...
Dan zijn er nog de ziekenhuisbeheerders. Financieel staat het water de voorzieningen tot aan de lippen. Dat heeft diverse redenen, maar zeker is wel dat de normeringsdrift van de overheid er veel mee te maken heeft. Nieuwe eisen stellen, is gemakkelijk. Ze honoreren een ander paar mouwen. En voor de buitenwacht is de ziekenhuisfinanciering één grote, amorfe brei. Een kat vindt er haar jongen niet in terug. De handigste - of misschien de minst scrupuleuze - beheerder slaat er het beste slaatje uit. Via hun afdrachten doen ziekenhuisartsen trouwens een flinke duit in het zakje. Hier is 'pervers' het meest aangewezen adjectief. In menig perifeer ziekenhuis leidt dit tot een permanente oorlog tussen beheerders en artsen. Willen dokters dat wel? Wat is uw roeping? Drijft geld u? Wilt u het Staatsblad uitpluizen of uw vak uitoefenen? Is intrinsieke motivatie niet veel belangrijker dan centen? Is het ideaal een ziekenhuis met een duidelijk gescheiden financieel circuit waar artsen niet murw worden geslagen door administratieve verplichtingen? Of wilt u integendeel medebeheer en inspraak in de geldstromen? Het zijn, in het licht van de op til zijnde ingrijpende hervormingen, vragen die op zijn minst gesteld mogen worden.