...
Artsen zijn vaak de dupe bij een proces. Dat gaat immers gegarandeerd samen met veel negatieve publiciteit, een ernstige aantasting van de reputatie van de arts, psychische last en de dreiging van een tuchtrechtelijke straf.Daarom vallen sommige dokters terug op defensive medicine: hij gaat risico's uit de weg door onderzoeken of ingrepen niet uit te voeren bij negatieve defensieve geneeskunde. Positieve defensieve geneeskunde houdt dan weer in dat een arts overbodige onderzoeken of ingrepen voorschrijft, om zich in te dekken tegen mogelijke verwijten van nalatigheid. Verzekeraars en patiënten Verder beïnvloedt de onzekere uitkomst van aansprakelijkheidsprocessen ook de verzekeraars. Heel wat aanbieders verlieten de markt al, anderen trokken hun premies fors op. Een ander gevolg is de beperking in omvang en tijdsduur van de dekkingen.Ten slotte zat de regeling medische aansprakelijkheid ook de patiënten en/of nabestaanden niet lekker. Ze kregen te maken met een wirwar van elkaar tegensprekende regels wanneer zij een schadevergoeding willen eisen. Wat bijvoorbeeld met medische fouten die in een ziekenhuis gebeurden? Is het ziekenhuis, de arts, de verpleegkundige, de paramedicus, ... aansprakelijk? Hoe zit het met de statuten? En met de rechtsverhoudingen tussen de verschillende partijen?Bovendien is de uitkomst van een medische handeling nooit 100% zeker; artsen gaan daarom een inspanningsverbintenis aan met hun patiënten, geen resultaatsverbintenis. Dat brengt met zich mee dat de patiënt het causaal verband tussen de medische handeling en de opgelopen schade zelf moet kunnen aantonen. Maar dat is verre van eenvoudig. Niet het minst omdat de patiënt in veel gevallen verdoofd is op het moment van het 'ongeval'. Bewijzen vinden is zo wel erg moeilijk.Wellicht wordt het allemaal anders als de foutloze aansprakelijkheid ingaat, nu naar alle waarschijnlijkheid over enkele maanden. Maar of het ook beter wordt, valt nog af te wachten.