...

Vooral de grote afstand tussen de huisartsen die in een wachtpost werken en de directie van die wachtpost, zit velen dwars. Blijkbaar speelt de schaalvergroting en professionalisering hen parten. Is de wachtpost er voor de arts, of de arts voor de wachtpost?Huisartsenwachtposten hebben zeker hun pluspunten, maar nu het systeem in Nederland goed is ingeburgerd, komen toch ook een aantal zwakke punten bloot te liggen. De meeste huisartsenposten bestaan er een jaar of tien, maar kennen toch al een turbulente geschiedenis.Nog steeds bestaat er bij de huidige 130 posten een veelheid van organisatievormen en machtsstructuren, zowel formeel als informeel. Daarnaast ontbrak meestal een professionele leiding. Dat is inmiddels verbeterd, maar nu blijken de grootschaligere posten en structuren steeds verder van de huisarts af te staan.Regelmatig staat daardoor de verhouding tussen de aangesloten dokters en de directies onder druk. Een criticus in Medisch Contact: "Voor managers bestaat geen zwarte lijst, terwijl een arts die een fout begaat een tuchtrechtelijke maatregel kan krijgen en een aantekening in het BIG-register - dat nodig is om medische activiteiten uit te oefenen, red.".Grotere afstandOverigens: een goede huisarts is niet per se een goede bestuurder. Omdat het aansturen van een huisartsenpost steeds complexer wordt, moet het bestuur breder zijn opgebouwd, luidt een andere conclusie.Een van de grootste wachtposten heet Primair. Daar werden veel beslissingen als top-down gezien. "Regelmatig kwamen oekazes uit de directie, die niemand goed begreep", zegt een huisarts. Als voorbeeld noemt hij een overigens nooit uitgevoerd plan om regionaal te gaan rijden."Als huisarts uit de stad Utrecht moesten wij bijvoorbeeld naar Loosdrecht, waar wij niets of niemand kennen. Wij vroegen ons af wie dat in hemelsnaam had bedacht. Ook omdat de diensten als te druk werden ervaren, groeide de boosheid." Dergelijke beslissingen en onenigheid over een nieuw bestuursmodel leidden tot een conflict tussen de medische adviesraad en de raad van toezicht, die in 2009 voltallig aftrad.Dit jaar kwam er een grondige bestuurlijke hervorming, met een minimaal gegarandeerde huisartsenbezetting in de directie.'Koningen' in eigen praktijk De rode draad bij de huidige discussie in Nederland is overal detzelfde. Huisartsen zijn 'koningen' in hun eigen praktijk. In de wachtpost worden ze geconfronteerd met een grote organisatie met eigen regels. Huisartsen identificeren zich ook minder dan vroeger met 'hun' wachtpost. En de financieel/juridische structuur en organisatie van een wachtpost blijft een twistpunt.