...

Geachte mevrouw de Minister,De Europese Richtlijn 2003/88/EG werd via een wet, gestemd door het parlement, omgezet in de Belgische wet van 12 december 2010 tot vaststelling van de arbeidsduur van geneesheren.Deze Richtlijn verwijst voor zijn toepassingsgebied naar artikel 2 van Richtlijn 89/391/EG, waarbij expliciet wordt gesteld voor welke sectoren ze al dan niet geldig is.Zo stelt de Richtlijn 89/391/EG dat ze NIET geldt wanneer bijzondere aspecten die inherent zijn aan bepaalde activiteiten in overheidsdienst, bij voorbeeld bij de strijdkrachten, de toepassing er van in de weg staan. Deze passage is netjes overgenomen in de Belgische Wet van 12/12/2010 Artikel 4 2: "De bepalingen van de wet zijn niet van toepassing op het militair personeel".Eveneens stelt de Richtlijn 89/391/EG dat ze NIET geldt wanneer bijzondere aspecten die inherent zijn aan bepaalde activiteiten in het kader van de volksbescherming, de toepassing ervan in de weg staan. Deze passage, die een integraal onderdeel uitmaakt van de Richtlijn, is echter NIET overgenomen in de Belgische Wet van 12/12/2010 Artikel 4.Vandaar onze vragen:Graag hadden we van U het standpunt gekend of de functies MUG, spoedgevallen en intensieve zorgen, waaraan een beperkt aantal medische disciplines participeren, als activiteiten worden beschouwd die 24/24 moeten worden georganiseerd ter bescherming van het volk. De huidige normeringen, gepubliceerd in diverse Koninklijke Besluiten, doen ons vermoeden dat dit werkelijk ook het geval is.Wanneer dit ook door U als evident wordt beschouwd, vragen wij ons af waarom de betrokken passage niet is overgenomen in de Belgische Wet die ter stemming werd voorgelegd aan het Parlement. Of is het de bedoeling dat de militairen de ontstane gaps in de permanenties voor MUG, spoedgevallen en intensieve zorgen in de ziekenhuizen komen invullen?In de voorbereidende documenten vinden we het advies terug van de Raad van State van 18/3/2010 (advies 47 924/1) dat duidelijk stelt dat "leidinggevenden" op basis van de Europese Richtlijn NIET uit het toepassingsgebied kunnen worden genomen. In de betrokken Belgische Wet gebeurt dit WEL. Wat is hiervan de rationale in het kader van de regelgeving voor het medisch korps?Een correcte behandeling van alle geneesheren-specialisten in opleiding, zowel wat betreft de werkomstandigheden als de mogelijkheid om nog te kunnen participeren aan de dringende hulpverlening, is ook voor ons een grote bezorgdheid. Vindt u het niet logischer dat het departement Volksgezondheid, los van een tussenkomst van een ander Ministerieel departement, zelf toezicht houdt op de normeringen die wettelijk vastliggen in het kader van de opleiding van geneesheren-specialisten en indien nodig kordate corrigerende maatregelen treft bij misbruik en overtredingen ter bescherming van de geneesheren-specialisten in opleiding?De rechtsonzekerheid die wordt geschapen door de incompatibiliteit van de Europese Richtlijn met de Belgische Wet van 12/12/2010 is uiterst problematisch voor de operationaliteit van de gevraagde permanenties voor de bevolking, de opleidingen en de medische deontologie. Het lijkt ons ook duidelijk dat deze Wet zonder enig fundament een discriminatie crert tussen de militairen en de andere actoren die de burgers moeten beschermen.Om die reden zouden wij graag dringend een antwoord kennen op deze vragen, die de ganse sector reeds enkele weken in de ban houdt.Uw antwoord tegemoet ziende,Met de meeste hoogachting,Namens de Belgische vereniging voor urgentiegeneeskunde,Dr. Jan StroobantsVoorzitter BeCEP