...
Marleen Temmerman rangschikt de prioriteiten. De patiëntzorg heeft een voetje voor, maar is duidelijk geen losstaand gegeven. "Als academicus sta je in voor onderzoek, opleiding en dienstverlening, zeg maar patiëntzorg. Aan de interactie van onderzoek en dienstverlening is hier vanuit Gent in 1994 het International Centre for Reproductive Health (ICRH) ontsproten. Ik mag dat terecht een succesverhaal noemen.""De bedoeling was - en is nog - wereldwijd onderzoeks- en interventieprogramma's op te zetten voor gezondheid, rechten en welzijn van moeder en kind", vervolgt professor Temmerman. "We zijn begonnen met een klein groepje enthousiaste mensen, onder wie de betreurde dokter Patricia Claeys en mijn echtgenoot, Lou Dierick. In onze vrije tijd hebben we daar onze schouders onder gezet, en we konden rekenen op de steun van de universiteit." "Intussen hebben we wereldwijd een loonlijst met meer dan 300 medewerkers. Niet alleen artsen en andere gezondheidswerkers, maar ook sociale en politieke wetenschappers. Er zijn een 40-tal medewerkers in Gent en meer dan 100 medewerkers in Kenia en Mozambique. We hebben samenwerkingsverbanden in China en Latijns-Amerika." En dan de politiek. Voor menig academicus geen gemakkelijk hoofdstuk. Vanaf de verkiezingen van 2007 zetelde Marleen Temmerman in de Senaat voor de sp.a. Ze verliet de nationale politiek in 2012 omdat ze werd aangeduid als hoofd van het Departement voor Reproductieve Gezondheid en Onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie."Goede dienstverlening stoelt op goed onderzoek", zegt de Gentse gynaecologe. "Maar als je daarmee een bredere impact wil hebben, moet je de resultaten vertalen naar beleidsmakers, op lokaal en globaal niveau. Zowel bij de Belgische Senaat als bij de Verenigde Naties heb ik een aantal onderwerpen hoger op de agenda kunnen zetten." In 2015 had professor Temmerman de pensioenleeftijd bij de Wereldgezondheidsorganisatie bereikt. Tegelijk kreeg ze een aanbieding om hoofd van het departement gynaecologie en verloskunde te worden aan de Aga Khan University in Nairobi, Kenia. Zo ging ze terug naar het land waar ze 30 jaar eerder voor het eerst was neergestreken, om er op vraag van het Instituut voor Tropische Geneeskunde hiv-onderzoek te verrichten.De schrijnende gezondheidsproblematiek van vrouwen hield haar vijf jaar voltijds ter plaatse. Nu, in haar tweede Keniaanse leven, is ze bij de Aga Khan University bezig met het uitbouwen van een Centre of Excellence in Women and Child Health. Dit centrum legt zich toe op het verbeteren van de zorgkwaliteit voor vrouwen en kinderen in afgelegen gebieden en kwetsbare populaties. Tot zover het vruchtbare samengaan van onderzoek en dienstverlening, met een handje hulp van de politiek. Hadden we nog niets gehoord over opleiding, dat derde luik op de agenda van de academicus? Dan komt het nu: "In de drie jaar dat ik in Kenia aan de slag ben, heb ik de samenwerking onderhouden met de Universiteit Gent", zegt Marleen Temmerman. "Veel van mijn Afrikaanse doctoraatsstudenten komen in Gent hun doctoraat afleggen. Nu, vanaf mijn emeritaat, blijf ik nog voor 10% onbezoldigd verbonden aan de Universiteit Gent, om het doctoraatsonderzoek en de doctoraatsopleiding van de Afrikaanse studenten voort te zetten."Geen toekomstgericht werk zonder het opleiden van jonge krachten. Vier keer per jaar pendelen naar België is dat wel waard voor de gynaecologe, die zich overigens voltijds met haar gezin in Kenia gevestigd heeft.