...
Een Vlaams woord, maar het accent verraadt de Nederlander die in 1993 naar Leuven geneeskunde kwam studeren. Dat hij in België zou blijven, was voor hem al snel een uitgemaakte zaak. Het ondernemerschap van de Vlaamse huisarts, en de nabijheid hier van de zorg door de huisarts maakten dat hij nooit twijfelde. "De Nederlandse huisartsgeneeskunde is erg geregulariseerd, maar het zegt veel dat maar 27% van de capaciteit van de Nederlandse huisartsgeneeskunde wordt geleverd door huisartsen zelf - het overgrote deel gebeurt door andere personen." Van den Brandt bedankt zijn voorganger, dokter Roel Van Giel, en het vorige bestuursteam voor het stevige visiedocument dat ze hebben nagelaten en dat de rode draad zal vormen voor het beleid dat hij met het nieuwe team verder gaat opzetten (Huisarts 2030, zie AK 2736). Zelf was hij niet bij de uitwerking van de tekst betrokken, hij is pas onlangs verkozen in het bestuur van Domus Medica - Van Giel had hem gevraagd een actieve rol in de huisartsenvereniging te gaan spelen. Wel discussieerde hij vanuit de basis mee over de inhoud van het document. Met Domus Medica ging hij als voorzitter van de huisartsenkring van Tienen en omgeving (Zuid-Oost Hageland) intensief samenwerken tijdens de covidcrisis. De covidcrisis was belangrijk voor de huisartsgeneeskunde en heeft heel wat losgemaakt. "Domus Medica zat met het beleid mee aan tafel en bevestigde dat het een betrouwbare partner was. Dat willen we behouden." Voor de huisartsen komen er nu nog meer lastige jaren aan, met het nijpende tekort aan nieuwe krachten. "Maar we moeten voortbouwen op de dynamiek om naar een meer proactieve huisartsgeneeskunde te gaan. De huisarts zal meer taken moeten delegeren. Het is ook onze taak er mee voor te zorgen dat hij met goesting de transitie aanpakt."