Beste ministers, beste experten, beste collega's,
Lijnrecht staan we tegenover elkaar: antivaxers en vaccin believers, voorstanders en fervente tegenstanders van mondmaskers, de minister van Volksgezondheid en onze eigen huisartsen, CST-adepten en QR-criticasters.
De mortaliteit van het coronavirus boezemt me niet zoveel angst in, dan wel de polarisatie en ontwrichting van onze maatschappij, zowel economisch als sociaal. Ik weet het, als cardioloog heb ik niets te zeggen in het covid-19-debat, maar het valt me op hoeveel oogkleppen opblijven en hoeveel persoonlijke en verborgen agenda's opduiken bij alle betrokken 'experten'.
Er zijn een aantal feiten die niemand kan ontkennen. Ten eerste, dit virus krijgen we niet meer weg. Ten tweede, vaccinatie werkt zeer behoorlijk in het vermijden van een ernstig ziekteverloop behalve bij hoogrisicopatiënten. Ten derde, de teststrategie blijft slecht georganiseerd. Ten vierde, uitgestelde zorg veroorzaakt ook overlijdens. En ten laatste, op deze manier wil niemand nog jaren verder...
Vandaag regeert koning Angst. Cijfermateriaal overtuigt tegenwoordig helaas minder dan gewoon luid roepen maar is veelzeggend. Er zijn in België op het moment van dit schrijven 27.504 geregistreerde covid-19-overlijdens. 0.05% daarvan is jonger dan 18 jaar, in absolute cijfers 13 kinderen of 7 per jaar. Daarvoor sluiten we scholen, laten we kinderen mondmaskers dragen, en creëren we een hele generatie jongeren met leerachterstand en verlies van sociale interacties (alsof die dekselse smartphone niet genoeg was...).
Dat zijn maatregelen om de andere mensen te beschermen, hoor ik dan. Maar welke mensen zijn dat? In Nederland zijn er jaarlijks ongeveer 6.500 griepdoden, het gemiddeld jaarlijks aantal covidoverlijdens (inclusief de eerste golf) bedraagt er 10.000. Op onze ICU's liggen uitsluitend niet- gevaccineerden, ouderen, immuungecompromitteerden of personen met belangrijke comorbiditeiten.
Ongevaccineerden hebben in ieder geval 10 keer meer kans op ICU-opname en 6 keer meer kans op hospitalisatie. Voor gevaccineerden tussen 18 en 65 jaar is de kans op ICU-opname met 0.01% belachelijk laag. 93% van de covidoverlijdens is 65+ (overeenkomstig met 90% van de griepdoden), meer dan 50% is 85+. Dat zijn niet zo heel veel te redden qualy's ten koste van de uitgebreide vrijheidsbeperkende maatregelen bij de hele bevolking...
De huidige teststrategie verderzetten, is onmogelijk. Huisartsen zijn overbevraagd, contact tracing is een lachertje (zowel qua aantal, inhoud als frauduleuze praktijken), en met een nog besmettelijker variant op komst zal niemand nog een online PCR-code kunnen verkrijgen. Hou de huidige regels aan bij een reproductiegetal van 5-10 en binnenkort zal quasi de hele werkende bevolking in quarantaine of isolatie zitten. Het lijkt me onlogisch om de volledige economie, onderwijs, culturele sector, horeca en alle zo menselijke sociale interacties plat te leggen voor quarantaine van gevaccineerden die slechts een zware verkoudheid zullen ontwikkelen. Het is bovendien tijd dat de bevolking eigen verantwoordelijkheid neemt in plaats van blind overheidsrichtlijnen te volgen.
Het is misschien geen 'Rijk der vrijheid' maar wel een 'Rijk der verzoening
Daarom is mijn voorstel als volgt:
1. Voor <18-jarigen: het 'Frozen'-beleid. Let it go...
2. Voor <65-jarigen: het 'Poirot'-beleid. Spoor gericht risicopatiënten op, vaccineer zoveel mogelijk, en stop het massale testen... Besmetting is niet hetzelfde als ziekte.
3. Voor 65-plussers en risicopatiënten. Het 'Bodyguard'-beleid: informeer over het persoonlijke risico, bescherm door middel van afstandsmaatregelen en vaccinatie, promoot eigen verantwoordelijkheid en voorzie hulp om onveilige situaties te voorkomen, vermijd therapeutische hardnekkigheid.
4. Voor ongevaccineerden: het 'Give and take'- beleid. Respecteer hun vrijheid van keuze, maar informeer uitvoerig over het persoonlijke risico en beperk het aantal beschikbare covidbedden, ten gunste van normale zorg.
Het is misschien geen 'Rijk der vrijheid' maar wel een 'Rijk der verzoening'.