...

Dat is het standpunt van de Vlaamse geneeskundestudenten verenigd in het Vlaams Geneeskundig StudentenOverleg (VGSO). Afgelopen weekend zaten het VGSO en haar Franstalige tegenhanger het Comité InterUniversitaire des étudiants en Médecine (CIUM) urenlang samen in een poging om tot een consensus te komen over de Riziv-nummers voor Franstalige studenten. De problematiek is ondertussen voldoende bekend. Tegen het jaar 2017 hebben er in Franstalig België ongeveer 1.500 studenten geneeskunde een Riziv-nummer nodig om hun beroep te kunnen uitoefenen. Volgens het VGSO verliep het overleg met het CIUM "in een bijzonder collegiale en constructieve sfeer" maar tot een consensus kwam het niet. "We konden geen realistisch en maatschappelijk verantwoord akkoord uitwerken om het probleem op korte termijn op te lossen", luidt het. De Vlaamse studenten zijn overigens misnoegd omdat hun Franstalige collega's wel (op 6 november) en zij geen onderhoud krijgen met het kabinet van minister De Block.BasisprincipesHet VGSO vertrekt vanuit enkele basisprincipes. Een eerste uitgangspunt is het behoud van de contingentering. "We kunnen de eis om in enkele jaren enkele duizenden artsen extra tot het beroep toe te laten, niet ondersteunen," zo luidt het. "Supplier induced demand heeft een kostprijs en maatschappelijke gevolgen. Er is een weerslag op de gezondheid van de patiënt én op het overheidsbeslag." Nu al is er bovendien een tekort aan opleidingsplaatsen. "Het toekennen van Riziv-nummers aan een overtal studenten zal dus geen werkzekerheid brengen", aldus het VGSO.De Vlaamse studenten vragen ook dat de Franstalige universiteiten "een strenge en meetbare selectieprocedure invoeren. Zo kan het aantal geslaagden afgestemd worden op de maatschappelijke nood aan artsen (het contingent)". Eventuele overschotten/tekorten worden best op korte termijn gecorrigeerd. "Want", dixit het VGSO, "het is niet verantwoord een hele generatie op te zadelen met de gevolgen van het wanbeleid sinds de instelling van de numerus clausus."De Vlaamse geneeskundestudenten willen komen tot een "menselijk maar realistisch akkoord" dat met alle spelers - studenten, universiteiten en het beroepsveld - is doorgesproken.