De resultaten van de audit die u bestelde over de werking van de wijkgezondheidscentra zijn binnen. Finalement. Het is een lusthof voor wie op tabellen en grafieken geilt, een striptease van cijfers, maar verder dan wat aanbevelingen in de marge en wat puntjes op de i komt het rapport niet.
Nochtans werd de doorlichting van de WGC's (wijkgezondheidscentra) met argusogen door de sector gevolgd. Daar kan ik van getuigen.
Als huisarts deed ik het afgelopen jaar uitsluitend vervangingen. Inspringen voor huisartsen die ziek of zwanger werden of nood hadden aan welverdiende vakantie. Dit zowel bij huisartsen die in de prestatiegeneeskunde zorg leveren als in de WGC's. In beide systemen zag ik gedreven collega's die iedere dag opnieuw met enthousiasme en grote bekommernis voor hun patiënten aan de slag gingen. Maar het is gewoon een realiteit dat waar verschillende disciplines onder een dak samengaan, de zorg voor de patiënt meestal completer is en vlotter verloopt.
In het WGC waar ik op dit ogenblik vervang, staan naast een dozijn huisartsen en dito verpleegkundigen ook drie tandartsen, een tabakologe, twee maatschappelijk werksters, een diëtiste en een gezondheidspromotor ter beschikking van de patiënten, vaak gratis voor de patiënt en al dan niet voltijds. Twee psychologen werken er zelfs een avond per week volledig vrijwillig. Zij staan allemaal te trappelen om ook in het forfait te worden opgenomen. Wie beweert dat dit geen zoden aan de dijk zet, in een praktijk met maatschappelijk veel en erg kwetsbare patiënten, moet hier maar eens binnenspringen. En in de personeelsruimte zijn echt geen hangmatten te vinden, zoals de Bvas beweert. Tot spijt voor wie het benijdt.
Ik wil u bedanken, mevrouw De Block. In het handvol WGC's waar ik het afgelopen jaar mocht werken, heeft uw aanval het engagement voor kwalitatieve en toegankelijke zorg terug wakker geschud.
In wezen draagt de audit weinig bij aan de discussie over de rol van de WGC's in het landschap van de eerste lijn en bevestigt het de conclusies van de studies van het KCE uit 2008 en het IMA (intermutualistisch agentschap) vorig jaar. Dat de WGC's goed werk leveren en na het overwinnen van wat kinderziektes hier en daar, een belangrijke meerwaarde vormen in het landschap van de huisartsgeneeskunde in ons land.
Een van de vaststellingen is dat er net meer WGC's nodig zijn, met antennes en satellieten, om te grote praktijken overzichtelijk te houden. Gelukkig lost dit euvel zichzelf op, nu het moratorium op de WGC's dat u in het leven riep met de publicatie van de audit wordt opgeheven. Een toch wat bittere pil, mevrouw de minister? U had wellicht anders gehoopt van een audit van KPNG, een consultancybedrijf dat in andere landen lobbyt voor de privatisering van gezondheidszorg. U maakt de bocht. "Minister De Block is overtuigd van het belang van medische huizen in het algemene gezondheidszorgaanbod", lees ik op uw website. Maar goed, we laten het rusten. Natrappen is niet netjes. Kunnen we dan nu terug aan het werk?
Maar toch wil ik u bedanken, mevrouw De Block. In het handvol WGC's waar ik het afgelopen jaar mocht werken, heeft uw aanval het engagement voor kwalitatieve en toegankelijke zorg terug wakker geschud. Met de jaren was er hier en daar een laagje stof op een belangrijk inzicht gaan dwarrelen. Het besef dat de strijd voor sociale en toegankelijke geneeskunde in een systeem waar centen voorop staan, nooit achter de rug is. Dat stof heeft u weggeblazen. En dat, mevrouw de minister, is wellicht het mooiste geschenk dat u de WGC's had kunnen geven.
Nochtans werd de doorlichting van de WGC's (wijkgezondheidscentra) met argusogen door de sector gevolgd. Daar kan ik van getuigen.Als huisarts deed ik het afgelopen jaar uitsluitend vervangingen. Inspringen voor huisartsen die ziek of zwanger werden of nood hadden aan welverdiende vakantie. Dit zowel bij huisartsen die in de prestatiegeneeskunde zorg leveren als in de WGC's. In beide systemen zag ik gedreven collega's die iedere dag opnieuw met enthousiasme en grote bekommernis voor hun patiënten aan de slag gingen. Maar het is gewoon een realiteit dat waar verschillende disciplines onder een dak samengaan, de zorg voor de patiënt meestal completer is en vlotter verloopt. In het WGC waar ik op dit ogenblik vervang, staan naast een dozijn huisartsen en dito verpleegkundigen ook drie tandartsen, een tabakologe, twee maatschappelijk werksters, een diëtiste en een gezondheidspromotor ter beschikking van de patiënten, vaak gratis voor de patiënt en al dan niet voltijds. Twee psychologen werken er zelfs een avond per week volledig vrijwillig. Zij staan allemaal te trappelen om ook in het forfait te worden opgenomen. Wie beweert dat dit geen zoden aan de dijk zet, in een praktijk met maatschappelijk veel en erg kwetsbare patiënten, moet hier maar eens binnenspringen. En in de personeelsruimte zijn echt geen hangmatten te vinden, zoals de Bvas beweert. Tot spijt voor wie het benijdt.In wezen draagt de audit weinig bij aan de discussie over de rol van de WGC's in het landschap van de eerste lijn en bevestigt het de conclusies van de studies van het KCE uit 2008 en het IMA (intermutualistisch agentschap) vorig jaar. Dat de WGC's goed werk leveren en na het overwinnen van wat kinderziektes hier en daar, een belangrijke meerwaarde vormen in het landschap van de huisartsgeneeskunde in ons land.Een van de vaststellingen is dat er net meer WGC's nodig zijn, met antennes en satellieten, om te grote praktijken overzichtelijk te houden. Gelukkig lost dit euvel zichzelf op, nu het moratorium op de WGC's dat u in het leven riep met de publicatie van de audit wordt opgeheven. Een toch wat bittere pil, mevrouw de minister? U had wellicht anders gehoopt van een audit van KPNG, een consultancybedrijf dat in andere landen lobbyt voor de privatisering van gezondheidszorg. U maakt de bocht. "Minister De Block is overtuigd van het belang van medische huizen in het algemene gezondheidszorgaanbod", lees ik op uw website. Maar goed, we laten het rusten. Natrappen is niet netjes. Kunnen we dan nu terug aan het werk?Maar toch wil ik u bedanken, mevrouw De Block. In het handvol WGC's waar ik het afgelopen jaar mocht werken, heeft uw aanval het engagement voor kwalitatieve en toegankelijke zorg terug wakker geschud. Met de jaren was er hier en daar een laagje stof op een belangrijk inzicht gaan dwarrelen. Het besef dat de strijd voor sociale en toegankelijke geneeskunde in een systeem waar centen voorop staan, nooit achter de rug is. Dat stof heeft u weggeblazen. En dat, mevrouw de minister, is wellicht het mooiste geschenk dat u de WGC's had kunnen geven.
