In de strijd tegen covid-19 voerde Nieuw-Zeeland een strikte lockdown in van zodra men 200 gevallen registreerde. Onlangs maakte het land bekend dat het geen overlijdens aan covid-19 meer betreurde. Aanleiding genoeg om even te reflecteren over de zin en onzin van een lockdown.
Een recent rapport van het Londense Imperial College stelt dat de lockdown in elf zwaar getroffen landen, waaronder België, drie miljoen overlijdens voorkomen heeft. Volgens het gehanteerde wiskundige model deden de maatregelen het reproductiegetal met 85% dalen. Op 4 mei zouden 12 à 15 miljoen mensen besmet geweest zijn. Waarbij slechts 710.000 Duitsers het virus opgelopen hadden (0,85% van de bevolking) versus België dat met 8% besmettingen de kroon spande.
Terwijl de lockdown in Duitsland minder streng was. Omdat heel wat factoren - bevolkingsdichtheid, leeftijdsstructuur... - meespelen, formuleerde het Imperial College haar besluiten voorzichtig: de lockdown had een "aanzienlijke impact".
Mensen stellen zich vragen bij de grote mate van volgzaamheid waarmee de Belgen de lockdown aanvaard hebben
Vanzelfsprekend zijn wiskundige modellen over menselijk gedrag relatief. De parameters die men erin stopt bepalen in grote mate het eindresultaat. Desondanks stellen mensen zich vragen bij de grote mate van volgzaamheid waarmee de Belgen de lockdown aanvaard hebben. Terwijl nu blijkt dat sommige landen zonder lockdown het er veel beter vanaf brachten. Denk maar aan Polen, Oostenrijk, Zwitserland, Israel, Zuid-Korea, Taiwan, ...
Landen vergelijken, is een heikele kwestie. En counterfactual history ('wat als?') is een alternatieve vorm van geschiedschrijving die voor kritiek vatbaar is. Denken we maar aan The Plot Against America waarin Philip Roth beschrijft dat de pro-nazi Charles Lindbergh in 1941 in de plaats van Roosevelt tot president wordt verkozen en zich met Hitler allieert.
Als honden konden bidden, regende het kluiven...
Een recent rapport van het Londense Imperial College stelt dat de lockdown in elf zwaar getroffen landen, waaronder België, drie miljoen overlijdens voorkomen heeft. Volgens het gehanteerde wiskundige model deden de maatregelen het reproductiegetal met 85% dalen. Op 4 mei zouden 12 à 15 miljoen mensen besmet geweest zijn. Waarbij slechts 710.000 Duitsers het virus opgelopen hadden (0,85% van de bevolking) versus België dat met 8% besmettingen de kroon spande. Terwijl de lockdown in Duitsland minder streng was. Omdat heel wat factoren - bevolkingsdichtheid, leeftijdsstructuur... - meespelen, formuleerde het Imperial College haar besluiten voorzichtig: de lockdown had een "aanzienlijke impact". Vanzelfsprekend zijn wiskundige modellen over menselijk gedrag relatief. De parameters die men erin stopt bepalen in grote mate het eindresultaat. Desondanks stellen mensen zich vragen bij de grote mate van volgzaamheid waarmee de Belgen de lockdown aanvaard hebben. Terwijl nu blijkt dat sommige landen zonder lockdown het er veel beter vanaf brachten. Denk maar aan Polen, Oostenrijk, Zwitserland, Israel, Zuid-Korea, Taiwan, ... Landen vergelijken, is een heikele kwestie. En counterfactual history ('wat als?') is een alternatieve vorm van geschiedschrijving die voor kritiek vatbaar is. Denken we maar aan The Plot Against America waarin Philip Roth beschrijft dat de pro-nazi Charles Lindbergh in 1941 in de plaats van Roosevelt tot president wordt verkozen en zich met Hitler allieert. Als honden konden bidden, regende het kluiven...
