Pedofilie is dus niet zomaar gelijk aan kindermisbruik, maar wat is het dan wel? Zelf vond ik de term 'geaardheid' heel mooi passen. Net als hetero's of holebi's, kiezen ook pedofielen niet op wie ze vallen. Maar zij hebben wel een grotere verantwoordelijkheid voor hun gedrag. Een van de panelleden stelde dat er niets moreel verwerpelijk is aan een pedofiel. Dit is erg mooi geformuleerd, vind ik, want hoe kunnen we iemand veroordelen omwille van iets waar deze persoon niet voor kiest?

Dat neemt natuurlijk niet weg dat deze mensen seksueel verlangen naar prepubertaire kinderen en hiervoor geen uitlaatklep hebben. En zoals het uitgebreide misbruik in de Kerk ons heeft geleerd, is dat iemand veel meer geneigd zal zijn om ongepast gedrag te stellen als er geen mogelijkheid is om seksualiteit te uiten.

De technologische vooruitgang biedt hier nieuwe mogelijkheden. Er wordt al lang gespeeld met het idee om virtuele kinderporno of kind-seksbots beschikbaar te stellen. Op dit moment is virtuele kinderporno nog verboden bij wet, al is de wetgeving rond seksbots niet helemaal duidelijk.

We hebben de technologie voorhanden om pedofielen een schadeloze uitlaatklep te geven

In de samenleving wekken deze ideeën echter een sterk gevoel van walging op. Bovendien moeten we ons de vraag stellen of we mensen hiermee niet juist een duwtje in de rug geven om van virtuele naar echte kinderen over te gaan. Net zoals bij het aloude debat over computergames en agressie bij jongeren, zal ook hier niet zomaar een antwoord op komen. Bewijs moet er komen via wetenschappelijk onderzoek. Dat onderzoek wordt echter niet goedgekeurd zolang er geen bewijs wordt geleverd dat het risico laag genoeg is. Zo kom je in een situatie terecht waar Kafka trots op zou zijn.

Heel jammer, want we hebben op dit moment de technologie voorhanden om degenen die dat wensen een schadeloze uitlaatklep te geven. Ik ben het ermee eens dat we deze niet zomaar in het wilde weg moeten uitdelen, maar op indicatie van de behandelaars kan virtuele kinderporno een heel nuttige plaats innemen in de behandeling van pedofiele stoornis, daar ben ik van overtuigd.

Om hier een wetgeving en therapeutisch beleid rond op te bouwen, moeten we de discussie openhouden. Hier zijn alle hulpverleners voor nodig, ook artsen. Pedofilie komt nu eenmaal veel meer voor dan we denken. Er zijn de afgelopen jaren veel mooie dingen gedaan om het taboe rond pedofilie te verminderen, maar we hebben nog een lange weg te gaan. En dat is een reis die begint met erover te praten.

Pedofilie is dus niet zomaar gelijk aan kindermisbruik, maar wat is het dan wel? Zelf vond ik de term 'geaardheid' heel mooi passen. Net als hetero's of holebi's, kiezen ook pedofielen niet op wie ze vallen. Maar zij hebben wel een grotere verantwoordelijkheid voor hun gedrag. Een van de panelleden stelde dat er niets moreel verwerpelijk is aan een pedofiel. Dit is erg mooi geformuleerd, vind ik, want hoe kunnen we iemand veroordelen omwille van iets waar deze persoon niet voor kiest? Dat neemt natuurlijk niet weg dat deze mensen seksueel verlangen naar prepubertaire kinderen en hiervoor geen uitlaatklep hebben. En zoals het uitgebreide misbruik in de Kerk ons heeft geleerd, is dat iemand veel meer geneigd zal zijn om ongepast gedrag te stellen als er geen mogelijkheid is om seksualiteit te uiten.De technologische vooruitgang biedt hier nieuwe mogelijkheden. Er wordt al lang gespeeld met het idee om virtuele kinderporno of kind-seksbots beschikbaar te stellen. Op dit moment is virtuele kinderporno nog verboden bij wet, al is de wetgeving rond seksbots niet helemaal duidelijk.In de samenleving wekken deze ideeën echter een sterk gevoel van walging op. Bovendien moeten we ons de vraag stellen of we mensen hiermee niet juist een duwtje in de rug geven om van virtuele naar echte kinderen over te gaan. Net zoals bij het aloude debat over computergames en agressie bij jongeren, zal ook hier niet zomaar een antwoord op komen. Bewijs moet er komen via wetenschappelijk onderzoek. Dat onderzoek wordt echter niet goedgekeurd zolang er geen bewijs wordt geleverd dat het risico laag genoeg is. Zo kom je in een situatie terecht waar Kafka trots op zou zijn. Heel jammer, want we hebben op dit moment de technologie voorhanden om degenen die dat wensen een schadeloze uitlaatklep te geven. Ik ben het ermee eens dat we deze niet zomaar in het wilde weg moeten uitdelen, maar op indicatie van de behandelaars kan virtuele kinderporno een heel nuttige plaats innemen in de behandeling van pedofiele stoornis, daar ben ik van overtuigd. Om hier een wetgeving en therapeutisch beleid rond op te bouwen, moeten we de discussie openhouden. Hier zijn alle hulpverleners voor nodig, ook artsen. Pedofilie komt nu eenmaal veel meer voor dan we denken. Er zijn de afgelopen jaren veel mooie dingen gedaan om het taboe rond pedofilie te verminderen, maar we hebben nog een lange weg te gaan. En dat is een reis die begint met erover te praten.