Jef was voor mij een lichtend voorbeeld en een kameraad. Zowel door zijn inzet voor de wetenschappelijk onderbouwde huisartsgeneeskunde als door zijn onvermoeibare ijver voor het vredesoverleg, tegen atoomwapens. Mijn contacten met hem dateren van 1982 toen 'Artsen voor Vrede' nog (illegale) acties ondernamen onder de naam 'Medische Werkgroep Tegen Atoomwapens'. Jammer genoeg heeft hij niet meer kunnen meegenieten van de Nobelprijserkenning voor de 'Internationale beweging tegen atoomwapens' (ICAN) waar we als 'Artsen voor Vrede' deel van uitmaken.

Marc Cosyns
© Marc Cosyns

In het spoor van Piero Della Francesca

Het is eind oktober en de temperatuur in de streek van Arezzo waar mijn vrouw en ik verblijven, is nog zeer aangenaam. Het KCE heeft daags voor we vertrekken een rapport openbaar gemaakt over 'het gebruik van Automatische Externe Defibrillatoren door toevallige omstaanders'. We volgen in Toscane een route in het spoor van Piero Della Francesca op zoek naar de wortels van het (Italiaans-Vlaams) humanisme. Ik ben nog altijd in de ban van die periode, sinds mijn boek over Thomas More (More Eutopia Later).

In tegenstelling tot Midden- en Oost-Duitsland waar we deze zomer kort verbleven naar aanleiding van 'Documenta 2017' is hier geen herinnering aan Luther te merken. De 500ste verjaardag van zijn 95 stellingen op 31 oktober gaat in Toscane aan alle aandacht voorbij, net als bij ons in Vlaanderen. Alleen op Klara hoor ik bij Pat Donnez het beroemde hartbrekende citaat: 'Mocht morgen de wereld vergaan, ik plant vandaag nog het zaadje van een appelboom'.

Zagen de 'gewone mensen' in het begin van de vijftiende eeuw het uitgebarsten gewapend conflict tussen Milanese en Florentijnse stadslegers als het einde van de wereld, de toorn van God? Uit geschriften van o.a. Niccolo Machiavelli blijkt het tegenovergestelde. La battaglia di Anghiari was de eerste veldslag zonder bloedvergieten. Slechts één man stierf, niet door het wapen maar toen hij van zijn paard viel en zijn hart stil stond van de schrik om vertrappeld te worden. Men probeerde hem nog met veel liefde te reanimeren, maar het baatte niet. Zelfs Leonardo Da Vinci kon hem niet tot leven brengen in zijn verdwenen fresco. Mocht er toen een AED aanwezig geweest zijn, de man kon gered worden. Denk je?

Te weinig over bekend

Het KCE berekende dat in België jaarlijks slechts tussen de 6 en 28 levens worden gered met de ongeveer 8.000 à 10.000 defibrillatoren die er hangen. Theoretisch zou 8 procent van de slachtoffers met een hartstilstand, of jaarlijks meer dan 700 personen, baat hebben bij een defibrillator. Dat zijn de gevallen van hartstilstand in de openbare ruimte, mét omstaanders en waarbij een hartprobleem de hartstilstand veroorzaakt. Maar de toestellen buiten de ziekenhuizen, zijn in België vaak opgesteld in privégebouwen en in ruimten die niet continu toegankelijk zijn. Ze zijn niet altijd adequaat te lokaliseren en de procedure om de toestellen bij FOD Volksgezondheid te registreren, is te omslachtig, zegt het rapport.

Binnenkort heeft iedereen een AED-app op zijn smartphone, toch?

Het KCE besluit dat "het voordeel van het uitbreiden van het aantal AED's moeilijk te berekenen, waarschijnlijk niet te verantwoorden is. Te weinig is bekend over de (kosten)effectiviteit van defibrillatie met een AED door een toevallige getuige".

Nog minder is bekend of de gedefibrilleerde een langere en duurzame overlevingskans heeft. ''Het KCE durft niet ingaan tegen de lobby van de firma's', hoor ik Machiavelli denken. Die firma's gebruiken opiniebijdragen van kranten om hun grote, niet bewezen gelijk, te halen. Een BTW-verlaging was voor hen een eerste overwinning.

AED-app

Het leren herkennen van een hartstilstand, meteen 112 bellen en onmiddellijk starten met handmatige reanimatie, met veel liefde, is de belangrijkste boodschap en zorghandeling. Geen AED? Binnenkort heeft iedereen een AED-app op zijn smartphone, toch? Laat ons nog eventjes wachten met overal AED-toestellen te hangen. Laten we investeren in het aanleren van handmatige reanimatie, met veel liefde. Zoals we ook veel beter ons toeleggen op overleg in plaats van op (nucleaire) wapens, Jef De Loof minzaam indachtig.

Jef was voor mij een lichtend voorbeeld en een kameraad. Zowel door zijn inzet voor de wetenschappelijk onderbouwde huisartsgeneeskunde als door zijn onvermoeibare ijver voor het vredesoverleg, tegen atoomwapens. Mijn contacten met hem dateren van 1982 toen 'Artsen voor Vrede' nog (illegale) acties ondernamen onder de naam 'Medische Werkgroep Tegen Atoomwapens'. Jammer genoeg heeft hij niet meer kunnen meegenieten van de Nobelprijserkenning voor de 'Internationale beweging tegen atoomwapens' (ICAN) waar we als 'Artsen voor Vrede' deel van uitmaken.In het spoor van Piero Della FrancescaHet is eind oktober en de temperatuur in de streek van Arezzo waar mijn vrouw en ik verblijven, is nog zeer aangenaam. Het KCE heeft daags voor we vertrekken een rapport openbaar gemaakt over 'het gebruik van Automatische Externe Defibrillatoren door toevallige omstaanders'. We volgen in Toscane een route in het spoor van Piero Della Francesca op zoek naar de wortels van het (Italiaans-Vlaams) humanisme. Ik ben nog altijd in de ban van die periode, sinds mijn boek over Thomas More (More Eutopia Later). In tegenstelling tot Midden- en Oost-Duitsland waar we deze zomer kort verbleven naar aanleiding van 'Documenta 2017' is hier geen herinnering aan Luther te merken. De 500ste verjaardag van zijn 95 stellingen op 31 oktober gaat in Toscane aan alle aandacht voorbij, net als bij ons in Vlaanderen. Alleen op Klara hoor ik bij Pat Donnez het beroemde hartbrekende citaat: 'Mocht morgen de wereld vergaan, ik plant vandaag nog het zaadje van een appelboom'. Zagen de 'gewone mensen' in het begin van de vijftiende eeuw het uitgebarsten gewapend conflict tussen Milanese en Florentijnse stadslegers als het einde van de wereld, de toorn van God? Uit geschriften van o.a. Niccolo Machiavelli blijkt het tegenovergestelde. La battaglia di Anghiari was de eerste veldslag zonder bloedvergieten. Slechts één man stierf, niet door het wapen maar toen hij van zijn paard viel en zijn hart stil stond van de schrik om vertrappeld te worden. Men probeerde hem nog met veel liefde te reanimeren, maar het baatte niet. Zelfs Leonardo Da Vinci kon hem niet tot leven brengen in zijn verdwenen fresco. Mocht er toen een AED aanwezig geweest zijn, de man kon gered worden. Denk je?Te weinig over bekendHet KCE berekende dat in België jaarlijks slechts tussen de 6 en 28 levens worden gered met de ongeveer 8.000 à 10.000 defibrillatoren die er hangen. Theoretisch zou 8 procent van de slachtoffers met een hartstilstand, of jaarlijks meer dan 700 personen, baat hebben bij een defibrillator. Dat zijn de gevallen van hartstilstand in de openbare ruimte, mét omstaanders en waarbij een hartprobleem de hartstilstand veroorzaakt. Maar de toestellen buiten de ziekenhuizen, zijn in België vaak opgesteld in privégebouwen en in ruimten die niet continu toegankelijk zijn. Ze zijn niet altijd adequaat te lokaliseren en de procedure om de toestellen bij FOD Volksgezondheid te registreren, is te omslachtig, zegt het rapport. Het KCE besluit dat "het voordeel van het uitbreiden van het aantal AED's moeilijk te berekenen, waarschijnlijk niet te verantwoorden is. Te weinig is bekend over de (kosten)effectiviteit van defibrillatie met een AED door een toevallige getuige". Nog minder is bekend of de gedefibrilleerde een langere en duurzame overlevingskans heeft. ''Het KCE durft niet ingaan tegen de lobby van de firma's', hoor ik Machiavelli denken. Die firma's gebruiken opiniebijdragen van kranten om hun grote, niet bewezen gelijk, te halen. Een BTW-verlaging was voor hen een eerste overwinning.AED-appHet leren herkennen van een hartstilstand, meteen 112 bellen en onmiddellijk starten met handmatige reanimatie, met veel liefde, is de belangrijkste boodschap en zorghandeling. Geen AED? Binnenkort heeft iedereen een AED-app op zijn smartphone, toch? Laat ons nog eventjes wachten met overal AED-toestellen te hangen. Laten we investeren in het aanleren van handmatige reanimatie, met veel liefde. Zoals we ook veel beter ons toeleggen op overleg in plaats van op (nucleaire) wapens, Jef De Loof minzaam indachtig.