...

In Vlaanderen liggen de uitgaven voor gezondheidszorg iets hoger dan het nationale gemiddelde. Brussel zit daar duidelijk onder. Dat blijkt uit Riziv-cijfers voor de periode 2006-2009. Ze worden bekendgemaakt als vervolg op een eerdere studie met alleen cijfers over 2006.De cijfers werden gepresenteerd op de Algemene Raad van het Riziv. Eind oktober 2009 (AK 2034) rapporteerde Artsenkrant al de meer gedetailleerde resultaten voor 2006.Tendens bevestigdIn 2009 bedroegen de uitgaven voor gezondheidszorg in Belgiper hoofd 2.079 euro. Vooral Walloni maar ook Vlaanderen, zit boven het nationale gemiddelde: iedere Waal kostte 2.104 euro aan het Riziv en iedere Vlaming 2.082 euro. Brussel scoort opvallend lager met 1.971 euro per persoon. De index bedraagt voor Vlaanderen 100,2, voor Walloni101,2 en voor Brussel 94,8. Dat zijn de brute cijfers. Ze houden geen rekening met de samenstelling van de bevolking: leeftijd, geslacht, sociaal-economische achtergrond, het statuut van de verzekerde. Wanneer men correcties daarop uitvoert, blijft de 'achterstand' in Brussel behouden, maar keert de situatie tussen Vlaanderen en Walloniom.Twee methodenHet Riziv gebruikt twee verschillende correctiemethoden: bij directe standaardisatie worden de cijfers herberekend alsof de populatie van de drie gewesten op gelijke manier zou zijn samengesteld. De indexen bedragen dan in 2009 101,6 voor Vlaanderen, 100,3 voor Wallonien 96,2 voor Brussel. Bij de indirecte standaardisatie worden de cijfers herberekend alsof voor iedere deelgroep - qua geslacht, leeftijd, verzekeringsstatuut,... - de uitgaven in de drie gewesten constant zouden blijven (verwachte uitgaven). De indexen liggen dan in 2009 op 101,0 in Vlaanderen, op 100,1 in Wallonien 93,3 in Brussel.Zorggrens?De nota bevat geen details over de aard van de uitgaven. Wel geeft ze de gemiddelde uitgaven (met correcties) per arrondissement. Zo scoort Brugge hoog (index op 115,8 met directe standaardisatie) en Nijvel laag (94,0). Maar ook Antwerpen scoort laag (93,9) en Bergen hoog (108,0).De Riziv-cijfers spelen in de kaart van diegenen die willen weerleggen dat Franstalige Belgen de grote slokkoppen zijn in de gezondheidszorg. Tegen de achtergrond van het huidige politieke debat kan dat tellen. Maar de Vlaamse partijen kunnen riposteren dat de Franstaligen dan ook niet meer bang hoeven te zijn om meer eigen verantwoordelijkheid te dragen.In de studie met cijfers over 2006 bleek bijvoorbeeld dat de uitgaven in Vlaanderen voor rilatine opvallend hoog waren. Iedere regio heeft zo zijn eigen problemen. Moet iedere regio de gezondheidszorg beter kunnen afstemmen op de eigen bevolking en de eigen zorgverleners? Louis Ide besloot in 2009 al dat dergelijke cijfers niet weerleggen dat de taalgrens een zorggrens is.