...
De onderzoekers kwamen tot die conclusie door bij verschillende cohorten de genen van het vetweefsel te analyseren die niet op dezelfde manier tot expressie kwamen bij mensen met overgewicht en mensen met een normaal gewicht. Ze identificeerden een chromosoomregio 1 dat een gen (AMY1) van het speekselamylase bevat waarvan het aantal kopieën van 1 tot 20 varieerde. De wetenschappers ontdekten dat het risico op obesitas 10 keer hoger is bij personen met het kleinste aantal kopieën van AMY1 en dus weinig amylase-enzymen in het bloed. Elke extra kopie van AMY1 vermindert het risico op obesitas met 20%. Er worden twee verklaringen naar voren geschoven. De eerste suggereert dat het kauwen van voedingsmiddelen en hun gedeeltelijke vertering in de mond een hormonaal effect zouden kunnen hebben, dat in geval van een AMY1-deficiëntie tot een minder verzadigd gevoel zou leiden. De tweede stelt voorop dat de slechte vertering van zetmeel de darmflora zou kunnen wijzigen en op die manier onrechtstreeks zou kunnen bijdragen tot obesitas en zelfs diabetes. De auteurs van de studie besluiten dat het verteren en metaboliseren van voeding voor elk van ons een beetje afhankelijk is van onze genen en dat een aanpak op maat bij de behandeling van overgewicht dus waarschijnlijk efficiënter zou zijn. (referentie: Nature Genetics, 30 maart 2014, doi:10.1038/ng.2939)