...

Wat is uw beste eigenschap, en wat is uw slechtste?Ik werk heel graag voor en met mensen in een team en ben verslaafd aan het bouwen van bruggen. Mijn slechtste eigenschap is mijn luide stem waardoor ik soms nogal aanwezig kan zijn. Reden voor mijn collega's om mij bij de verbouwing van onze praktijk het meest afgelegen kabinet toe te dichten. Wat was u geweest als u geen arts was geworden? Mijn moeder kreeg horens van mijn experimenten in de schuur. Zelf zeep maken, aardbeiengeurstof fabriceren, elektrolyses uitvoeren en met koningswater metalen oplossen. Voor mij ging er een wereld open, maar telkens vielen er weer gaten in mijn kleren. Chemicus dus. In welk land zou u graag werken als arts? Het is cliché maar als Nederlander woon en werk ik nog altijd graag in Vlaanderen. In tegenstelling tot Nederland en de overgereguleerde zorg aldaar is hier nog steeds meer plaats voor nabijheid tot onze patiënten. Wat is uw guilty pleasure? Men mag mij immer en altijd uit mijn bed trommelen voor een ijsje. Liefst vijf bollen met onder andere zoute karamel, tiramisu, witte chocola met noten, Oreo en Hoegaarden-ijs (jawel dit bestaat). In welk dier zou u willen reïncarneren? Graag een blauwe vinvis. Een hecht familiaal weefsel, niet te veel noten op zijn/haar zang ten aanzien van de rest van de dierenwereld en, zo het lijkt wel, in staat tot diepgaande communicatie en samenzijn. Als u een superheld was, welke kracht zou u dan hebben? Ik zou soms de kracht van professor Xavier willen hebben om te weten wat iemand denkt. Altijd handig bij bepaalde onderhandelingen. Waar wil u nog over bijleren? Eén van de gebieden binnen geneeskunde waar zoveel aspecten van ons mens zijn samenkomen en waar we nooit zijn uitgeleerd om onze patiënten nog beter bij te staan in de moeilijke laatste bochten. Palliatieve zorgen blijven me fascineren. Welke spreuk of quote past het best bij jou? Zonder wrijving geen glans. Wat is het ergste dat u kan overkomen? Niet meer kunnen sporten. Fysiek of mentaal uitgeblust raken. Vindt u uw beroep altijd even zinvol? Ik ben tevreden dat ik nog deeltijds in de praktijk werk. Zo blijf ik met beide benen op de grond staan. Of het nu gaat over acute, chronische, preventieve of palliatieve zorg: we hebben een prachtig beroep met mogelijkheid om 'hart' aan onze zorg te geven. Wat was uw laatste 'zotte' aankoop? Ik hou van praktische gadgets. Ook al heb ik al drie fietsen, ik kon het niet laten nog een elektrische Brompton (vouwfiets) te kopen. Heerlijk je hoofd uitwaaien tussen huisbezoeken of meetings. Hebt u een talent waar niemand of weinigen van af weten? Naar het schijnt kan ik een deftig potje op tafel zetten. Onze vrienden en familie praten ook lang na over de decadent uitgebreide picknicks in het nabijgelegen natuurgebied die we graag organiseren. Wat is het plezantste moment van de dag? Onthaasten bij een ontbijtje met vers fruit en een eitje en de krant. Dit zijn zondagse momentjes om te koesteren. Is dr. Google uw vriend of vijand? Bard en AI-consorten bedoelt u? Mixed feelings. Kritisch bekijken én opportuniteiten omarmen als het gaat om het ondersteunen van gezondheidsvaardigheden, educatie of diagnostische ondersteuning van de huisarts zoals screening binnen de eerste lijn van retina-afwijkingen. Wat is het laatste advies dat u aan uw kinderen gegeven hebt? Ik hoop die de komende jaren te mogen geven wanneer we ons kind mogen verwelkomen. We staan meer dan tien jaar op de lijst voor binnenlandse adoptie. Wat wil je loslaten en symbolisch aan de vlammen geven? Spijt over keuzes die je hebt gemaakt met het inzicht van dat moment. Mijn grootvader zei altijd: 'doe wel en kijk niet om'. Als mensen vragen 'hoe gaat het met u?', antwoordt u dan eerlijk? Nederlanders zijn een beetje de Amerikanen van Europa. In Vlaanderen is er minder smalltalk. De vraag 'Hoe gaat het met u?' is sociale smeerolie. Je voelt snel aan of iemand dat oprecht vraagt of dat dit een beleefde uitwisseling is. Aan wie of wat ergert u zich soms in media? De dagelijkse twitteritis. Pers en politiek houden elkaar vast in een verslavende tango waardoor nuance en inhoud het vaak moet afleggen tegen de waan van de dag. Het lijkt op een zak verse spinazie die je in de pan bakt. Daar blijft ook weinig substantie van over. Waar ben je het meest dankbaar voor? Voor de mensen die me in mijn jonge jaren, no matter what, hebben ondersteund. Dus voor de mensen die je meewind hebben gegeven in het leven toen je dit nodig had.