...

Zoals elke emotie heeft ook boosheid een functie, zegt therapeute An Michiels. Zij geeft in bedrijven, scholen en organisaties opleiding over kwaadheid als bron van energie."Zowel wie zijn woede explosief uit als wie zijn boosheid opkropt, is dysfunctioneel bezig. Ontploffen kan de relatie beschadigen. Opkroppen kan dan weer leiden tot innerlijke wrok en zelfs depressie. Op te lang opkroppen volgt bovendien op een gegeven moment vaak een explosie, vaak op een onverwacht moment, of om een futiliteit, of op de verkeerde persoon."Enorme krachtHoe moet het dan wel? An Michiels raadt aan om meteen en stellig te reageren als je grenzen worden aangevochten of overschreden. "Wie zijn boosheid tijdig ten tonele voert zoals een acteur een emotie evoceert, ervaart een enorme kracht. Als kwaadheid goed wordt aangewend, kan het een motor zijn voor een doelbewuste assertieve actie. Functioneel gebruik van boosheid ziet er zelden boos uit, wél duidelijk, helder en krachtig! Wanneer je een volgende keer boos wordt, ervaar dan de enorme kracht die in je lichaam gemobiliseerd wordt. Wees je ervan bewust en geniet van het gevoel...""Als je je boosheid daarentegen afreageert of ontlaadt voor ze haar werk heeft kunnen doen, dan vermindert je vat op de realiteit. Wie bewust of onbewust meent dat boosheid niet hoort, dat woede en agressie 'uit den boze' zijn, zal het moeilijk hebben om de eigen grenzen aan te geven en te bewaken."Puberende zoonEen concreet voorbeeld, herkenbaar voor de puberouders onder ons: "In plaats van te beginnen roepen omdat je zoon te laat opstaat, kan je beter op een neutrale, niet-oordelende manier zeggen wat je vaststelt op dit moment. Bijvoorbeeld: ik merk dat het negen uur is en je nog in je bed ligt. Let daarbij op je intonatie, zorg dat je niet cynisch of sarcastisch klinkt".Een tweede stap is om het gevoel te verwoorden dat je hierbij hebt. "Bijvoorbeeld: Ik ben bang dat je te laat zal komen op school. Vervolgens stel je een eis of doe je een verzoek: Ik wil dat je nu opstaat zodat je op tijd komt. Denk eraan dat je een eis niet als een vraag formuleert: wil je opstaan? Zou het geen tijd worden om op te staan?"En hoe reageer je zelf op iemand die boos, is? Hem of haar aansporen om rustig te blijven, is olie op het vuur gooien, zegt An Michiels. "Het is hetzelfde als zeggen dat er geen reden is om boos te zijn. Aan de onderliggende behoefte van de andere wordt voorbijgegaan. Resultaat: de ander voelt zich niet gehoord en niet gezien. Zo ontstaat agressie in plaats van wederzijds begrip en behoeftevervulling. Als we meer openstaan voor elkaars behoeften - en voor onze eigen behoeften - leidt dat tot minder boosheid..."Meer info: www.sensitief.be