...
Tijdens het schooljaar 2019-2020 liep 25,6 procent van de onderzochte leerkrachten een verhoogd burn-outrisico in september-oktober. Dat percentage steeg tot 34,8 procent in de maanden november en december en daalde dan licht tot 31,7 procent in januari en februari 2020. De meetmomenten daarna vonden plaats tijdens de coronapandemie, waarbij onderzoeker Yanni Verhavert (VUB) een duidelijke daling zag. Bij het begin van de pandemie nam het burn-outrisico fors af, daarna nam het weer sterk toe. "In het tweede semester van het schooljaar daarop (2020-2021) zien we iets hogere percentages, wat toch kan wijzen op een negatieve impact van de pandemie op langere termijn", stelt Verhavert, die ook naar de effecten van beweging, gezonde voeding en slaap keek. In zijn onderzoek stelt hij een causaal verband vast tussen bewegen en burn-out, "afhankelijk van het domein en de intensiteit". Zo blijkt fysieke activiteit in het huishouden en in de tuin aan matige intensiteit, zoals poetsen of het grasmaaien nadelig. Actief transport aan matige intensiteit, zoals fietsen naar het werk is dan weer voordelig. Ook een goed slaappatroon is voordelig. Verhavert raadt beleidsmakers en scholen onder meer aan om leerkrachten aan te moedigen om fysiek actief te zijn buiten hun werkuren. De overheid kan volgens de onderzoeker ook zorgen voor minder jobgerelateerde stressoren door de leerkrachten te laten focussen op hun kerntaken en meer in te spelen op de drie basisbehoeften van de mens: meer autonomie, meer verbondenheid, meer competentie. Dat moet leiden tot verhoogd welzijn en meer motivatie.