Op 1 juli trad de gehele kwaliteitswet in werking. Kwaliteitsvolle praktijkvoering in al zijn aspecten staat daarbij centraal. Gegevensdeling, wie krijgt toegang tot welke gegevens en onder welke voorwaarden, hoort daar ook bij. U kan enkel toegang krijgen tot gegevens die worden bijgehouden en bewaard door andere zorgverleners, op voorwaarde dat uw patiënt voorafgaand zijn geïnformeerde toestemming gaf. Maar daar knelt het schoentje.

Ons rapport 'eHealth in vraag gesteld' toonde een substantieel probleem aan rond informatie en kennis van patiënten hierover. De grote meerderheid van de bevraagde patiënten ziet de meerwaarde van gegevensuitwisseling tussen zorgverleners in: ze vinden dat dit bijdraagt aan kwaliteitsvolle, veilige en efficiënte zorg.

Ondanks deze positieve houding, is het opmerkelijk dat de helft aangaf dat ze niet of onvoldoende op de hoogte zijn over de geïnformeerde toestemming tot gegevensdeling. Ook hebben de meesten onvoldoende kennis over het hele systeem van toegangscontrole en gegevensdeling. Kan u dan wel stellen dat uw patiënt zijn 'geïnformeerde' toestemming gaf?

Voldoende kennis en informatie zijn essentieel om het vertrouwen te behouden in gegevensdeling. Werk aan de winkel dus! Nu denkt u mogelijk: 'Dat is toch niet mijn taak als arts? Komt dat er ook nog bij?'

Uiteraard heeft de overheid een belangrijke rol in deze informatietaak. Maar u als arts heeft wél de unieke gelegenheid om laagdrempelig en in de praktijk uw patiënten te informeren over de betekenis en reikwijdte van (toestemming voor) gegevensdeling.

Waarover dan informeren? In de eerste plaats over de gegevensdeling zelf: welke informatie wordt gedeeld, met wie en wanneer? En over het feit dat dit een vrije keuze is, maar ook wat de gevolgen zijn van een weigering tot gegevensdeling in het algemeen of van een specifiek gegeven. U kan het ook hebben over de zorgrelatie, uitsluiting van zorgverleners ...

Als u zelf het bos door de bomen niet meer ziet, is er onze infofiche over de basisprincipes van gegevensdeling. Die kan u meteen, afgedrukt, in uw wachtzaal leggen.

Kan u dan wel stellen dat uw patiënt zijn 'geïnformeerde' toestemming gaf?

Goede informatie hierover helpt bovendien ook uzelf een stap vooruit. Door een vlottere informatiedoorstroming over uw patiënten. Goed geïnformeerde patiënten kunnen bovendien gemakkelijker een actieve rol opnemen in hun eigen zorg.

Dit geldt ook andersom: patiënten hebben zelf ontzettend veel kennis over hun eigen gezondheid. Benut deze dan ook om hun patiëntendossier of gezondheidssamenvatting te vervolledigen!

Een handig hulpmiddel daarvoor is onze campagne over de Sumehr. Als deze up-to-date is en de relevante informatie bevat, kunnen andere zorgverleners al een heel eind op weg.

À propos, nog enkele kanttekeningen over het delen van gevoelige informatie ... Deel enkel de medische gegevens die noodzakelijk zijn voor de continuïteit en kwaliteit van zorg voor uw patiënt. Patiënten wensen duidelijk niet dat al hun gezondheidsgegevens, met alle zorgverleners waarmee ze in contact komen, gedeeld worden.

Zo is er extra waakzaamheid nodig bij het delen van gegevens over psychische kwetsbaarheid. Personen met een psychische kwetsbaarheid ervaren vaak minder kwaliteitsvolle somatische zorg wanneer hun kwetsbaarheid gekend is (bv. spoedafdeling, kinesitherapie, bloedafname, gynaecologie, ...).

Onze leden, uw patiënten, gingen aan de slag met onze 'summer of Sumehr-campagne' en keken massaal na of hun Sumehr ingevuld en volledig is. Waar wacht u nog op? De 'summer of information' lonkt!

Op 1 juli trad de gehele kwaliteitswet in werking. Kwaliteitsvolle praktijkvoering in al zijn aspecten staat daarbij centraal. Gegevensdeling, wie krijgt toegang tot welke gegevens en onder welke voorwaarden, hoort daar ook bij. U kan enkel toegang krijgen tot gegevens die worden bijgehouden en bewaard door andere zorgverleners, op voorwaarde dat uw patiënt voorafgaand zijn geïnformeerde toestemming gaf. Maar daar knelt het schoentje. Ons rapport 'eHealth in vraag gesteld' toonde een substantieel probleem aan rond informatie en kennis van patiënten hierover. De grote meerderheid van de bevraagde patiënten ziet de meerwaarde van gegevensuitwisseling tussen zorgverleners in: ze vinden dat dit bijdraagt aan kwaliteitsvolle, veilige en efficiënte zorg. Ondanks deze positieve houding, is het opmerkelijk dat de helft aangaf dat ze niet of onvoldoende op de hoogte zijn over de geïnformeerde toestemming tot gegevensdeling. Ook hebben de meesten onvoldoende kennis over het hele systeem van toegangscontrole en gegevensdeling. Kan u dan wel stellen dat uw patiënt zijn 'geïnformeerde' toestemming gaf? Voldoende kennis en informatie zijn essentieel om het vertrouwen te behouden in gegevensdeling. Werk aan de winkel dus! Nu denkt u mogelijk: 'Dat is toch niet mijn taak als arts? Komt dat er ook nog bij?'Uiteraard heeft de overheid een belangrijke rol in deze informatietaak. Maar u als arts heeft wél de unieke gelegenheid om laagdrempelig en in de praktijk uw patiënten te informeren over de betekenis en reikwijdte van (toestemming voor) gegevensdeling. Waarover dan informeren? In de eerste plaats over de gegevensdeling zelf: welke informatie wordt gedeeld, met wie en wanneer? En over het feit dat dit een vrije keuze is, maar ook wat de gevolgen zijn van een weigering tot gegevensdeling in het algemeen of van een specifiek gegeven. U kan het ook hebben over de zorgrelatie, uitsluiting van zorgverleners ... Als u zelf het bos door de bomen niet meer ziet, is er onze infofiche over de basisprincipes van gegevensdeling. Die kan u meteen, afgedrukt, in uw wachtzaal leggen.Goede informatie hierover helpt bovendien ook uzelf een stap vooruit. Door een vlottere informatiedoorstroming over uw patiënten. Goed geïnformeerde patiënten kunnen bovendien gemakkelijker een actieve rol opnemen in hun eigen zorg. Dit geldt ook andersom: patiënten hebben zelf ontzettend veel kennis over hun eigen gezondheid. Benut deze dan ook om hun patiëntendossier of gezondheidssamenvatting te vervolledigen! Een handig hulpmiddel daarvoor is onze campagne over de Sumehr. Als deze up-to-date is en de relevante informatie bevat, kunnen andere zorgverleners al een heel eind op weg. À propos, nog enkele kanttekeningen over het delen van gevoelige informatie ... Deel enkel de medische gegevens die noodzakelijk zijn voor de continuïteit en kwaliteit van zorg voor uw patiënt. Patiënten wensen duidelijk niet dat al hun gezondheidsgegevens, met alle zorgverleners waarmee ze in contact komen, gedeeld worden. Zo is er extra waakzaamheid nodig bij het delen van gegevens over psychische kwetsbaarheid. Personen met een psychische kwetsbaarheid ervaren vaak minder kwaliteitsvolle somatische zorg wanneer hun kwetsbaarheid gekend is (bv. spoedafdeling, kinesitherapie, bloedafname, gynaecologie, ...). Onze leden, uw patiënten, gingen aan de slag met onze 'summer of Sumehr-campagne' en keken massaal na of hun Sumehr ingevuld en volledig is. Waar wacht u nog op? De 'summer of information' lonkt!