...

'Ziekenfonds stuurt dementen naar arbeidsrechtbank', zo openen we onze nieuwsbrief vandaag. Het gaat over voorschrijvers en patiënten die tot wanhoop worden gedreven met absurde controles op Bf-geneesmiddelen. Het is tegelijk het verhaal van een oversized overheidsapparaat dat zich op een laffe manier moet terugverdienen. Waar gaat dit over? Om de uitgaven voor de ziekteverzekering voor 2012 in toom te houden, zijn voor 424 miljoen euro structurele besparingen doorgevoerd. Over één van de 'stoemelings' genomen maatregelen bereikt ons nu de ene klacht na de andere. De ziekenfondsen gaan namelijk tot het uiterste om 20 miljoen te besparen door "een effectievere controle op hoofdstuk IV voor bepaalde klassen". Niemand kan er tegen zijn dat onnodige of overbodige onderzoeken of behandelingen worden afgeremd. Maar de Bf-procedure is een louter budgettair instrument dat helemaal niet op of correctere zorg of meer EBM is gericht. Als het gaat over dementerenden leiden strengere controles uiteindelijk tot het onthouden van geneesmiddelen en dus tot schrijnende toestanden. De ziekenfondsadviseurs doen er alles aan om de Bf-procedure te vertragen door bijvoorbeeld tot drie keer toe hetzelfde document op te vragen of nieuwe onderzoeken te eisen bij patiënten die aan alle terugbetalingscriteria voldoen. Dementerenden die niet akkoord gaan, moeten maar naar de arbeidsrechtbank. Zover is het dus gekomen.De reden voor die hardvochtigheid is niet ver te zoeken: als de ziekenfondsen de gevraagde 20 miljoen niet bij elkaar krijgen, wordt datzelfde bedrag afgehouden van de administratiekosten die ze opstrijken. De belangen van de ziekenfondsen staan hier diametraal tegenover de belangen van de patiënten. Het is zij of wij. Wat nog het meest verbaast, is hoe de ziekenfondsen zonder schroom hun eigenbelang laten primeren op de zieken die ze pretenderen te verdedigen.Er is uiteraard geen enkele politicus of ziekenfondsbaas die openlijk voor deze keuze uitkomt. Heeft iemand Onkelinx horen uitleggen dat er harde tijden op komst zijn voor alzheimerpatiënten? Neen, zo'n beslissing wordt in alle stilte genomen en vervolgens zadelt men er de artsen mee op: die moeten hun patiënt maar uitleggen waarom het geneesmiddel dat ze al jaren nemen plots niet meer voor hen is weggelegd. Zoals één van de neurologen in deze krant aangeeft, is het de bedoeling om artsen te ontmoedigen. Als het hen zo moeilijk wordt gemaakt, gaan ze na verloop van tijd misschien niet meer de inspanning opbrengen om het gevecht met de papiermolens aan te gaan. En dat is goed voor de kassa van het Riziv. Daar speculeren de ziekenfondsen dus op. Bovendien kunnen ze dan ook nog eens de schuld in de schoenen van de artsen schuiven, "die weigeren een formulier in te vullen". Echte, noemenswaardige besparingen zijn alleen mogelijk als alle partijen samenwerken en dat vergt respect.