Ja, ik heb respect voor langeafstandslopers. Ik heb zelfs ontzag voor het maandenlange gezwoeg ter voorbereiding van hun moment de gloire, voor het doorzettingsvermogen dat ik niet aan de dag zou kunnen leggen. Toch ben ik geen fan van grote loopevenementen zoals de Ten Miles.

Hoewel deze wedstrijden duizenden mensen aanspreken en stimuleren tot een gezonde hoeveelheid lichaamsbeweging, is er een grote schaduwzijde: deelname kan uw gezondheid immers ernstig schaden. Ook in Antwerpen was het weer prijs. De hulpdiensten waren overbevraagd omdat vele renners de hitte hadden onderschat, en hun eigen capaciteiten overschat. In dat opzicht kan je bezwaarlijk spreken van een gezonde sportieve activiteit. Al zeker niet wanneer er, zoals in 2016, doden vallen.

Op het WK voetbal zal er deze zomer een videodokter tussenkomen, die in geval van te ernstige verwondingen een rode kaart kan trekken om een speler van het veld te sturen. Voor de recreatieve sporter trekt echter niemand de rode kaart. Wie ervoor kiest om onvoorbereid een lange afstand te lopen bij tropische temperaturen, wordt door niemand tegenhouden.

Voor de recreatieve sporter trekt niemand de rode kaart

Het lijkt wel een van de grootste paradoxen van onze generatie. In ons dagelijks leven bewegen we veel te weinig, maar wanneer we dan toch gaan sporten, moet het daarentegen steeds harder, sneller en verder. Sporten is niet meer recreatief, maar radicaal. Een topprestatie neerzetten, is de norm, plezier beleven daarentegen steeds vaker van secundair belang. De exploten worden bovendien best op social media gedeeld. Vrienden en volgers drijven de prestatiedrang op de spits. De sporter wordt verblind. Zo gaan renners zich tegen beter weten in uitsloven.

Het is daarom hoog tijd voor een mentaliteitswijziging. Het is oké dat sporters hun eigen grenzen ontdekken, maar ze moeten ze ook leren aanvaarden. Organisatoren van sportevenementen hebben hierin medeverantwoordelijkheid. Waarom die race tegen de klok? Waarom de nadruk op het wedstrijdelement? Waarom niet een afstand inkorten voor de recreatieve renners wanneer de temperaturen te extreem zijn? Voldoende lichaamsbeweging is gezond, extremen zijn dat niet.

Ja, ik heb respect voor langeafstandslopers. Ik heb zelfs ontzag voor het maandenlange gezwoeg ter voorbereiding van hun moment de gloire, voor het doorzettingsvermogen dat ik niet aan de dag zou kunnen leggen. Toch ben ik geen fan van grote loopevenementen zoals de Ten Miles. Hoewel deze wedstrijden duizenden mensen aanspreken en stimuleren tot een gezonde hoeveelheid lichaamsbeweging, is er een grote schaduwzijde: deelname kan uw gezondheid immers ernstig schaden. Ook in Antwerpen was het weer prijs. De hulpdiensten waren overbevraagd omdat vele renners de hitte hadden onderschat, en hun eigen capaciteiten overschat. In dat opzicht kan je bezwaarlijk spreken van een gezonde sportieve activiteit. Al zeker niet wanneer er, zoals in 2016, doden vallen.Op het WK voetbal zal er deze zomer een videodokter tussenkomen, die in geval van te ernstige verwondingen een rode kaart kan trekken om een speler van het veld te sturen. Voor de recreatieve sporter trekt echter niemand de rode kaart. Wie ervoor kiest om onvoorbereid een lange afstand te lopen bij tropische temperaturen, wordt door niemand tegenhouden.Het lijkt wel een van de grootste paradoxen van onze generatie. In ons dagelijks leven bewegen we veel te weinig, maar wanneer we dan toch gaan sporten, moet het daarentegen steeds harder, sneller en verder. Sporten is niet meer recreatief, maar radicaal. Een topprestatie neerzetten, is de norm, plezier beleven daarentegen steeds vaker van secundair belang. De exploten worden bovendien best op social media gedeeld. Vrienden en volgers drijven de prestatiedrang op de spits. De sporter wordt verblind. Zo gaan renners zich tegen beter weten in uitsloven.Het is daarom hoog tijd voor een mentaliteitswijziging. Het is oké dat sporters hun eigen grenzen ontdekken, maar ze moeten ze ook leren aanvaarden. Organisatoren van sportevenementen hebben hierin medeverantwoordelijkheid. Waarom die race tegen de klok? Waarom de nadruk op het wedstrijdelement? Waarom niet een afstand inkorten voor de recreatieve renners wanneer de temperaturen te extreem zijn? Voldoende lichaamsbeweging is gezond, extremen zijn dat niet.