...

Remue is n van de sprekers op het symposium 'De huisarts als stapsteen in de keten van zorg voor personen met dementie' morgen in Antwerpen.Hij schetst om te beginnen de situatie aan de hand van recent cijfermateriaal. Van de meer dan 5.600 dossiers die de cel vermiste personen tussen 2007 en 2010 opvolgde, hadden er 638 - of meer dan 11% - betrekking op risicopersonen voor dementie, legt Remue uit. "Goed nieuws is dat we 504 mensen daarvan levend hebben teruggevonden. Maar voor 126 kwamen we te laat: zij zijn dood teruggevonden. Dat komt toch neer op 20% van het totale aantal, terwijl het globale sterftecijfer bij vermiste personen 12% bedraagt. Acht mensen zijn nog steeds spoorloos."Cijfers zijn natuurlijk wat ze zijn, gaat Remue verder. "Maar er is ook de subjectieve kant van de zaak: we vinden die mensen meestal terug in de meest onwaarschijnlijk erge omstandigheden. Een voorbeeld: ze zijn in een ijskoude gracht gesukkeld, maar hebben nog geprobeerd om eruit te kruipen; dat zie je aan de krabsporen op hun handen en in de graskant of op het beton. Of ze zijn in de modder omgekomen, of ondergesneeuwd. Niet bepaald situaties waarin je je eigen oma zou willen verliezen." Niet goed gezocht Als er zich een onrustwekkende verdwijning van een dementerende voordoet, haalt de lokale politie er onmiddellijk de cel vermiste personen bij. Remue: "Telkens zetten we de grote middelen in: luchtsteun, helikopters, ook sonarmateriaal want vaak moet je in het water gaan zoeken."Opvallend is wel dat meer dan 65% van de vermisten uit een instelling in het gebouw zelf worden teruggevonden, gaat Alain Remue verder. "Er wordt met andere woorden niet goed gezocht!" Probleem is vaak dat er geen grondplan voorhanden is. "Die mensen zitten inderdaad niet in hun slaapkamertje, maar ergens in een kruipkelder, in het hok tussen de emmers en de dweilen of in het chauffagekot. Maar je moet dan wel die plekken weten zijn. Alle deuren moeten open." Is opa een duts? Vraag n bij een zoekactie is uiteraard: wie zoeken we? "We hebben als het ware een profiel van de vermiste persoon nodig. En daar pleit ik ervoor dat de politie alstublieft de huisarts niet vergeet. Dat ze de familie en de mensen van de instelling ondervragen is maar normaal, zij doen immers de aangifte. Maar laten we de huisarts niet vergeten. Want je hoort de familie dan wel zeggen: och, opa is zo dement als wat, die kan niets meer. Maar ik wil weten van de persoon die opa medisch opvolgt hoe sterk hij fysiek nog is. Want je valt vaak van de ene verrassing in de andere: die duts van een opa stapt de instelling buiten, en fietst 40 km weg met de fiets die hij tegen de muur vond." Feedback door de huisarts over het fysieke en medische profiel is daarom erg belangrijk. "En ik ben nog nooit een huisarts tegengekomen die zich in zulke gevallen wegsteekt achter het medisch geheim", benadrukt Remue.De huisarts is een schakel die in het geheel vaak vergeten wordt, vindt de politieman. "Ook in de andere richting kan hij een rol spelen: door risicogedrag niet alleen aan de familie, maar ook aan de verantwoordelijken van de instelling te signaleren." Geen telegeleide robot Technopreventie, of het uitrusten van mensen met antiverdwaalsystemen, is een ander domein waarin de huisarts kan tussenkomen. Remue: "Let op, ik wil van ouderen geen slachtoffers van Big Brother maken. Maar ik vind het zo zielig dat wij er wel in slagen om een gestolen auto te traceren, maar als opa van 85 de deur uitstapt, zijn we hem kwijt. En als we hem vinden, is het vaak al te laat." Laten we dus nadenken over technopreventie, binnen bepaalde voorwaarden uiteraard, legt Remue uit. "Een basisvoorwaarde is dat een arts eerst en vooral moet bepalen wie een risicopersoon is, met een objectief medisch attest."Uiteraard dienen de privacy en de waardigheid van de persoon in kwestie te worden gerespecteerd. "Het enige doel is een extra instrument ter beschikking te hebben voor het geval er zich iets voordoet. Zo heb je bijvoorbeeld passieve traceringssystemen dat pas geactiveerd worden als de persoon verdwijnt. Of die zichzelf activeren als een bepaalde sensor wordt gepasseerd. Ik wil er dus zeker geen telegeleide robots van maken!"Remue vindt alvast dat ziekenfondsen en autoriteiten over deze kwestie moeten nadenken. Er is overigens ook al interesse voor het thema uit academische kringen, geeft hij nog mee.Symposium 'De huisarts als stapsteen in de keten van zorg voor personen met dementie'Zaterdag 2 april 2011, van 9u15 tot 15u30 in het Provinciehuis AntwerpenGeorganiseerd door het Dementienetwerk Provincie Antwerpen in samenwerking met de dienst Welzijn en Gezondheid provincie Antwerpen.