Ik had de zondagavond online zijn laatste tijdslot geboekt voor de maandag. Je wil op zo'n moment niet in een volle wachtzaal terechtkomen.

"Een week uitzieken, paracetamol wanneer nodig, wat hoestsiroop en de neus spoelen." Het advies was zoals steeds kort maar duidelijk. Precies wat je nodig hebt op zo'n moment.

En als het woensdag al beter is? "Thuisblijven!"

Vrijdag misschien, dat is wel een drukke dag? "Thuisblijven!"

Ik geef toe, in andere tijden was ik wellicht iets minder strikt geweest in het opvolgen van zijn advies. Nu speelde er een andere dimensie mee.

Na ruim een week voelde ik me genezen, maar, in overleg met het ziekenhuis, werkte ik van thuis uit. Wie altijd en overal #veiligezorg predikt, moet er dan ook maar naar handelen.

Inmiddels werkt iedereen die in die mogelijkheid is via telewerk. Goed voor de social distancing en bovendien verstandig om een cohorte aan medewerkers achter de hand te houden. Deze oorlog is immers niet gestreden in enkele weken.

Congressen, symposia, externe meetings, interne meetings met externen, ... alles werd geschrapt. De leegte in de agenda werd echter ogenblikkelijk ingevuld door allerhande ad hoc-vragen.

In amper een week tijd zag ik het ziekenhuis veranderen van een open huis, waar dagelijks duizenden mensen in en uit lopen, naar een beveiligd bastion, een huis in overlevingsmodus zich voorbereidend op de storm die komt.

En die voorbereiding kan je best letterlijk nemen: de dienst spoedopname werd in een mum van tijd omgebouwd in een covid-zone, de stroke-unit werd ondergebracht op een andere locatie om meer capaciteit aan intensieve bedden te hebben, enkele verpleegeenheden werden covid-afdelingen, operatiezalen werden intensieve bedden, ...

Wie altijd en overal #veiligezorg predikt, moet er ook naar handelen

En ook in die beweging moet veilige zorg primeren, voor elke patiënt de beste zorg garanderen in alle omstandigheden. Patiënten die binnenkomen voor een trombectomie of met een zwaar trauma kan je niet even laten wachten. Die twee stromen, covid versus niet-covid, optimaal organiseren is een huzarenwerk. Dat kan enkel slagen als je beroep kan doen op een professioneel team.

Vanuit de dienst Kwaliteit helpen we waar we kunnen, we zorgen mee voor een procesmatige aanpak van de opschaling van IZ-bedden, we ondersteunen in de opmaak van instructies rond het hanteren van beschermende kledij, we werken mee oplossingen uit om videoconsultaties mogelijk te maken, helpen mee om kinderopvang te regelen voor onze medewerkers, zoeken mondmaskers,... Kwaliteit heeft vele facetten.

In moeilijke tijden zie je ook warmte ontstaan. Bedrijven doneren mondmaskers, mensen bakken cake voor de collega's van spoed, er klinkt elke avond om 20 uur applaus in Kortrijk, ...

We proberen patiënten en familieleden maximaal te verbinden met elkaar, we voorzien in digitale wenskaarten, wie geen smartphone heeft kan er op elke verpleegeenheid een gebruiken om even met het thuisfront te skypen, ...

Een dergelijk gevecht met één vijand brengt een ongelofelijk wij-gevoel naar boven. Geen tegenstrijdige belangen, iedereen handelt naar een hoger doel.

Een wij-gevoel dat we de voorbije dagen in de politiek, bij de vorming van een noodregering, gemist hebben. Laat het een inspiratie zijn, een moment van catharsis.

Ik had de zondagavond online zijn laatste tijdslot geboekt voor de maandag. Je wil op zo'n moment niet in een volle wachtzaal terechtkomen."Een week uitzieken, paracetamol wanneer nodig, wat hoestsiroop en de neus spoelen." Het advies was zoals steeds kort maar duidelijk. Precies wat je nodig hebt op zo'n moment.En als het woensdag al beter is? "Thuisblijven!"Vrijdag misschien, dat is wel een drukke dag? "Thuisblijven!"Ik geef toe, in andere tijden was ik wellicht iets minder strikt geweest in het opvolgen van zijn advies. Nu speelde er een andere dimensie mee.Na ruim een week voelde ik me genezen, maar, in overleg met het ziekenhuis, werkte ik van thuis uit. Wie altijd en overal #veiligezorg predikt, moet er dan ook maar naar handelen.Inmiddels werkt iedereen die in die mogelijkheid is via telewerk. Goed voor de social distancing en bovendien verstandig om een cohorte aan medewerkers achter de hand te houden. Deze oorlog is immers niet gestreden in enkele weken.Congressen, symposia, externe meetings, interne meetings met externen, ... alles werd geschrapt. De leegte in de agenda werd echter ogenblikkelijk ingevuld door allerhande ad hoc-vragen. In amper een week tijd zag ik het ziekenhuis veranderen van een open huis, waar dagelijks duizenden mensen in en uit lopen, naar een beveiligd bastion, een huis in overlevingsmodus zich voorbereidend op de storm die komt.En die voorbereiding kan je best letterlijk nemen: de dienst spoedopname werd in een mum van tijd omgebouwd in een covid-zone, de stroke-unit werd ondergebracht op een andere locatie om meer capaciteit aan intensieve bedden te hebben, enkele verpleegeenheden werden covid-afdelingen, operatiezalen werden intensieve bedden, ...En ook in die beweging moet veilige zorg primeren, voor elke patiënt de beste zorg garanderen in alle omstandigheden. Patiënten die binnenkomen voor een trombectomie of met een zwaar trauma kan je niet even laten wachten. Die twee stromen, covid versus niet-covid, optimaal organiseren is een huzarenwerk. Dat kan enkel slagen als je beroep kan doen op een professioneel team.Vanuit de dienst Kwaliteit helpen we waar we kunnen, we zorgen mee voor een procesmatige aanpak van de opschaling van IZ-bedden, we ondersteunen in de opmaak van instructies rond het hanteren van beschermende kledij, we werken mee oplossingen uit om videoconsultaties mogelijk te maken, helpen mee om kinderopvang te regelen voor onze medewerkers, zoeken mondmaskers,... Kwaliteit heeft vele facetten. In moeilijke tijden zie je ook warmte ontstaan. Bedrijven doneren mondmaskers, mensen bakken cake voor de collega's van spoed, er klinkt elke avond om 20 uur applaus in Kortrijk, ...We proberen patiënten en familieleden maximaal te verbinden met elkaar, we voorzien in digitale wenskaarten, wie geen smartphone heeft kan er op elke verpleegeenheid een gebruiken om even met het thuisfront te skypen, ...Een dergelijk gevecht met één vijand brengt een ongelofelijk wij-gevoel naar boven. Geen tegenstrijdige belangen, iedereen handelt naar een hoger doel.Een wij-gevoel dat we de voorbije dagen in de politiek, bij de vorming van een noodregering, gemist hebben. Laat het een inspiratie zijn, een moment van catharsis.