"Als we nieuwe pieken willen vermijden en de periode tot aan een breed beschikbaar vaccin optimaal willen overbruggen, moet coronatransmissie in de brede samenleving zo snel mogelijk doorbroken worden via testing op besmetting, tracking van de virusverspreiding en tracing van contacten", schrijft Pieter Vanherck. Maar er zijn nog een aantal werkpunten, volgens de senior adviseur welzijns- en gezondheidsbeleid bij Voka.
Sinds februari is onze samenleving in de greep van het coronavirus, dat in ons land al aan meer dan 9.000 mensen het leven kostte. Strikte restricties in het sociale en economische leven waren en zijn nog steeds noodzakelijk.
Op dit moment luidt de grote vraag hoe we verder moeten omgaan met die beperkingen, en hoe we overgaan naar een 'nieuw normaal van leven en werken met het virus'. De eerste stappen in de veilige heropstart zijn voorlopig succesvol, met die kanttekening dat we het verloop moeten blijven monitoren.
De 'sanitaire' en 'economische' dimensie van de heropstart en relance zijn twee zijden van dezelfde medaille. Ze zijn niet in tegenspraak met elkaar, maar zijn net wederzijds versterkend. We moeten in de komende maanden en jaren voorzichtig omgaan met onze gezondheid én met de economie en tewerkstelling, zodat we schade kunnen voorkomen.
Als we nieuwe pieken willen vermijden en de periode tot aan een breed beschikbaar vaccin optimaal willen overbruggen, moet coronatransmissie in de brede samenleving zo snel mogelijk doorbroken worden via testing op besmetting, tracking van de virusverspreiding en tracing van contacten. Hiertoe werden reeds heel wat belangrijke stappen gezet.
De 'sanitaire' en 'economische' dimensie van de heropstart en relance zijn twee zijden van dezelfde medaille
Maar er zijn nog een aantal werkpunten, want dit systeem moet meteen goed staan. Kinderziekten zullen er altijd zijn en kunnen worden aangepakt (aantal tracers, respons, ...).
Meer fundamenteel van aard zijn (1) de inzet van testing, (2) de inzet van ruimere technologie en (3) de handhaving van isolatie en beschermingsmaatregelen in private huishoudens.
Tegelijk mag men niet te kort door de bocht gaan via (4) het negeren van continuïteitsrisico's in de werking van essentiële sectoren en publieke dienstverlening (zorg, politie, justitie, scholen...) bij het quarantainebeleid.
Gezien de snelle presymptomatische besmettelijkheid moet men via testing van alle nauwe contacten het verschil maken. Zo hebben ze in landen als China, Taiwan en Zuid-Korea nieuwe clusters de kop kunnen indrukken. In JAMA spreekt men over 'high priorities include contacts of known cases' (Sharfstein). Hetzelfde wat betreft aanbevelingen in The Lancet. En ook de OESO is hierover zeer duidelijk (testing for COVID-19 - a way to lift confinement restrictions).
De oproepen van Herman Goossens en Emmanuel André moeten we zo snel mogelijk implementeren. Zet dus 100% in op het (PCR) testen op besmettingen op een zo breed mogelijke schaal binnen de getraceerde contactgroep, met resultaten binnen 24 uur. Test zowel bij contacten met symptomen als contacten zonder symptomen.
Benut de technologische mogelijkheden om contacttracing maximaal te versnellen en te ondersteunen bij de identificaties, de notificaties en de dagelijkse monitoring (cf. The Lancet, OESO, EU-toolbox, etc.). Dit versterkt de productiviteit van de tracing, beperkt de blootstelling van de tracers en kent een lagere kost dan volledige manuele tracing. Geen van beide systemen, manueel noch digitaal, is optimaal dekkend. Net daarom heb je een combinatie van beide nodig.
- Isoleer binnen private huishoudens
De WHO heeft steeds voorgeschreven dat men ook bij besmetting of mogelijke besmetting (nauw contact) binnen private huishoudens de set van beschermingsmaatregelen nauwgezet moet toepassen: afstand bewaren, hygiëne, ontsmetting, beschermende kledij, zo mogelijk meer gescheiden leven,... binnen eenzelfde gezin.
Nu we in een 'clusterperiode' belanden waarin de resterende besmettingscases individueel een ruimere impact kunnen hebben, is het nodig om een dergelijke toepassing daadwerkelijk te communiceren en te handhaven. Het gaat dus niet enkel over gedrag op school, tijdens vervoer, op het werk,... maar ook binnen het gezin.
- Zorg voor continuïteit van essentiële functies
In een risicovolle periode, waarin een nieuwe piek moeilijk voorspelbaar is, moet men essentiële functies permanent vrijwaren. Om de continuïteit van de werking van essentiële sectoren niet in het gedrang te brengen, beveelt de CDC in de VS een afzonderlijke contacttracing-strategie aan, zodat werknemers in critical infrastructure aan de slag kunnen blijven na contact met een besmette persoon.
We hebben het hier over alle essentiële sectoren (inclusief publieke dienstverlening). We moeten kost wat kost vermijden dat essentiële functies in voeding, energie, veiligheid, enz. plots wegvallen. Daarom moeten kritische werknemers na besmet contact toch aan de slag kunnen blijven zolang men geen symptomen vertoont, mits continue opvolging van symptomen, het dragen van een masker, continue social distancing, etc. Dit alles is niet voorzien in de huidige contacttracing-richtlijnen (behalve beperkte uitzonderingen in de zorg). Zelfs niet voor de nucleaire sector, labowerk, regie- en controlekamers,... nota bene.
Wanneer er plots nieuwe clusters opduiken, moeten we klaar staan met een doortastende aanpak die het risico zoveel als mogelijk in de kiem smoort. Testing, technologie en handhaving zijn daarbij noodzakelijk. Zonder nieuwe gevaren en tekorten te creëren die crisissen bovenop crisissen kunnen veroorzaken via ondoordachte isolatie bij essentiële functies.
Sinds februari is onze samenleving in de greep van het coronavirus, dat in ons land al aan meer dan 9.000 mensen het leven kostte. Strikte restricties in het sociale en economische leven waren en zijn nog steeds noodzakelijk.Op dit moment luidt de grote vraag hoe we verder moeten omgaan met die beperkingen, en hoe we overgaan naar een 'nieuw normaal van leven en werken met het virus'. De eerste stappen in de veilige heropstart zijn voorlopig succesvol, met die kanttekening dat we het verloop moeten blijven monitoren. De 'sanitaire' en 'economische' dimensie van de heropstart en relance zijn twee zijden van dezelfde medaille. Ze zijn niet in tegenspraak met elkaar, maar zijn net wederzijds versterkend. We moeten in de komende maanden en jaren voorzichtig omgaan met onze gezondheid én met de economie en tewerkstelling, zodat we schade kunnen voorkomen.Als we nieuwe pieken willen vermijden en de periode tot aan een breed beschikbaar vaccin optimaal willen overbruggen, moet coronatransmissie in de brede samenleving zo snel mogelijk doorbroken worden via testing op besmetting, tracking van de virusverspreiding en tracing van contacten. Hiertoe werden reeds heel wat belangrijke stappen gezet. Maar er zijn nog een aantal werkpunten, want dit systeem moet meteen goed staan. Kinderziekten zullen er altijd zijn en kunnen worden aangepakt (aantal tracers, respons, ...).Meer fundamenteel van aard zijn (1) de inzet van testing, (2) de inzet van ruimere technologie en (3) de handhaving van isolatie en beschermingsmaatregelen in private huishoudens. Tegelijk mag men niet te kort door de bocht gaan via (4) het negeren van continuïteitsrisico's in de werking van essentiële sectoren en publieke dienstverlening (zorg, politie, justitie, scholen...) bij het quarantainebeleid.Gezien de snelle presymptomatische besmettelijkheid moet men via testing van alle nauwe contacten het verschil maken. Zo hebben ze in landen als China, Taiwan en Zuid-Korea nieuwe clusters de kop kunnen indrukken. In JAMA spreekt men over 'high priorities include contacts of known cases' (Sharfstein). Hetzelfde wat betreft aanbevelingen in The Lancet. En ook de OESO is hierover zeer duidelijk (testing for COVID-19 - a way to lift confinement restrictions).De oproepen van Herman Goossens en Emmanuel André moeten we zo snel mogelijk implementeren. Zet dus 100% in op het (PCR) testen op besmettingen op een zo breed mogelijke schaal binnen de getraceerde contactgroep, met resultaten binnen 24 uur. Test zowel bij contacten met symptomen als contacten zonder symptomen.Benut de technologische mogelijkheden om contacttracing maximaal te versnellen en te ondersteunen bij de identificaties, de notificaties en de dagelijkse monitoring (cf. The Lancet, OESO, EU-toolbox, etc.). Dit versterkt de productiviteit van de tracing, beperkt de blootstelling van de tracers en kent een lagere kost dan volledige manuele tracing. Geen van beide systemen, manueel noch digitaal, is optimaal dekkend. Net daarom heb je een combinatie van beide nodig.De WHO heeft steeds voorgeschreven dat men ook bij besmetting of mogelijke besmetting (nauw contact) binnen private huishoudens de set van beschermingsmaatregelen nauwgezet moet toepassen: afstand bewaren, hygiëne, ontsmetting, beschermende kledij, zo mogelijk meer gescheiden leven,... binnen eenzelfde gezin. Nu we in een 'clusterperiode' belanden waarin de resterende besmettingscases individueel een ruimere impact kunnen hebben, is het nodig om een dergelijke toepassing daadwerkelijk te communiceren en te handhaven. Het gaat dus niet enkel over gedrag op school, tijdens vervoer, op het werk,... maar ook binnen het gezin.In een risicovolle periode, waarin een nieuwe piek moeilijk voorspelbaar is, moet men essentiële functies permanent vrijwaren. Om de continuïteit van de werking van essentiële sectoren niet in het gedrang te brengen, beveelt de CDC in de VS een afzonderlijke contacttracing-strategie aan, zodat werknemers in critical infrastructure aan de slag kunnen blijven na contact met een besmette persoon. We hebben het hier over alle essentiële sectoren (inclusief publieke dienstverlening). We moeten kost wat kost vermijden dat essentiële functies in voeding, energie, veiligheid, enz. plots wegvallen. Daarom moeten kritische werknemers na besmet contact toch aan de slag kunnen blijven zolang men geen symptomen vertoont, mits continue opvolging van symptomen, het dragen van een masker, continue social distancing, etc. Dit alles is niet voorzien in de huidige contacttracing-richtlijnen (behalve beperkte uitzonderingen in de zorg). Zelfs niet voor de nucleaire sector, labowerk, regie- en controlekamers,... nota bene.Wanneer er plots nieuwe clusters opduiken, moeten we klaar staan met een doortastende aanpak die het risico zoveel als mogelijk in de kiem smoort. Testing, technologie en handhaving zijn daarbij noodzakelijk. Zonder nieuwe gevaren en tekorten te creëren die crisissen bovenop crisissen kunnen veroorzaken via ondoordachte isolatie bij essentiële functies.
