...

De traditie wil dat deze DG altijd al een arts geweest is, met één beroemde uitzondering: François Praet. "Arts zijn is een troef in die zin dat de dienst aspecten beheert die te maken hebben met geneeskunde en volksgezondheid", zegt Jo De Cock. "Denk maar aan de nomenclatuur, het college van geneesheren-directeurs, het Bijzonder Solidariteitsfonds, de farmaceutische producten. Om deze functie te bekleden, moet je uiteraard kaas gegeten hebben van de medische wetenschap en de evoluties die aan de gang zijn, ook in innovatieve domeinen..."Het Riziv kan een beroep doen op experts, natuurlijk. Jo De Cock: "Maar om de Dienst Geneeskundige Verzorging te leiden, is wetenschappelijke kennis primordiaal. We overleggen met de verzekeringsinstellingen, maar ook met de zorgverstrekkers, met in eerste instantie de artsen, zowel in de eerste lijn als in de ziekenhuizen. En dan zijn er ook nog de kinesitherapeuten, tandartsen, verpleegkundigen, en zo meer."Ook inzake volksgezondheid is een geneeskundediploma meegenomen. "Je moet immers prioriteiten kunnen stellen en de behoeften van de bevolking bepalen op basis van peilingen van parastatale instellingen zoals Sciensano. Signalen opvangen, is de boodschap. Want op internationaal vlak krijgen we uitdagingen voorgeschoteld. Dit gezegd zijnde, we zoeken niet louter een arts. De ideale kandidaat moet kennis hebben van de wetenschappelijke evoluties maar ook van de tendensen. Het profiel vergt dus enige voorspellende competenties. De dienst is geen secretariaat! Het Riziv is een dynamische instelling die de draaischijf wil zijn van het zorgsysteem. Het evalueert en analyseert praktijkvariabelen."In tweede instantie zoekt het Riziv iemand die kan organiseren en bemiddelen tussen experts. "Je moet de neuzen in dezelfde richting krijgen, niet alleen op administratief vlak. De zorgverstrekkers moeten overtuigd worden om samen te werken om tot een globale behandeling van de patiënt te komen, en komaf te maken met silodenken. Onze kandidaat moet dus een organisator zijn, intern en extern."Derde vereiste is het financiële luik, licht Jo De Cock toe. "Er zijn veranderin nomenclatuur, die de nodige voorkennis vergen. De job vereist inzicht in geneeskunde, in administratie en in de organisatie van ons land. Volksgezondheid is nog grotendeels een federale bevoegdheid, met evenwel steeds meer regionale implicaties door de zesde staatshervorming. En het budgettaire kader is er: het is wachten op de nieuwe regering om de groeinorm te kennen, maar vergeet niet dat de 1,5%-regel die ons opgelegd is al een strikte aanpak vereist."Het gezochte profiel is in zekere mate technocratisch, maar overlegcapaciteiten en empathie (ook naar het personeel van het Riziv) zijn eveneens belangrijke waarden. Kortom, het Riziv zoekt een witte raaf. Jo De Cock: "We zoeken inderdaad geen 'notarieel' of 'secretarieel' profiel, wel iemand die het systeem voldoende kent om zaken uit te voeren én om te overleggen. Een moderne ambtenaar is niet de slaaf van zijn/haar minister. Wel iemand die de minister bijstaat met signalen, informatie en toelichting bij de politieke beslissingen die getroffen moeten worden. Op dat vlak is het een boeiende functie." En die mag gerust uit de privésector komen, beaamt De Cock.De nieuwe DG moet banden smeden met de individuele zorgverstrekkers en de vertegenwoordigers van de beroepsverenigingen. Zo staat het in de functiebeschrijving. Voor soloartsen blijft het Riziv evenwel grotendeels een mysterieuze instelling, die ontzag en vrees inboezemt - denk maar aan de controledienst. Moet de toekomstige kandidaat ook dat imago ombuigen?Jo De Cock: "Zeker en vast. De persoon in kwestie zal een goede communicator moeten zijn. Niet alleen iemand die goede contacten onderhoudt met Artsenkrant ( lacht), maar die zich ook tot de individuele artsen kan richten. Dat vereist een brede, mensgerichte communicatie."Het bruto jaarloon voor de nieuwe DG bedraagt 146.230,61 euro. "Dat lijkt me een logisch bedrag gezien de vereisten. Daar komt ook nog een functiewagen bij." Zelf heeft Jo De Cock wel een chauffeur die hem naar vergaderingen brengt, maar geen auto, vertrouwt hij ons toe. "Ik neem iedere dag de trein naar Brugge."