...

De snelle verbetering van artificiële intelligentie brengt echter een hoop échte vragen en bezorgdheden met zich mee. Waar men vroeger dacht dat geen enkele technologie de job van de arts zou kunnen overnemen, spreken hedendaagse voorbeelden dat tegen. In China bestaan er al 'one-minute clinics', een soort fotoboxen waarin de patiënt binnengaat, zijn symptomen beschrijft, de parameters neemt, een diagnose krijgt én meteen ook medicatie, die dadelijk uit de automaat komt. Vandaag gebeurt dit enkel voor simpele pathologie. Maar wie had er tien jaar geleden gedacht dat dit überhaupt mogelijk zou zijn? Het lijkt misschien ver van ons bed, en de Chinezen nemen het minder nauw met privacy, maar hun andere kijk stelt hen wel in de mogelijkheid om data veel sneller te kunnen samenbrengen en analyseren, om AI te kunnen voeden en zo diagnoses te kunnen stellen. Of dit goed of slecht is, laat ik hier terzijde. Het punt dat ik wil maken, is dat de evolutie ook op ons afkomt, of we het nu willen of niet. Er zijn ethische kaders opgesteld door actoren uit de privé- en de publieke sector. Elk in functie van hun visie op technologie. OpenAI is ooit gestart vanuit de visie dat deze technologie gevaarlijk kon zijn in de handen van de happy few. Zo ontstond een vzw die AI als gemeengoed beschouwde. Maar toen het geld op was, bleken ook de idealen eindig. Het Europees parlement heeft recent de 'AI act' getekend. Die zal ingaan in 2026. Dit is een goede stap vooruit die er in de toekomst voor zal zorgen dat we als Europese burgers beter beschermd worden tegen de risico's die nieuwe technologie met zich meebrengt. De bedoeling is ook dat deze act een boost geeft aan KMO's om met AI te werken. Vandaag bevinden de grote spelers zich nog altijd niet in Europa. En drie jaar is een eeuwigheid als het om technologische evolutie gaat.Het is hoog tijd dat de zorgsector de implicaties van deze nieuwe technologie inziet, ermee leert omgaan, en zich tegelijk bewust wordt van de bijbehorende risico's. Elke zorgverlener moet hierin verantwoordelijkheid nemen. Maar ook het beleid moet aandachtiger zijn voor de mogelijkheden van AI. Thema's zoals het tekort aan zorgpersoneel hebben er baat bij ook te kijken op welke manier technologische innovaties kunnen bijdragen aan een oplossing.De dichotomie tussen de snelheid waarmee nieuwe technologie wordt ontworpen en de inertie van de zorgsector als een geheel is groot. De grote uitdaging zal zijn om de voordelen van deze technologie te benutten voor de grootst mogelijke groep mensen, en de nadelen niet enkel te laten gaan naar de minder gegoeden. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de intrinsieke bias van generatieve AI. Als de informatie die gebruikt wordt om het algoritme te voeden niet gecontroleerd wordt, kunnen de ongelijkheden die nu al bestaan door het gebruik van AI in de gezondheidszorg net toenemen.De opportuniteiten zijn enorm. Daarom is het belangrijk dat de zorgsector mee in de ontwikkeling stapt, en het initiatief niet enkel aan de privésector laat.