Ergens in Bolderberg, op een frisse voorjaarsochtend, schudden de eerste schuchtere meiklokjes zachtjes rillend de dauwdruppeltjes van hun witte kelkjes. Alsof deze kleine lelietjes-van-dalen hun dikke neef Van Dale subtiel wilden waarschuwen voor het teleurstellende advies van de Taalunie dat de totale teloorgang van de Nederlandse taal inluidt - terwijl iets verderop een noest werkende arbeider met zijn grommende gele graafmachine de gracht aan het uitdiepen was.

Enkele ogenblikken later zat half Limburg zonder internet. Nu zijn er ongetwijfeld tal van collega's die er geen graten in zien om zonder elektronisch patiëntendossier een overvolle ochtendconsultatie af te werken - deden we vroeger toch ook? - maar als er als back-up voor dat goudvissengeheugen van mij ook geen papieren dossier voorhanden is, wordt de afhankelijkheid van informatietechnologie toch pijnlijk duidelijk.

Gelukkig zijn dergelijke graafdrama's eerder zeldzaam, maar het is opvallend hoe we de laatste jaren zowel binnen als buiten de ziekenhuismuren gegijzeld worden door slinkse software. Opstarten van de PC: na 20 jaar nog steeds niet sneller ondanks de oneindig grotere processorcapaciteit. Daarna wachten op die verlossende sms voor de tweestapsverificatie.

Wist u trouwens dat hoe minder stof lingerie bevat, hoe duurder? Het EPD voldoet eveneens aan een universele regel: hoe duurder het softwarepakket, hoe trager het werkt. Wachten op het startvenster, eindeloos wachten op het laden van het patiëntendossier, wachten op E-Health en E-Recipe (als de toepassing niet tijdelijk onbeschikbaar is tenminste...). Het artsenkabinet is een wachtzaal voor de dokter geworden.

Het artsenkabinet is een wachtzaal voor de dokter geworden

In het eens zo efficiënte operatiekwartier is het moedeloos wachten op operatietijd. Alle begrip en respect voor de dappere intensivisten met overvolle diensten vol covidslachtoffers die letterlijk leven ingeblazen worden. Maar moet ik het echt een opsteker vinden dat een patiënt na 109 dagen intensieve verzorging nu een jaar moet revalideren? In die periode zijn tientallen anderen overleden terwijl ze op de wachtlijst stonden voor dringende hartchirurgie.

Waarom wordt aan ziekenhuizen met minder gevulde covidafdelingen niet toegestaan om wel reguliere zorg uit te oefenen? Of hebt u ook de indruk dat de bevoegde officiële instanties drukker bezig zijn met het hervormen van het zorgsysteem dan met de werkelijke actuele noden van zorgverleners en patiënten?

Als de vaccinatiecampagne een glimp op de toekomst van hervormde zorg is, dan ziet het er niet goed uit. Allicht ging het volledige jaar voorbereidingstijd naar het wachten op een behoorlijk werkend digitaal triagesysteem. Was een uitnodiging op geboortejaar soms te moeilijk te organiseren? Was het niet nuttiger geweest om huisartsen in te zetten om snel te vaccineren? In plaats daarvan moesten ze angstige burgers geruststellen die niet meer met dat ene verguisde vaccin geprikt durfden te worden.

We vaccineren veel trager dan Roemenië, Mongolië en Chili en doen het nauwelijks beter dan Cambodja en Azerbeidzjan. Is dat de overheidsgestuurde gezondheidszorg die ons stilaan opgedrongen wordt? Gaat de minister zelf de mensen genezen als alle kundige artsen het zinkende schip verlaten? Het is allicht een magisch-realistische wens om de trein der traagheid te upgraden naar een TGV. Gelukkig mogen we nog aan het raampje zitten.

De auteur schrijft in eigen naam.

Ergens in Bolderberg, op een frisse voorjaarsochtend, schudden de eerste schuchtere meiklokjes zachtjes rillend de dauwdruppeltjes van hun witte kelkjes. Alsof deze kleine lelietjes-van-dalen hun dikke neef Van Dale subtiel wilden waarschuwen voor het teleurstellende advies van de Taalunie dat de totale teloorgang van de Nederlandse taal inluidt - terwijl iets verderop een noest werkende arbeider met zijn grommende gele graafmachine de gracht aan het uitdiepen was. Enkele ogenblikken later zat half Limburg zonder internet. Nu zijn er ongetwijfeld tal van collega's die er geen graten in zien om zonder elektronisch patiëntendossier een overvolle ochtendconsultatie af te werken - deden we vroeger toch ook? - maar als er als back-up voor dat goudvissengeheugen van mij ook geen papieren dossier voorhanden is, wordt de afhankelijkheid van informatietechnologie toch pijnlijk duidelijk. Gelukkig zijn dergelijke graafdrama's eerder zeldzaam, maar het is opvallend hoe we de laatste jaren zowel binnen als buiten de ziekenhuismuren gegijzeld worden door slinkse software. Opstarten van de PC: na 20 jaar nog steeds niet sneller ondanks de oneindig grotere processorcapaciteit. Daarna wachten op die verlossende sms voor de tweestapsverificatie. Wist u trouwens dat hoe minder stof lingerie bevat, hoe duurder? Het EPD voldoet eveneens aan een universele regel: hoe duurder het softwarepakket, hoe trager het werkt. Wachten op het startvenster, eindeloos wachten op het laden van het patiëntendossier, wachten op E-Health en E-Recipe (als de toepassing niet tijdelijk onbeschikbaar is tenminste...). Het artsenkabinet is een wachtzaal voor de dokter geworden.In het eens zo efficiënte operatiekwartier is het moedeloos wachten op operatietijd. Alle begrip en respect voor de dappere intensivisten met overvolle diensten vol covidslachtoffers die letterlijk leven ingeblazen worden. Maar moet ik het echt een opsteker vinden dat een patiënt na 109 dagen intensieve verzorging nu een jaar moet revalideren? In die periode zijn tientallen anderen overleden terwijl ze op de wachtlijst stonden voor dringende hartchirurgie.Waarom wordt aan ziekenhuizen met minder gevulde covidafdelingen niet toegestaan om wel reguliere zorg uit te oefenen? Of hebt u ook de indruk dat de bevoegde officiële instanties drukker bezig zijn met het hervormen van het zorgsysteem dan met de werkelijke actuele noden van zorgverleners en patiënten? Als de vaccinatiecampagne een glimp op de toekomst van hervormde zorg is, dan ziet het er niet goed uit. Allicht ging het volledige jaar voorbereidingstijd naar het wachten op een behoorlijk werkend digitaal triagesysteem. Was een uitnodiging op geboortejaar soms te moeilijk te organiseren? Was het niet nuttiger geweest om huisartsen in te zetten om snel te vaccineren? In plaats daarvan moesten ze angstige burgers geruststellen die niet meer met dat ene verguisde vaccin geprikt durfden te worden.We vaccineren veel trager dan Roemenië, Mongolië en Chili en doen het nauwelijks beter dan Cambodja en Azerbeidzjan. Is dat de overheidsgestuurde gezondheidszorg die ons stilaan opgedrongen wordt? Gaat de minister zelf de mensen genezen als alle kundige artsen het zinkende schip verlaten? Het is allicht een magisch-realistische wens om de trein der traagheid te upgraden naar een TGV. Gelukkig mogen we nog aan het raampje zitten.