De resultaten bliezen mij niet van mijn sokken als ik mijn eigen ervaringen als student in mijn achterhoofd hield. Het overgrote deel van mijn lessen vond plaats in grote aula's met tientallen tot een paar honderd studenten. Wanneer mijn professoren daar zaken verkondigen waar ik twijfels bij had of zelfs volledig niet mee akkoord kon gaan dan had ik geleerd om lichtjes mijn hoofd te schudden en mijn mond te houden. De aula was en is geen plek voor discussie.

Uiteindelijk ging het om een reclame-experiment want de UGent verjaarde en wilde hun slogan "Durf Denken" in de verf zetten. Toont deze campagne dan niet juist het omgekeerde aan: de studenten durfden namelijk niet tegenspreken en een discussie ontstond blijkbaar niet.. En daarbij is de campagne op kap van de studenten gemaakt want de universiteit komt hier goed uit "wij willen wel maar de studenten kunnen niet"

Waar zijn de professoren die aangetrokken worden omdat ze goede lesgevers zijn; echte mentoren die hun studenten begeleiden in de volgende stap van hun ontwikkeling?

Willen de universiteiten meer studenten die durven denken en spreken, dan moet er misschien iets veranderen aan de wijze waarop de universiteit zijn opleidingen organiseert. Aula's met ex-cathedra lessen waarbij de professor op het podium zijn kennis proclameert en een paar honderdtal studenten moeten op te kleine stoeltjes/tafeltjes deze naast elkaar aanhoren. Vooraleer de professor heeft gezien dat iemand zijn hand opstak om iets te vragen zijn we alweer 15 powerpoint-slides verder en is de vraag niet meer relevant. Laat staan dat er eigenlijk tijd was voorzien voor vragen, misschien op het einde nog 5 minuten terwijl de les al 20 minuten uitgelopen was (u kent dat academisch kwartiertje nog wel dat de vertraging verklaart..).

De positie van de professoren benijd ik trouwens ook niet: om benoemd te worden moet je topwetenschapper zijn, toplessen ontwikkelen en een topmediapersoonlijkheid hebben. Dan heb je niet meer de tijd om met elke student in discussie te treden wanneer zij eindelijk durven denken en spreken. Waar zijn de professoren die aangetrokken worden omdat ze goede lesgevers zijn; echte mentoren die hun studenten begeleiden in de volgende stap van hun ontwikkeling? Daarbij zou de afstand tussen de professor en zijn student moeten verkleinen om de kritische zin te laten ontwikkelen. Niets stopt deze ontwikkeling beter als een professor die zijn eigen grote gelijk niet kan loslaten en elk tegenargument per definitie als fout beoordeelt.

Uit dit experiment blijkt dat de universiteit nog steeds niet uit zijn toren is gekomen. Deze campagne toont ook aan dat ze dat ergens weten; waar anders komt de neiging vandaan om te provoceren en sociale experimenten met de eigen studenten uit te voeren. Alleen vreemd dat ze zelf verbaasd waren dat er weinig reactie was..

Trouwens, UGent, nog een gelukkige verjaardag gewenst.

De resultaten bliezen mij niet van mijn sokken als ik mijn eigen ervaringen als student in mijn achterhoofd hield. Het overgrote deel van mijn lessen vond plaats in grote aula's met tientallen tot een paar honderd studenten. Wanneer mijn professoren daar zaken verkondigen waar ik twijfels bij had of zelfs volledig niet mee akkoord kon gaan dan had ik geleerd om lichtjes mijn hoofd te schudden en mijn mond te houden. De aula was en is geen plek voor discussie. Uiteindelijk ging het om een reclame-experiment want de UGent verjaarde en wilde hun slogan "Durf Denken" in de verf zetten. Toont deze campagne dan niet juist het omgekeerde aan: de studenten durfden namelijk niet tegenspreken en een discussie ontstond blijkbaar niet.. En daarbij is de campagne op kap van de studenten gemaakt want de universiteit komt hier goed uit "wij willen wel maar de studenten kunnen niet"Willen de universiteiten meer studenten die durven denken en spreken, dan moet er misschien iets veranderen aan de wijze waarop de universiteit zijn opleidingen organiseert. Aula's met ex-cathedra lessen waarbij de professor op het podium zijn kennis proclameert en een paar honderdtal studenten moeten op te kleine stoeltjes/tafeltjes deze naast elkaar aanhoren. Vooraleer de professor heeft gezien dat iemand zijn hand opstak om iets te vragen zijn we alweer 15 powerpoint-slides verder en is de vraag niet meer relevant. Laat staan dat er eigenlijk tijd was voorzien voor vragen, misschien op het einde nog 5 minuten terwijl de les al 20 minuten uitgelopen was (u kent dat academisch kwartiertje nog wel dat de vertraging verklaart..). De positie van de professoren benijd ik trouwens ook niet: om benoemd te worden moet je topwetenschapper zijn, toplessen ontwikkelen en een topmediapersoonlijkheid hebben. Dan heb je niet meer de tijd om met elke student in discussie te treden wanneer zij eindelijk durven denken en spreken. Waar zijn de professoren die aangetrokken worden omdat ze goede lesgevers zijn; echte mentoren die hun studenten begeleiden in de volgende stap van hun ontwikkeling? Daarbij zou de afstand tussen de professor en zijn student moeten verkleinen om de kritische zin te laten ontwikkelen. Niets stopt deze ontwikkeling beter als een professor die zijn eigen grote gelijk niet kan loslaten en elk tegenargument per definitie als fout beoordeelt.Uit dit experiment blijkt dat de universiteit nog steeds niet uit zijn toren is gekomen. Deze campagne toont ook aan dat ze dat ergens weten; waar anders komt de neiging vandaan om te provoceren en sociale experimenten met de eigen studenten uit te voeren. Alleen vreemd dat ze zelf verbaasd waren dat er weinig reactie was..Trouwens, UGent, nog een gelukkige verjaardag gewenst.