Kiezen is belangrijk, maar voor wie te stemmen?

De medische verkiezingen gaan niet alleen over de Nationale Commissie, maar ook over artsenzitjes in het Verzekeringcomité, in de Algemene Raad van het Riziv, de Commissie Tegemoetkoming Geneesmiddelen, de Profielencommissies,... Ook in tal van andere commissies en vergaderingen worden artsen van de representatieve organisaties benoemd op grond van de uitslag van de verkiezingen: de Planningscommissie, de Hoge Raad, de erkenningscommissies voor de verschillende specialismen.De artsensyndicaten stellen zich voor op hun website. De programma's zijn geen pagina's lange documenten. De organisaties hebben voor de verkiezingen extra moeite gedaan om hun programma's beknopt en overzichtelijk te houden.We gaan met u even op verkenning. We bekijken de programma's aan de hand van een wel erg syndicaal thema: het inkomen van de arts. Al hangt de visie op het inkomen vaak vast aan de visie op de positie van de arts.Bvas vat zijn programma op www.absym-bvas.be samen in 20 actiepunten. Geen daarvan bevat het sleutelwoord 'prestatiebetaling'. Niet dat dit syndicaat het onder stoelen of banken steekt dat het voor 'vrije honoraria' blijft vechten. Maar dit zijn veranderde tijden, zo luidt het in actiepunt 15. "Veranderingen zijn nodig om de uitdagingen waarvoor we staan het hoofd te bieden. Digitalisering en multidisciplinair samenwerken zijn daar onlosmakelijk mee verbonden."Het syndicaat verandert zijn waarden evenwel niet: "De vraag is of verplichte structuren zoals opgelegde huisartsenwachtposten, praktijkvormen met verplichte accreditering en forfaitarisering, het model zijn waarin jonge collega's moeten gedwongen worden." Het sleutelwoord is ondernemen: "BVAS vindt het minstens even belangrijk dat jonge collega's in de toekomst ondernemend kunnen blijven, hun praktijk en samenwerking vrij kunnen uitbouwen, en meer tijd hebben voor hun patiënten en hun familie dan voor hun administratie."Het evenwicht tussen werk en een gezinsleven is voor ieder syndicaat een belangrijk punt. Bvas ziet dit vooral als een limiet op het aantal uren dat de arts moet presteren: "De uitbreiding van de wet op de arbeidsduur naar artsen in opleiding was een belangrijke realisatie (...)". Bvas eist respect op voor de arts. De arts moet zijn centrale positie in de zorg behouden. Andere beroepen eisen hun autonomie op, maar voor Bvas mag de slinger niet te ver doorslaan. Na vroedvrouwen ook nog verpleegkundigen die een geneesmiddel kunnen voorschrijven? No way.Naast de 20 actiepunten vindt u op de website van Bvas tal van video's waarin verschillende actieve leden de visie van hun syndicaat uit de doeken doen. En u vindt er tal van andere documenten die de visie van dit syndicaat toelichten.Het programma van Kartel/ASGB, in een beknopte vorm, leest u op www.hetkartel.be. Kartel splitst zijn programma op in actiepunten voor huisartsen en specialisten afzonderlijk.Meer uitvoerige uitleg over specifieke punten vindt u op www.asgb.be - op de home page, onder 'onze visie', klikt u op 'lees meer'Kartel/ASGB is voor een gemengde financiering. Naast een fee for service (de prestatiebetaling) houdt dat ook capitatie en allocatie in. De capitatie per patiënt is het GMD, de allocatie per arts is de praktijkvergoeding - dat is voor de huisartsen. Beide soorten forfaitaire vergoedingen moeten, wat dit syndicaat betreft, stapsgewijs omhoog.Het GMD staat centraal in het denken van het Kartel/ASGB - iedere patiënt moet een vaste huisarts hebben, dat is zijn GMD-houdende huisarts.Wat ziekenhuisartsen betreft, wil het Kartel/ASGB vooral werk maken van het wegwerken van ongelijkheden tussen de verschillende specialismen. Het bestelde in 2016 een studie om de nomenclatuur te laten herijken - met een opwaardering van de intellectuele acten. Vooral de raadplegingen in het ziekenhuis moeten omhoog, want volgens het ASGB is dat in eerste instantie de plaats waar de specialist werkt.Kartel/ASGB pleit voor betere ondersteuning van artsen. Een Impulseo-financiering, bijvoorbeeld, kan een praktijkassistent of praktijkverpleegkundige voor huisartsen algemeen maken. Kartel/ASGB ziet ereloonsupplementen als een noodzakelijk kwaad, zolang ziekenhuizen onvoldoende gefinancierd blijvenSamenwerking is een sleutelwoord in het programma, met taakafspraken tussen de verschillende disciplines.Een goede work-life balance koppelt dit syndicaat aan sociale bescherming en praktijkorganisatie - en voor huisartsen ook aan de uitbouw van de wachtposten.Een kleine folder, die u ook op de website vindt, vat het programma van AADM met de kernpunten samen. Verder toelichting bij de kernpunten vindt u op dezelfde website onder de vier kernthema's. Naast video's cindt u er ook een grafische weergave van de kernvoorstellen.AADM pleit voor een gemengd financieringssysteem: 60% forfaitair, 30% prestatie en 10% kwaliteit. Het forfaitaire gedeelte bestaat uit een vergoeding per patiënt (GMD, telemonitoring), een praktijkvergoeding en 'bundled payment.AADM vraagt dat er een norminkomen wordt berekend per specialisme. Verschillen tussen de inkomens van artsen met verschillende specialismen moeten weggewerkt worden. Dat gebeurt door een herijking van de nomenclatuur die vertrekt vanuit de intellectuele act en rekening houdt met de reële tijdsinvestering. (De mosterd hiervoor haalt AADM overigens bij dezelfde studie als Kartel.) Een hervorming van de ziekenhuisfinanciering moet de afdrachten van artsen overbodig maken.De vragen in verband met het inkomen van de arts koppelt AADM aan een betere praktijkondersteuning, met een financiering van een praktijkverpleegkundige voor de huisarts. En aan de toegankelijkheid van de zorg, met een afschaffing van het verbod op de derdebetalersregeling.Artsen moeten voor AADM het voortouw nemen in de zoektocht naar nieuwe betalingsmodellen. De inspiratie moet komen uit de internationale literatuur en lokaal onderzoek. De wetenschappelijke beroepsverenigingen bepalen een basistakenpakket voor elke discipline. Kwaliteit van leven voor de arts koppelt AADM aan een goede praktijkorganisatie en veranderde vergadercultuur - naast een goede sociale bescherming. Administratieve belasting mag niet in de weg komen van een goede zelfzorg.