...
Aan de grondslag van het onderzoek, door de in India geboren cardioloog Dr. Gaurav Kulkarni (Loyola University Medical Center, Maywood, VS), ligt een filantropisch project tussen de Verenigde Staten en India. Amerikaanse patiënten met een pacemaker konden zich opgeven voor een donatie van hun pacemaker nadat ze waren overleden. De fabrikant herstelde - indien nodig - het hoogtechnologische kleinood en steriliseerde het opnieuw. Vervolgens verscheepte een liefdadigheidsorganisatie de pacemakers naar de miljoenenstad Mumbai in India, waar cardiologen de pacemakers terug implanteerden. Werk hervattenIn de periode januari 2004 - januari 2010 werden 121 pacemakers verwijderd en aan een grondig onderzoek onderworden door één van de drie producenten. Van de 121 pacemakers geraakten er 53 door de strenge technologische vereisten (waaronder een batterijduur van minstens drie jaar). Zo'n 53 arme Indiërs met ernstige hartproblemen kregen in die periode een pacemaker geïmplanteerd. Midden vorig jaar waren alle 53 Indiërs nog in leven en maakten het naar verluidt uitstekend. De vier Indiërs die werk hadden voor ze ziek werden, konden intussen allemaal aan het werk. Net als de 27 vrouwen die terug het huishouden konden doen. Dr. Gaurav Kulkarni, die de follow-upstudie in goede banen leidde, zei dat de recyclage naar alle maatstaven "veilig en efficiënt" is.Hoe filantropisch het project ook lijkt, in de Verenigde Staten is er - hoe kan het ook anders - nogal wat tegenwind. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) verbiedt de recyclage van pacemakers om die terug in te planten bij iemand op het Amerikaanse grondgebied. Gerecycleerde pacemakers uitvoeren mag dan weer wel en die kronkel lokt verontwaardigde reacties uit bij Amerikaanse liefdadigheidsorganisaties die ijveren voor een betaalbare ziekteverzekering in het land van Uncle Sam.David Desmet