...

De communicatie van het Riziv en van Recip-e is duidelijk: de arts levert een afdruk op papier van het digitaal voorschrift af - tenzij de patiënt zelf uitdrukkelijk stelt dat hij genoeg heeft aan de elektronische versie.Er zijn voortaan drie mogelijkheden voor de patiënt om bij een apotheker om een voorgeschreven geneesmiddel te gaan. Zoals de voorbije jaren: met een papieren bewijs van elektronisch voorschrift met de RID-code. Met een digitaal bewijs van voorschrift - bijvoorbeeld de RID-barcode op de smartphone. En ten slotte, met zijn eID.Erg veel communicatie naar het grote publiek over het papierloos voorschrijven hebben we nog niet zien passeren. Het zal in eerste instantie vooral de arts - en de apotheker - zijn die de patiënten de weg naar de nieuwe mogelijkheden zullen moeten wijzen.'Digital natives' zullen wel snel met het digitale voorschrift overweg kunnen - maar niet iedereen kan evengoed overweg met een smartphone en met Itsme. Dat de eerste tijd het papieren voorschrift nog als feitelijke standaard wordt beschouwd, is misschien maar logisch.Mobiele appsIn de communicatie van het Riziv, Recip-e, Vivel,... wordt gesproken over mobiele apps, de myhealthviewer, de webtoepassing Vidis. Maar officiële mobiele apps voor de myhealthviewer of mijngezondheid hebben we niet in de Playstore aangetroffen, en de weg naar een webtoepassing Vidis hebben we ook nog niet gevonden.Met een browser op je smartphone kun je het het digitale voorschrift op het scherm tevoorschijn brengen in bijvoorbeeld de myhealthviewer, op voorwaarde dat je er behendig genoeg mee bent om je op dezelfde smartphone te authenticiteren op die website.Dat mensen in de Playstore gaan zitten zoeken naar apps die niet bestaan is misschien niet zo gunstig. Je komt als je naar myhealthviewer zoekt bijvoorbeeld uit op Cozo en mynexuzhealth. Die apps heten heel anders. Maar ze zijn enigzins gerelateerd, vermoedelijk veilig en ongetwijfeld nog wel waardevol voor vele patiënten. Maar je komt ook uit op heel wat apps die wellicht vooral tuk zijn op je gebruikersprofiel. Misschien dat uw patiënt dan toch liever eens goed controleert wat voor vlees hij in de kuip heeft.Digitaal voorschrift of eID?Belangrijk is ook dat de patiënt het onderscheid kan maken tussen een geneesmiddel afhalen bij de apotheker met een digitaal voorschrift, en met een eID.In het ene geval ziet de apotheker alleen maar dat éne voorgeschreven geneesmiddel. Maar met een eID (of met het rijksregisternummer van de cliënt als er al een therapeutische relatie met de apotheker bestaat) kan de apotheker de hele lijst van voorgeschreven geneesmiddelen voor uw patiënt zien.Goed om weten is dan dat u ook als arts de Visi-vlag kunt activeren: een geneesmiddel wordt dan onzichtbaar in die lijst en de patiënt kan het alleen afhalen met een papieren of een digitaal bewijs van voorschrift. Dat kan de privacy van de patiënt helpen beschermen.De patiënt kan zelf ook, bijvoorbeeld op mijngezondheid.be, de Visi-vlag aan en uit zetten. Alleen de patiënt kan een 'verborgen' geneesmiddel zichtbaar maken voor één specifieke apotheker naar keuze.