...
David S. Ludwig benadrukt op de eerste plaats dat weinig studies de gevolgen op lange termijn hebben vergeleken van glucose, fructose en zetmeel onder fysiologische omstandigheden. Hij vindt dat dit onderzoek de hoogste prioriteit zou moeten krijgen. Hij schrijft dat de bestaande bewijzen drie belangrijke punten naar voren brengen. - Fructose, in zijn natuurlijke vorm (gehele vruchten), in hoeveelheden die door de mens worden ingenomen, wordt niet in verband gebracht met secundaire gevolgen. - De overdreven inname van geraffineerde suikers speelt een significante rol bij de epidemie van obesitas en de daarmee gepaard gaande aandoeningen, gedeeltelijk omdat grote hoeveelheden fructose die snel worden opgenomen de biochemische processen in de lever kunnen overbelasten. - Vormen van glucose die snel worden opgenomen, zowel aanwezig in suiker als in zetmeel met een hoge glykemische index, dragen eveneens in grote mate bij tot deze ziekten, vooral omdat ze in een typisch dieet meer energie aanbrengen dan fructose. De aanbeveling om fructose door glucose te vervangen steunt dan ook nauwelijks op bewijzen. De auteur besluit dat de inspanningen van volksgezondheid gericht zouden moeten zijn op de verminderde inname van alle geraffineerde koolhydraten en niet alleen van geraffineerde suiker. (referentie: Ludwig DS. JAMA. 2013;doi:10.1001/jama.2013.6562)