behoefte aan om te weten wie hun donor is. Eén ding is zeker: er zijn veel betrokken actoren en veel verschillende meningen, maar die komen lang niet allemaal aan bod in het debat daarover in de pers en maatschappij."GezinsvormDe jonge arts, samen met andere donorkinderen die zich achter haar onderzoek schaarden, wil daarom onderzoeken wat donorkinderen zélf denken over deze conceptiewijze. Het onderzoek daarover in België is schaars. Phyline Casteels: "Hebben donorkinderen nood aan het verkrijgen van al dan niet persoonsidentificeerbare donorgegevens? Is er interesse in het kennen van mogelijke halfbroers en/of -zussen? Zouden zij zelf overwegen om donor te worden? Daar zijn we benieuwd naar.""Daarnaast gaan we ook mogelijk verklarende variabelen na", vervolgt dr. Casteels. "Bijvoorbeeld, als je pas later in je leven te weten bent gekomen dat je van een donor afstamt, heb je dan meer interesse om de donor te leren kennen? Is de gezinsvorm waarin men is opgegroeid -- alleenstaande mama, lesbisch koppel, heteroseksueel koppel met onvruchtbare papa -- van doorslaggevende rol?"Genuanceerd debatDe bevraging loopt sinds juli en dr. Casteels hoopt zo veel mogelijk respondenten te kunnen bevragen. "Donorkinderen zijn evenwel niet makkelijk te vinden", zegt de gastro-enterologe in opleiding. Daarom wil ze de oproep om aan haar onderzoek deel te nemen zo breed mogelijk verspreiden. Misschien kunnen andere artsen of zorgverleners daarbij helpen?Doorheen de jaren leerde ze collega-artsen kennen die ook van een donor afstammen. "Er was meteen een klik. Met donorkinderen heb je sowieso een ander soort connectie", vertelt Phyline Casteels. "We kunnen vreemde vragen stellen aan elkaar, zoals: de hoeveelste poging ben jij? (lacht)"Ze hoopt dat de resultaten van de bevraging het debat over anonieme spermadonatie inhoudelijk kunnen onderbouwen, en er een genuanceerder beeld komt van wat donorkinderen hier zelf over denken. "Want meten is weten, en momenteel weten we eigenlijk bitter weinig om een eventueel nieuw wetsvoorstel te onderbouwen."