...
Het wetsvoorstel van Karin Lalieux van de PS, mede ondertekend door auteurs van bijna alle partijen, breidt de uitzonderingen op het beroepsgeheim in het strafrecht uit. De beperking (in art. 458bis van het strafrecht) dat de arts "het slachtoffer heeft onderzocht of door een slachtoffer in vertrouwen werd genomen" vervalt. Ook als de arts (of hulpverlener) de informatie heeft gekregen van de dader zelf of van een derde persoon, kan hij of zij naar de politie stappen.Schuldig verzuimOok heeft de arts het recht de procureur te informeren wanneer het een 'kwetsbare persoon' betreft, die dus niet minderjarig hoeft te zijn. Er moet niet noodzakelijk sprake zijn een ernstig en dreigend gevaar voor de betrokkene: het toepassingsgebied van het spreekrecht zou worden uitgebreid tot alle potentie slachtoffers. Wie van zijn recht tot spreken geen gebruik maakt, kan zich blootstellen aan de beschuldiging van schuldig verzuim (art. 422bis van het strafrecht)."Dit biedt weinig rechtzekerheid en crert dubbelzinnigheid", stelt Prof. Dirk Devroey vandaag in De Standaard. De wet is wel positief bedoeld, vindt hij, maar het is moeilijk ermee om te gaan. "We willen onze nek uitsteken, maar hem niet laten afhakken."Ook Prof. Jan De Lepeleire heeft nogal wat vragen bij de aanpassingen van de wet. Artsen moeten niet zwijgen. "Maar ons verplichten om misbruik te melden, zonder ons beter te omkaderen, kan niet."Artsen kunnen dus eerst maar beter de opinie van een collega vragen voordat ze naar de politie stappen, of die van de Orde. En zoals er vertrouwenscentra bestaan voor kindermishandeling, moeten er ook vertrouwenscentra komen voor de uitgebreidere doelgroepen.