...

Het onderzoek werd gevoerd in Quebec bij 870 huisartsen, van wie de helft vrouwen zijn. Onderzocht werd hoe de huisartsen omgaan met de medische richtlijnen bij de behandeling van diabetespatiënten ouder dan 65 jaar. De artsen krijgen hierbij een rigoureuze procedure opgelegd: om de twee jaar moet de patiënt een oogonderzoek ondergaan bij een oftalmoloog of een optometrist; ze moeten drie voorschriften krijgen voor welbepaalde geneesmiddelen, met inbegrip van statines; elk jaar moeten ze een volledig medisch onderzoek ondergaan.Onder de dokters van middelbare leeftijd werd vastgesteld dat 75% van de vrouwen een oogonderzoek voorschreef, tegen 70% bij de mannen; 71% van de vrouwen schreef exact de opgelegde geneesmiddelen voor tegen 67% bij de mannen; 39% onderwierp de patiënten aan een volledig medisch onderzoek tegen 33% bij de mannen.Inzake productiviteit waren de cijfers net omgekeerd. Gemiddeld rapporteerden mannelijke artsen ongeveer 1.000 procedures méér per jaar dan de vrouwelijke artsen. Uit het onderzoek bleek ook dat hoe jonger de artsen zijn, hoe kleiner de verschillen worden. Met andere woorden: de toenemende feminisering van het artsenberoep heeft geleid tot een nivellering inzake kwaliteit en productiviteit bij de mannelijke en vrouwelijke huisartsen.De verschillen tussen artsen van Venus en Mars, zoals die in het Canadese onderzoek werden blootgelegd, zijn echter zo klein dat sceptici zich afvragen of ze wel significant zijn.