...

Dokter Van den Heuvel trok na haar derde jaar geneeskunde en een opleiding plantkunde naar China met een beurs van de Vlaamse Gemeenschap. "Het mooie aan China is dat de westerse en de oosterse geneeskunde er samenwerken, en dat sprak mij enorm aan. Je krijgt er tijdens de acht jaar durende opleiding de westerse vakken, en tegelijk ook diezelfde materie, maar bekeken vanuit de oosterse filosofie. Op die manier bekijk je de mens als geheel, iets wat ik hier toch miste." Een lelijke tegenvaller voor dokter Van den Heuvel was dat haar diploma bij haar terugkeer in België niet erkend bleek te worden. "Ik heb hier dan opnieuw geneeskunde moeten studeren. Ik heb het zesde en zevende jaar overgedaan, en ben daarna de opleiding huisartsgeneeskunde gestart. Voor mijn masterproef wilde ik iets doen met de kennis die ik in China heb opgedaan, vandaar dus het thema acupunctuur, meer bepaald tijdens de zwangerschap." "Misselijkheid en braken hebben voor veel zwangere vrouwen een aanzienlijke impact op hun levenskwaliteit", licht de haio uit Berlare haar opzet toe. "Er bestaat wel medicatie in het Westen, maar veel zwangere vrouwen en ook heel wat zorgverleners maken zich zorgen over de teratogene effecten en de bijwerkingen. Vandaar dat ik wilde uitzoeken of er klinische evidentie bestaat voor de effectiviteit van verschillende methoden van acustimulatie op misselijkheid en braken in de zwangerschap."Engelse en Chinese literatuur Hoe ging dokter Van den Heuvel te werk? "Samen met mijn promotoren heb ik een systematische review gemaakt van RCT's. In totaal vonden we 29 studies terug, waaraan in totaal 3.519 patiënten hebben deelgenomen. Nieuw en uniek aan dit onderzoek is dat ik zowel de Engelse als de Chinese literatuur doorzocht heb. We hebben dan een statistische analyse uitgevoerd op 20 van die studies en daar zijn toch wel opmerkelijke resultaten uit voort gekomen." Die resultaten zijn onderverdeeld in twee groepen. "Enerzijds zijn er dichotome resultaten (met enkel ja- of neen-antwoord op de vraag of de misselijkheid verbeterd is) en anderzijds continue resultaten (met gradaties van nul tot tien). In de eerste groep gaf 73% van de patiënten aan zich beter te voelen na acustimulatie. We hebben daarbij vier technieken bekeken: acupunctuur, acupressuur, moxibustie en ooracupunctuur. In elke groep was er een significante verbetering, en daar kijken we toch wel van op." In de andere groep daarentegen - met de continue resultaten - merkten de onderzoekers geen verschil. "Een mogelijke verklaring is dat veel van de studies in het Engels met één enkel punt voor acupressuur werken, wat mogelijk niet voldoende is. De studies in het Chinees gebruikten dan weer meestal een combinatie van punten. Er is alleszins verder onderzoek noodzakelijk om hier klaarheid in te brengen." "Het voordeel van mijn onderzoek is alleszins dat het op een correcte, wetenschappelijke manier gevoerd is", maakt dokter Van den Heuvel zich sterk. "Een struikelblok was wel de grote heterogeniteit tussen de studies, waardoor poolen niet altijd gemakkelijk was."Erkenning? Met haar masterproef had dokter Van den Heuvel een duidelijk doel voor ogen. "Ik heb geprobeerd om aan te tonen dat acupunctuur wel degelijk een effect heeft, om op die manier een kiertje te openen naar een mogelijke erkenning van de techniek in België." Zelf heeft ze er alleszins al goede resultaten mee behaald. "Ik heb een tijdje samengewerkt met een gynaecoloog, en dat leverde positieve effecten op. Al is het aantal patiënten dat ik op die manier behandeld heb, uiteraard te klein om daar globale conclusies uit te trekken." Het onderzoek van dokter Van den Heuvel werd intussen ook gepubliceerd in BMC Complementary and Alternative Medicine.