...

Het Canadese team onderzocht de hypothese dat een hogere 'allostatische last' (AL) - gebaseerd op klinische normen - geassocieerd is met een chronische toename van stress, burn-outsymptomen en met lage cortisolwaarden.Robert-Paul Juster en zijn collega's van het Centre for Studies on Human Stress van het ziekenhuis Louis-H. Lafontaine en de universiteit van Montreal analyseerden 15neuro-endocriene, immunologische, metabole en cardiovasculaire biomerkers bij 30gezonde personen die in verscheidene domeinen werken. Ze zetten die waarden om in een AL-index. De stressreactiviteit werd gealueerd aan de hand van de cortisol- en α-amylasewaarden als respons op de Trier Social Stress Test. De cortisol overdag werd op vijf momenten gemeten (ontwaken, 30 min later, 14u, 16u, en voor het slapengaan) tijdens twee werkdagen. De onderzoekers vroegen de deelnemers ook om vragenlijsten in te vullen over chronische stress, professionele uitputting en depressie. Uit hun resultaten blijkt dat een verhoging van de AL gelinkt is met chronische stress en symptomen van professionele uitputting, maar niet met depressie. De groep met een hoge AL-index vertoonde lagere cortisolwaarden bij het ontwaken en als respons op stress vergeleken met de groep met een lage AL-index. Er bleek geen significant effect voor α-amylase in het speeksel. Klinische index"Deze resultaten bevestigen alvast het nut van een nieuwe klinische index voor allostatische last die de fysiologische schommelingen weergeeft die zich voordoen bij burn-out", besluiten de wetenschappers. Zo kan de dosering van cortisol in het bloed en in het speeksel, gelinkt aan andere indicatoren zoals insulinemie, glykemie, cholesterol, bloeddruk en inflammatie een index voor 'allostatische last' opleveren die wijst op chronische stress. 'Voor ziekten zoals burn-out, waarbij er geen consensus is over de diagnostische criteria en waarvan de symptomen overlappen met die van depressie, is het essentieel om meerdere analysemethodes te hanteren. Een mogelijke signatuur van burn-out kan dus een verminderde aanmaak van cortisol zijn, naast een ontregeling van de fysiologische systemen die met dat hormoon interageren", stellen de auteurs vast."Jammer genoeg krijgen mensen met burn-out vaak antidepressiva voorgeschreven die de cortisolwaarden drukken. Als die al lager zijn dan normaal, dan zit je met zo'n behandeling op het verkeerde spoor. Er is dus verder onderzoek vereist waarin mensen worden opgevolgd om uit te maken of lage cortisolwaarden en fysiologische ontregelingen wel degelijk wijzen op burn-out", besluit Robert-Paul Juster.