Momenteel lopen er onderhandelingen tussen ziekenhuisbeheerders en artsenvertegenwoordigers om tot een collectieve overeenkomst te komen voor de assistent-specialisten in opleiding (aso's). Deze onderhandelingen verlopen moeizaam, met een opvallende egelstelling vanuit de ziekenhuisbeheerders, waardoor het geduld bij de aso's stilaan op geraakt en acties om de hoek loeren.

Het is anno 2021 en dat aso's soms nog slapeloze nachten moeten trotseren of kruimels betaald krijgen voor nachtelijk werk is eigenlijk niet te vatten.

Het is weinig geweten bij het brede publiek maar de flexibiliteit van de aso's is cruciaal geweest om de ziekenhuizen mee door de pandemie te slepen. En het werkethos van de aso's is eigenlijk steeds essentieel om het zorgsysteem draaiende te houden. Uiteraard weet je als arts dat er nachtelijk werk bij hoort, dat er flexibiliteit gevraagd wordt en dat er permanenties nodig zijn. Maar dat betekent geen vrijgeleide om de aso uit te persen.

Er zijn veel goede opleiders met een zeer goed werkend ethisch kompas. Maar er zijn er ook die het verpesten

Er zijn vele goede opleiders, velen met een zeer goed werkend ethisch kompas. Maar er zijn ook meerdere opleiders die het verpesten. Door onachtzaam om te springen met de werktijden of vergoedingen van de aso's. Of hen niet de opleiding te geven die ze verdienen, om welke reden dan ook.

Zelf heb ik tijdens mijn opleiding ook ondervonden hoe het voelt om onvoorbereid tijdens een nachtelijke wachtdienst voor de leeuwen te worden gegooid. Ik had echter het geluk van meerdere warme en menselijke opleiders te hebben, waarvan ik met enkelen tot op vandaag nog professioneel samenwerk en hen dan ook blijvend een warm hart zal toedragen. Maar dit geldt dus niet voor iedereen.

Het is tijd om de Rubicon over te steken en te zorgen dat de aso's een deftig statuut krijgen. Aso's dreigen met acties en ik kan hen na al die jaren geen ongelijk geven. Mits goede wil kunnen we aan de onderhandelingstafel een heel eind komen. Imagine that.

Momenteel lopen er onderhandelingen tussen ziekenhuisbeheerders en artsenvertegenwoordigers om tot een collectieve overeenkomst te komen voor de assistent-specialisten in opleiding (aso's). Deze onderhandelingen verlopen moeizaam, met een opvallende egelstelling vanuit de ziekenhuisbeheerders, waardoor het geduld bij de aso's stilaan op geraakt en acties om de hoek loeren.Het is anno 2021 en dat aso's soms nog slapeloze nachten moeten trotseren of kruimels betaald krijgen voor nachtelijk werk is eigenlijk niet te vatten. Het is weinig geweten bij het brede publiek maar de flexibiliteit van de aso's is cruciaal geweest om de ziekenhuizen mee door de pandemie te slepen. En het werkethos van de aso's is eigenlijk steeds essentieel om het zorgsysteem draaiende te houden. Uiteraard weet je als arts dat er nachtelijk werk bij hoort, dat er flexibiliteit gevraagd wordt en dat er permanenties nodig zijn. Maar dat betekent geen vrijgeleide om de aso uit te persen. Er zijn vele goede opleiders, velen met een zeer goed werkend ethisch kompas. Maar er zijn ook meerdere opleiders die het verpesten. Door onachtzaam om te springen met de werktijden of vergoedingen van de aso's. Of hen niet de opleiding te geven die ze verdienen, om welke reden dan ook. Zelf heb ik tijdens mijn opleiding ook ondervonden hoe het voelt om onvoorbereid tijdens een nachtelijke wachtdienst voor de leeuwen te worden gegooid. Ik had echter het geluk van meerdere warme en menselijke opleiders te hebben, waarvan ik met enkelen tot op vandaag nog professioneel samenwerk en hen dan ook blijvend een warm hart zal toedragen. Maar dit geldt dus niet voor iedereen.Het is tijd om de Rubicon over te steken en te zorgen dat de aso's een deftig statuut krijgen. Aso's dreigen met acties en ik kan hen na al die jaren geen ongelijk geven. Mits goede wil kunnen we aan de onderhandelingstafel een heel eind komen. Imagine that.